به گزارش خبرگزاری برنا، مژده الفت کار ترجمه این کتاب نویسنده ترک برنده نوبل ادبیات را که نسخه چاپی آن توسط انتشارات نون منتشر شده، بر عهده داشته است. او پیش‌تر نیز آثار دیگر نویسندگان ترک مانند یکتا کوپان را ترجمه کرده و رمان «گرامافون» را نیز در کارنامه‌اش دارد.
الفت اولین ویژگی مهم این کتاب را کوتاه‌تر بودنش نسبت به دیگر آثار پاموک دانست و گفت: اولین ویژگی مهم این رمان کوتاه‌تر بودنش نسبت به دیگر آثار پاموک است. یعنی نویسنده برای اولین‌بار سعی داشته اثری با حجم کمتر بنویسد که همین می‌تواند چالش سختی برای او باشد. اما چیزی که به طور کلی آثار پاموک را متفاوت می‌کند توجه بسیار زیاد او به فرهنگ و تمدن دنیاست، او آشنایی کاملی با فرهنگ‌های شرق و غرب دارد. گویی موقعیت جغرافیایی ترکیه که بین شرق و غرب قرار گرفته بر پاموک تاثیر گذاشته و در این کتاب به خوبی ردپای این تاثیر را می‌توان دید. نویسنده از یک سو نگاهی به شاهنامه و داستان رستم و سهراب دارد و از سوی دیگر به ادیپ شهریار. یکی دیگر از ویژگی‌های این کتاب تعلیق است، از آن دست کتاب‌هایی است که خواننده مدام از خودش می‌پرسد: «بعد چه خواهد شد؟» و نکته دیگری که در این کتاب برای من جذاب بود، نقش پررنگ زن است. نویسنده زن را در سه جایگاه همسر، مادر و معشوق قرار داده و تمامی این نقش‌ها را به خوبی ساخته و پرداخته.
این مترجم درباره زمان‌گیر بودن کار تالیف این کتاب که گفته می‌شود ۳۰ سال به طول انجامیده تصریح کرد: ظاهرا پاموک ۳۰ سال پیش از نزدیک شاهد کار مرد چاه‌کنی بوده و از همان زمان مدام به داستانی با این کاراکتر فکر کرده و ذهنش درگیر زندگی و مسائل این افراد بوده. همانطور که می‌دانید چاه پدیده مهمی در زندگی مردمان قدیم محسوب می‌شده و شغل بسیاری از افراد حفر چاه بوده. پاموک هم که علاقه فراوانی به استانبول قدیم دارد از المان چاه و چاه‌کن استفاده می‌کند و روایت را با کاراکتر اوستای چاه‌کن می‌سازد. از طرفی نمی‌خواهد کاراکترهای زن در روایتش منفعل باشند از این رو در نهایت به دلیل نقش پررنگ زن موقرمز در این رمان اسم آن را به جای «چاه» می‌گذارد «زنی با موهای قرمز».
او تاکید کرد: پاموک حالا یک نویسنده شناخته‌شده جهانی است و من هنوز در دیگر نویسندگان ترکیه ردپای او را ندیده‌ام. البته شاید نتوان الان درباره این موضوع قضاوت کرد و برای بررسی این تاثیرات نیاز به گذر زمان بیش‌تری است. مهم‌ترین دلیلش این است که این نویسنده خیلی صادقانه و هوشمندانه دغدغه‌ها و تجربیات شخصی‌اش را بازگو می‌کند و از نظر من محبوبیتش دقیقا مصداق همان جمله معروف است که می‌گوید: آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند. او نویسنده‌ای چندوجهی است و مطالعات بسیار گسترده‌ای درباره فرهنگ، تاریخ، اسطوره‌ها و ادبیات دیگر کشورها دارد و انعکاس این دانش در نوشته‌هایش موجب عمق و گستردگی سوژه و روایت می‌شود. پاموک بیش‌تر از هر چیز یک قصه‌گوی خوب است که صمیمی‌ترین و ملموس‌ترین روایت‌ها را بازگو می‌کند. در عین حال نزدیکی فرهنگ ما با کشور ترکیه هم تاثیر زیادی روی جذب مخاطبان ایرانی دارد.
در این رمان جِم پسری جوان و سودایی است که دست تقدیر او را به روستایی در اطراف استانبول می‌کشاند. او آنجا درگیر ماجرایی عاشقانه می‌شود که زندگی‌اش را برای همیشه تغییر می‌دهد. هم‌زمان داستان‌های جذاب دیگری هم روایت می‌شوند: بار دیگر، رستم و سهراب شاهنامه فردوسی به نبرد هم می‌روند و اودیپ پدرش را می‌کُشد.
پاموک در این رمان افسانه‌ها و اسطوره‌ها را با واقعیت پیوند می‌زند و ماجرایی تودرتو با پایانی غافل‌گیرکننده می‌آفریند.
اورهان پاموک به عنوان یکی از مطرح‌ترین رمان‌نویسان ترکیه، نوبل ادبیات را در سال ۲۰۰۶ به خود اختصاص داد. او در سال ۲۰۰۳ جایزه «ایمپک دوبلین» را نیز دریافت کرد. آثار این نویسنده تاکنون بیش از ۱۱ میلیون جلد در سرتاسر جهان فروش داشته است. پاموک در این رمانش نیز به سراغ هنر و ادبیات کهن ایران رفته است