به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، آبی های تهران پس از مجتبی جباری، نتوانستند یک بازیساز با کیفیت را در تیم خود داشته باشند و به همین خاطر افت چشمگیری پیدا کردند و تا اینجا تلاش این باشگاه برای پرکردن پست کلیدی تیم بی نتیجه مانده است.
سال گذشته تلاش شد تا بختیار رحمانی به استقلال اضافه شود و این انتقال سروصدای زیادی به پا کرد و به همین خاطر انتظارات از بختیاررحمانی بالاتر رفت. هواداران تیم تصورشان این بود که مجتبی جباری دیگری درحال متولد شدن است اما خیلی زود مشخص شد که نیاز استقلال با رحمانی رفع نمی شود.
به همین خاطر آبی ها به فکر جذب همبازی رحمانی در تراکتور افتادند تا شاید با آمدن سروش رفیعی مشکل بازیسازی تیمشان حل شود و اکنون گفته می شود این باشگاه علیرغم اینکه باشگاه پرسپولیس هم تلاش زیادی می کند تا رفیعی پیراهن قرمز تهران را برتن کند.
اما استقلال در این همه تلاش و دست و پا زدن برای جذب یک بازیساز، یک نکته را فراموش کرده و چه بسا اگر کمی به این نکته فکر می‌کرد شاید الان وضعیت بهتری در جدول داشت و این همه نیز هزینه برای پرکردن پست کلیدی تیمش نمی‌کرد.
امید ابراهیمی یکی از بازیکنان باهوش و خوش فکر فوتبال ماست که با تصمیم کی‌روش به یک هافبک دفاعی تبدیل شد تا رفته رفته در فوتبال ایران کمرنگ شود درحالیکه پیش از اینکه به یک مهره دفاعی تبدیل شود، در استقلال یک بازیکن روبه جلو بود که در میانه زمین همه کاری می‌کرد. متاسفانه استقلال هم به تبعیت از تصمیم کی‌روش، ابراهیمی را به یک سوم دفاعی تیمش منتقل کرد تا هفته به هفته شاهد افت ابراهیمی باشیم و حالا هم اگرچه نبود ابراهیمی ضرر بزرگی برای استقلال خواهد بود اما واقعیت این است که او دیگر آن بازیکن پویا و خلاق گذشته نیست.
امید ابراهیمی بیشتر از آنکه یک هافبک تخریبگر باشد، فاکتورهای بازیسازی دارد. توپگیری های به موقع، تصمیمات لحظه ای و پاس های دقیق او همان چیزی است که استقلال به آن نیاز دارد و در بازی های اخیر هم دیده شده که هرگاه ابراهیمی خارج از وظایفش عمل کرده، استقلال حملات خوب و خطرناکی را روی دروازه حریفش تدارک دیده است.
دید خوب ابراهیمی به او کمک می‌کند تا فضاهای خالی و نقاط کور مدافعین حریف را شناسایی کند و همبازیانش را در آن فضاها صاحب توپ کند. پاس های قطری و عوض کردن منطقه بازی در لحظاتی که بازی در یک منطقه گره خورده، از ویژگی های امید ابراهیمی است و درکنار قدرت بدنی او باعث می‌شود، ابراهیمی در یک مسابقه، صاحب مرکز زمین باشد. علاوه بر این ها قدرت و دقت ابراهیمی در شوتزنی یکی از مهمترین نیازهای استقلال است تا توپ های سرگردان پشت محوطه جریمه حریف را تبدیل به فرصت برای تیم خودی کند. این فاکتورها در سال های گذشته از او بارها دیده شده و اصلا به خاطر همین نوع و سبک بازی محبوب سکوهای آبی شد اما یک تصمیم اشتباه فعلا او را تبدیل به یک بازیکن معمولی کرده است!
بهتر است استقلال به جای تلاش و تقلا برای جذب یک بازیساز، امیدابراهیمی را درپست شماره10 خود امتحان کند و مطمئنا این امتحان از حضور جابر انصاری که صرفا یک وینگر است و نه یک بازیکن وسط، نتیجه بهتری برای آبی ها خواهد داشت.
با جلو رفتن ابراهیمی، فاز تهاجمی استقلال قطعا کیفیت بهتری خواهد گرفت و از طرفی باشگاه حداقل در یک نیم فصل از پرداخت هزینه کلان برای مهره هایی که فقط نامشان در بازار نقل و انتقالات داغ می‌شود، معاف خواهد بود!
اکنون که روزبه چشمی به ترکیب اصلی نزدیک شده و صدای پای آندو هم شنیده می‌شود، به نظر می رسد استقلال در پست هافبک دفاعی غنی می‌شود و این مساله بهترین فرصت برای منصوریان است تا برای بازیسازی در تیم، از داشته های خودش استفاده کند نه اینکه با دیگر مربیان برای پرداخت میلیاردی، رقابت کند.