صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

امید عرب فعال حوزه جوانان :

سلیقه گرایی معضل اصلی اشتغال جوانان است

۱۳۹۵/۰۹/۲۸ - ۱۵:۴۵:۴۸
کد خبر: ۴۹۵۱۹۷
یکی از فعالان حوزه جوانان معتقد است : برای ساختن حلقه ی ارتباطی مناسب باید ساختار مشخصی تعریف شود . امروز نبود این ساختار به خوبی حس می شود. مسئله این است که بجای پیدا کردن جوانان مستعد و شایسته کاملا بر اساس سلیقه صورت می گیرد

امید عرب، فعال حوزه جوانان،  در گفتگو با خبرگزاری برنا درباره رابطه بین مسئولان کشور و جوانان گفت: جوانان موتور محرک و مهمترین عنصر یک جامعه هستند و همانطور که مقام معظم رهبری گفته اند: هرجا جوانان همت گذاشتند به نتیجه رسیدیم پس برای پیشرفت کشور بیش از هر کسی نیاز است به جوانان اهمیت داده شود. اما چگونگی این ارتباط هم از اهمیت  بالایی برخوردار است.

او افزود: اگر جوانانی که  برای تصدی پست های مختلف انتخاب می شوند براساس شایسته سالاری باشد جامعه می تواند به درستی به سمت پیشرفت برود اما در حال حاضر به جای نظام شایسته سالاری همچنان بر اساس روابطی که یک جوان دارد می تواند جایگاه به دست بیاورد.  

به گفته وی  برای ساختن حلقه ی ارتباطی مناسب باید ساختار مشخصی تعریف شود .

این فعال حوزه جوانان ادامه داد: امروز نبود این ساختار به خوبی حس می شود. مسئله این است که بجای پیدا کردن جوانان مستعد و شایسته کاملا بر اساس سلیقه صورت میگیرد . اگر نهادهایی هم برای پیدا کردن افراد مناسب تلاش کنند باید گفت که عملکرد آن ها بسیار ضعیف بوده است . در نهایت نتیجه این مکانیزم معیوب عملکرد ضعیف نهاد ها خواهد بود.

عرب مهمترین مطالبه جوانان را اشتغال آنان دانست و گفت: در هر جامعه ای نیاز های جوانان آن جامعه جزو اولویت ها قرار می گیرد. جوانان کشور ما هم امروز درگیر مشکل اشتغال هستند. نبود اشتغال مناسب در جامعه باعث مشکلات زیادی مثل ناامیدی و فساد می شود.

 وی افزود: ازطرف دیگر این سلیقه گرایی در انتخابات جوانان باعث شده تا با اشتباهات افرادی که به درستی انتخاب نشده اند  بی اعتمادی در جامعه رواج پیدا کند.

او کم بودن ارتباط بین نسل جوان و مسئولان را هم ناممکن خواند و گفت: باوجود این تعداد بالای تکنولوژی های روز و جوامع مجازی دیگر نمی توان گفت که مسئولان با طبقات مختلف جامعه نمی توانند ارتباط بگیرند و ار مشکلات آنان بی خبرند. نکته اینجاست که آیا می خواهند به این مشکلات توجه کنند یا خیر؟

  

 

نظر شما