به گزارش روابط عمومی صندوق احیا و بهره برداری اماکن فرهنگی – تاریخی «محمدعلی پارسا» گفت: احیای بناها و بافت‌های تاریخی یک عملیات فرهنگی، اجتماعی و عمرانی است که نگاه تک‌بعدی به آن باعث نتایجی منفی و غیرسازنده خواهد شد.
وی افزود: مرمت و بازسازی بناهای و بافت‌های تاریخی تنها یک مرحله از عملیات احیا است و درواقع این مجموعه عملیات بدون ایجاد حیات و بازگرداندن زندگی به عمارت ها و ساختمان‌های تاریخی تکمیل نمی‌شود و نیمه‌کاره خواهد ماند.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: توجه به مسائل عمرانی در احیای بناها و بافت‌های تاریخی و بی‌توجهی به مسائل اجتماعی و روح زندگی که باید در این کالبدهای تاریخی به جیران بیفتد، هیچ‌گاه نخواهد توانست جلوی تخریب و فرسایش را در این بخش از میراث فرهنگی بگیرد.
پارسا تأکید کرد: هنر و فن معماری از دیرباز با سبک زندگی و مناسبات فرهنگی جوامع معنا پیدا می‌کرده و بازسازی یک بنای تاریخی هم باید با توجه کامل به این اصل در اداره آن انجام شود و بنابراین نباید احیاء بناهای تاریخی را به یک عملیات عمرانی و مهندسی تخفیف داده و محدود کنیم