به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، رقابت های دوومیدانی داخل سالن قهرمانی کشور گرامیداشت دهه فجر و شهدای آتش نشان در دو بخش بانوان و آقایان در روزهای 6 و 7 بهمن در تهران برگزار شد. با نگاهی اجمالی به نحوه برگزاری این رقابت ها و همچنین رکوردهای به ثبت رسیده توسط ورزشکاران به تحلیل و بررسی این رقابت ها می پردازیم.
فصل زمستان در ورزش دوومیدانی فصل تمرینات آماده سازی عمومی و بدنسازی است. اهل فن می دانند که در این فصل بدن ورزشکاران دوومیدانی در شرایط مسابقه قرار ندارد و بیشتر تمرکز ورزشکاران به این موضوع است که با انجام تمرینات توانی و قدرتی خود را برای حضوری موفق در سال آینده مسابقاتی که در دوومیدانی از اردیبهشت تا مهر ماه می باشد آماده سازند.
حال با این توضیح وقتی به رکوردهای ثبت شده در رقابت های داخل سالن قهرمانی کشور نگاه می کنیم می توانیم به عینه نکته ای را که در مورد شرایط بدنی و آماده سازی دوومیدانی کاران در فصل سرما به آن اشاره کردیم ببینیم.
فدراسیون دوومیدانی قبل از شروع رقابت ها برای تمام مواد در هر دو بخش بانوان و آقایان رکوردهای پیشنهادی پیش بینی کرده بود تا ورزشکاران با به دست آوردن این حدنصاب ها علاوه بر کسب جایزه نقدی ویژه تعدادی هم به عضویت در تیم ملی برای حضور در رقابت های آتی بین المللی امیدوار شوند اما لازم به ذکر است در بین تمام موادی که در هر دو بخش بانوان و آقایان برگزار شد تنها در یک ماده آن هم در پرش با نیزه بانوان توسط مهسا میرزاطبیبی این امر محقق شد و سایر ورزشکاران نتوانستند حدنصاب پیشنهادی فدراسیون را به دست آورند.
البته درست است که برای ورزشکاران دوومیدانی زمستان فصل مسابقاتی نیست اما توقع کارشناسان از برخی ورزشکاران بالاتر از حدنصابی است که آنها در این مسابقات به دست آوردند.
در مواردی همچون پرتاب وزنه 800متر-1500 متر، پرش ارتفاع و یکی دو ماده ی دیگر ورزشکاران حاضر قطعا قابلیت های بالاتری نسبت به آنچه به عنوان رکورد به ثبت رسانیده اند دارند. امیدواریم که این رقابت ها برای این ورزشکاران به عنوان تجربه ای گرانبها قلمداد شود تا در ادامه و به خصوص سال آینده که رقابت های قهرمانی آسیا و جهان را در پیش داریم بتوانند عملکرد مناسبی را از خود به نمایش بگذارند.
نکته حائز اهمیت این رقابت ها اهدای جوایز نقدی به نفرات برتر بود که به گفته خود ورزشکاران توانست تاثیر بسیار زیادی بر انگیزه و نحوه عملکرد آنها داشته باشد.
در بخش دیگر می بایست به نحوه برگزاری این رقابت ها اشاره نمود. به واقع ما توانایی برگزاری رقابت های دوومیدانی را در سطح بالاتری داریم، اما اگر می توانستیم این مسابقات را به صورت بین المللی برگزار کنیم شاید نتایج بهتری ورزشکاران ما چه از لحاظ کسب تجربه و چه از کسب رکوردهای بهتر می شد. در سال های گذشته این رقابت ها به صورت بین المللی برگزار می شد که چند سالی است که دیگر ما نتوانستیم آن شرایط را در کشور ایجاد کنیم. امیدواریم مسئولین فدراسیون دوومیدانی تمام تلاش خود را برای برگزاری مجدد این مسابقات به صورت بین المللی به کار گیرند تا ما بتوانیم بیشتر از پیش از برگزاری چنین رقابت هایی به نفع پیشرفت ورزش اول المپیک در کشورمان استفاده نماییم.