به گزارش خبرگزاری برنا، فریادرس درباره اوضاع امسال جشنواره حقیقت صحبت کرد و گفت: اساسی‌ترین فرق جشنواره امسال با جشنواره‌های قبلی محل برگزاری آن است که به پردیس چهارسو منتقل شد که به نظرم جغرافیای مناسبی ندارد و ظرفیت سالن‌ها هم کوچک است. آثار امسال هم مثل سالهای قبل خیلی خوب نیست و همین موجب شده کمی از لحاظ کیفی هم سطح آثار پایین بیاید.
وی درباره نحوه سرمایه‌گذاری آثار مستند اضافه کرد: سینمای مستند سینمایی نیست که توسط بخش خصوصی روی آن سرمایه‌گذاری شود چون عرصه توزیع مناسبی ندارد، اگر کاری خصوصی باشد کار مجتمع لاله سهیلی هست که کوتاه است و خیلی نیازی به هزینه نداشته و بقیه آثار با حمایت بوده است.
آثار سینما حقیقت مردم‌گریز است
خالقی درباره دیدگاه و انتظارات خود از سینما حقیقت اظهار داشت: فکر می‌کنم آنچه جشنواره حقیقت و جشنواره‌های مشابه آن در دنیا که بیشتر جشنواره‌های روشنفکری ارزیابی می‌کنم زیاد دنبال دیده شدن و مردمی شدن نیستند و مردم‌گریزند، به دلیل ابعاد شکلی و ساختاری جشنواره و موضوعات حول آن و منظومه‌ای که جشنواره برای خود ترسیم کرده و فراگیر نیست. سینماحقیقت جشنواره‌ایست که در چارچوب یک سالن سینما اکثر آثارش محدود می‌مانند و از دیوارهای سینما بیرون نمی‌روند و اصلاً با مردم ارتباطی ندارند چون با ارزشها و آرمانهای مردم و مشکلاتشان کاملاً بیگانه‌اند.
وی در بیان علت این مشکل اضافه کرد: این مشکل از طراحان جشنواره، سیاستگذاری فرهنگی در فضای سینمای مستند است و شاید فیلمسازان مشکلشان کمتر باشد برای اینکه فیلمساز آن فضا و جذابیت و شرایطی که برایش ایجاد شده می‌طلبد که به سمت این فضاها بیاید چون به این فیلمها ضریب بیشتری داده می‌شود و سعی می‌کند خود را با این معیارها تطبیق دهد. در رابطه با این مسئله نیز می‌توان پژوهش کرد.
فریادرس در تکمیل صحبت های وی، خاطرنشان کرد: با خالقی موافقم، فضای جشنواره چارچوب خاصی دارد اما مشکل جشنواره این نیست که فیلم‌هایی که به مردم نزدیکند راه نمی‌دهد بلکه اگر کسی فیلم خوبی بسازد نمی‌توانند بایکوت کنند، در جشنواره اصلاً برای مردم فیلم نمی‌سازند و بعضاً تیتراژ هم انگلیسی است گویا که قرار نیست برای مردم ایران باشند.
بخش جایزه شهید آوینی برای بایکوتی‌هاست!
خالقی در ارتباط با بخش جایزه شهید آوینی گفت: جایزه شهید آوینی اولین بار سال 84 بود که یک جشنواره غیرنمایشی بود و تحت عنوان جایزه مستند سال شهید آوینی داده می‌شد. اولین دوره به فیلمی جایزه دادند که احتمالاً مقالات شهید آوینی را خوانده و معکوس آن عمل کرده و در فیلم آورده و ایدئولوژی پشت آن نبود. در این یکی دو دوره فعلی که این جایزه به جشنواره سینما حقیقت سنجاق شده است بخش بایکوتی‌هاست یعنی آثاری که با موضوع انقلاب و مدافعین حرم و... هست را طبقه‌بندی کردند و بقیه جشنواره را در اختیار بقیه قرار دادند.
مجری برنامه سؤال کرد: «مگر جشنواره سینما حقیقت جایی خارج از ایران تدبیر می‌شود؟»
خالقی پاسخ داد: خیر، با آن تفکری که خارج‌پسند و جشنواره‌پسند است و یک سینمای سیاه خاص محفلی را مدنظر قرار دارد تدبیر می‌شود. جریان بچه‌هایی که با موضوعات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و تاریخ معاصر فیلم می‌سازند را متهم به این می‌کنند که سینما را به سیاست آلوده می‌کنید.
فریادرس نیز نکته‌ای در این خصوص اضافه کرد و گفت: مشکل جشنواره حقیقت این است که موضعی ندارد، شما برای جشنواره برلین که بخواهید کاری بفرستید می‌دانید چه کاری باید فرستاد اما در جشنواره حقیقت از کار خیلی ارزش تا کار بی‌ربط به ارزشها در آن هست و برای همین می‌گویم اگر کاری از لحاظ فرمی خوب باشد قطعاً در این جشنواره جا خواهد داشت.
او به لیستی از آثار خوب جشنواره اشاره کرد و بیان داشت: به نظرم مستند آقای کیاسری به نام «پاپلی» مستند خوبی بود و در مورد دختری است که پدر معلولی دارد و به او کمک می‌کند و خوش حس و حال است، فیلم آقای نیسی «آندو» هم اکران دیگری در روز شنبه دارد، فیلم «زنانگی» جا دارد که دیده شود و یک تم اجتماعی با موضوع زنان هست، فیلم «آهستگی» آقای یاسر خیر هست، مستند «آوانتاژ» محمد کار نیز جسورانه است و در مورد یک گروه از کمپ‌های ترک اعتیاد است و محمد کار بیش از حد توانسته به سوژه‌ها نزدیک شود و گاهی تصور می‌شود دوربینی وجود ندارد.
خالقی نیز در این رابطه دیدگاه خود را بیان کرد و گفت: کار «غزال ایرانی» محمد فرجی خوب و خوش‌فرم و رو به جلو بود که تلاش یک عده از جوانان دانشگاه شریف برای ساخت یک خودروی خورشیدی برای شرکت دادن در یک جشنواره بین‌المللی بود. مستند دیگر براساس نوار صوتی وصیت یک شهید که به مادرش فرستاده بود مستند بازسازی ساخته بودند که نامش را فراموش کردم اما سوژه بکری داشت
مدیران فرهنگی باید پوسته خودساخته و خودخواسته را بشکنند
خالقی در جمع‌بندی صحبتهای خود اظهار داشت: اگر مدیران فرهنگی ما پوسته خودخواسته و خودساخته را بشکنند و هم بومی و هم ملی فکر کنند و اگر دلشان خواست دینی هم بیندیشند و برنامه‌ریزی را بر این مبنا استوار کنند خیلی از مسائل به مرور اصلاح خواهد شد.
فریادرس نیز در خصوص مستند «متهمین دایره بیستم» صحبت کرد و گفت: حسام اسلامی همه را بعد از دیدن شوکه کرد، داستان روایت تحول یک سارق هست که ماشین خود آقای اسلامی را به سرقت می‌برند و او می‌گوید شکایت نمی‌کنم به این شرط که با شما همراه شوم و به اینها نزدیک می‌شود و سارق متحول می‌شود و امید خاصی در این فیلم جاریست که بازه 6-4 سال است که در کنارشان بوده است. اکران مجدد آن شنبه 20 آذر ساعت 17:15 دقیقه هست.
وی در پایان صحبتهایش اظهار داشت: در فضای جشنواره نیاز است سیر تجربی در آثار مستند باشد و یکسری در سینمامستند تجربه کنند و حتی فضای محفلی باشد، اما نه به این شکل که می‌بینیم و فیلم برای جشنواره ساخته می‌شود در حالی که فضای اصلی مستند تلویزیون است.
برنامه رادیویی سینمامعیار پنجشنبه‌ها ساعت 14:30 از رادیو گفت و‌گو پخش می‌شود، برنامه‌ای با اجرای سید امیر جاوید و تهیه‌کنندگی و سردبیری محمدجواد طالبی که سعی دارد ضمن پرداختن به مسائل اساسی سینمای ایران سطح آگاهی مخاطب از فیلم‌های روی پرده را بالا ببرد.