به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا به نقل از راستان نیوز، ناظری معتقد بود که در آینده، هر کس در جهان فرصت این را خواهد داشت تا به مدت 15 دقیقه مشهور باشد. ظاهراً تب اشتهای اشتهار از گذشته‌های دور وجود داشته و در زمان هنرمند فقید در بالاترین حد تا آن زمان بوده‌است. یقیناً ابزار جدید مخابره طی یکی-دو قرن اخیر، توانسته افراد بیشتری را به شهرت برساند و همین سبب طعن و کنایه هنرمند نامدار معاصر شده‌است.
در تاریخ از شاه عباس صفوی صحبت می‌شود که شب‌ها با لباس مبدل به گشت‌زنی در اصفهان می‌پرداخته و علی‌الرأس امور را رصد می‌کرده‌است. امروز با وجود عکس و رسانه‌های جمعی، و در چند سال اخیر رسانه‌های کاربرمحور، میزان اشتهار نام و تصویر و افعال تا حدی شده که بعید است یکی از رجال سیاسی کشور یا چهره برجسته ورزشی و هنری و نظایر آنها بتواند به‌سادگی با تغییر پوشش، خود را فردی غیر جا بزند.
این امکان اشتهار سریع و کم‌دردسر، معایب بی‌شماری هم دارد. کسانی که با حرکات محیرالعقول در فضای مجازی شهرتی ناگهانی، زودگذر و سریع کسب می‌کنند، می‌خواهند از فرصت این شهرت 15 دقیقه‌ای بهره‌مند شوند. هدف مقایسه رجال سیاسی کشور با چنین افرادی نیست؛ امااز آنها خواهش می‌کنیم کاری نکنند که شائبه شباهت پیش آید!
علی مطهری، نماینده مردم تهران در ادوار مجلس از جمله کسانی است که این شهرت را به حق کسب کرده‌است. نماینده‌ای است که خوشنامی او مرز جناح‌های سیاسی را رد کرده و محبوبیت گسترده اجتماعی برایش به ارمغان آورده‌است. به نظر نگارنده، این خوشنامی ارتباط زیادی با اعتبار و ارزش مرحوم شهید مطهری ندارد و اقدامات و مواضع و گفته‌های خود ایشان است که برایش این حد از مقبولیت را پدید آورده‌است. نماینده‌ای است که وظیفه "نمایندگی ملت" را به‌درستی ایفا می‌کند.
مقبولیت و محبوبیت و حسن شهرت نمایندگانی مانند دکتر مطهری، ممکن است مایه رشک، یا خدای ناکرده حسد بعضی دیگر از نمایندگان را برانگیزد و وادارشان کند تا با اظهارنظرهایی جنجالی، بدون پشتوانه فکری و اعتبار سیاسی، خود را هم‌طراز وی ببینند. این طلب شهرت 15 دقیقه‌ای، ممکن است فرد را به‌لحاظ شخصی اقناع کند، اما مضرات اجتماعی آن بسیار زیاد است.
بخشی از مردم ممکن است حس کنند که پاره‌ای مطالباتشان در مجلس پیگیری می‌شود. این احساس، با عقب‌نشینی ناگهانی از میان می‌رود. مردمی که در سال 94 با هزار "امید" و آرزو پای صندوق‌های رأی رفتند، ممکن است به‌مرور از تک‌روی‌ها و "جنگ‌و‌گریزهای چریکی" در رسانه ها دچار ناامیدی شوند. به‌نظر می‌رسد که این شهرت زودگذر باشد و پایدار نماند. در عین حال ممکن است منجر به دلزدگی عمومی از سیاست شود و راه را برای ادامه فعالیت اصلاح‌طلبان تنگ کند.
از نماینده خود، نماینده‌ای که با "امید" بسیار به او رأی داده‌ام می‌خواهم که نماینده من بماند و لااقل در دوره‌ای که وکیل من است در مجلس شورای اسلامی، بعضی از خواسته‌های شخصی خود را کنار بگذارد. همیشه برای کسب شهرت 15 دقیقه‌ای وقت هست.