صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

آیت‌الله جوادی آملی:

همسایگی با فرشته‌ها فقط مخصوص علمای حوزه و دانشگاه نیست

۱۳۹۵/۱۱/۰۹ - ۱۳:۳۴:۵۳
کد خبر: ۵۱۲۲۱۰
استاد حوزه علمیه قم گفت: همسایگی با فرشته‌ها مخصوص علمای حوزه و دانشگاه نیست، در سطح جامعه هم هر که اهل صلاح و فلاح بود، و هر کاری که خواست انجام دهد، با امنیت و امانت انجام داد، در ردیف فرشته‌ها قرار می‌گیرد.

به گزارش خبرگزاری برنا از قم به نقل از پایگاه اطلاع رسانی اسراء، آیت‌الله عبدالله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق این هفته که با حضور علاقه‌مندان به معارف الهی در بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، به توصیف انسان‌های صالح پرداخت و بیان کرد: خداوند در قرآن، انسان‌های صالح را در کنار فرشته ذکر می‌کند، این یک تقارن محض نیست. این یک مجاورت ایمانی است و گوشه‌ای از اسرار این مجاورت را امام سجاد(ع) بیان کردند که فرمودند در فضل علم و معرفت توحیدی همین بس که خدای سبحان، علما را با فرشته یکجا ذکر می‌کند.

وی ادامه داد: استدلال امام سجاد (ع) این است که ذات اقدس الهی نام مبارک خود را در قله مطرح کرد، بعد علما و فرشته‌ها را در کنار هم ذکر کرد یا اینکه درآیات دیگر از قرآن کریم آمده است که خدای سبحان پیامبرش را فرستاد اما جبرئیل، ملائکه و مومنان صالح مؤیّد پیغمبرند که اینها نشانه یک مقارنتی بین افراد صالح و فرشته‌هاست.

این مرجع تقلید ادامه داد: هر کس کاری کند که نظام اسلامی را تأیید کند این شخص جزء مؤمنان صالح است. همسایگی با فرشته‌ها مخصوص علمای حوزه و دانشگاه نیست، در سطح جامعه هم هر که اهل صلاح و فلاح بود، و هر کاری که خواست انجام دهد، با امنیت و امانت انجام داد، در ردیف فرشته‌ها قرار می‌گیرد.

آیت‌الله جوادی آملی در ادامه نماز را یکی از وسایل تطهیر انسان دانست و اظهار کرد: مطلب دیگر این است که راه رسیدن به این مقام چیست؟ این قله را چه کسی می‌تواند فتح کند؟ پیامبر(ص) فرمود خدای سبحان یک چشمه شفاف و زلال و آب صافی را در دم منزل همه شما قرار داد که شبانه‌روز پنج بار در آن چشمه شنا کنید و خود را تطهیر کنید و آن نماز پنج‌گانه است. این بیان نورانی را حضرت امیر(ع) در نهج‌البلاغه از وجود پیغمبر(ص) نقل کرده است. آیا در بین عبادات فقط نماز این خصوصیت را دارد؟ روزه و حج و امثال ذلک این خصیصه را ندارند؟ یا نماز یک چشمه جوشان‌تری است چون عمود دین‌ است و سایر عبادات هم چشمه‌اند. گاهی به جای وضو انسان تیمم می‌کند، صورت را خاکمالی می‌کند این اقدام ما را از آن غرور و خودخواهی که غده علاج‌ناپذیر است درمان می‌کند.

وی ادامه داد: اینکه خداوند فرمود ﴿وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ﴾ از پلیدی بپرهیز، این هجرت تا قیامت هست. ممکن است در یک عصر ما جهاد بیرونی نداشته باشیم، اما جهاد درونی تا قیامت هست و هجرت هم تا قیامت هست.

استاد حوزه علمیه در ادامه به تبیین راه تهذیب‌نفس پرداخت و بیان کرد: ما دلمان می‌خواهد پاک باشیم و در وسوسه‌ها پیروز باشیم، اوایل ممکن است یک مقدار سخت باشد ولی یک مقدار که جلو رفتیم به آسانی از گزند وسوسه شیطان نجات پیدا می‌کنیم. قصص انبیا را که خدا نقل می‌کند به ما راهکار نشان می‌دهد که این راه، رفتنی است. گاهی انسان به جایی می‌رسد که کار برای او آسان می‌شود.  بالاخره راه باز است، ما می‌خواهیم اگر حوزوی هستیم به آسانی به مقام اجتهاد برسیم، اگر دانشگاهی هستیم به آسانی به مقام استادی برسیم، این راه شدنی است، خداوند در ما شوق ایجاد می‌کند، استعداد عطا می‌کند، موانع را برطرف می‌کند و هر کسی در هر سِمَتی باشد این راه برایش باز است.

وی در ادامه به مذمّت گناه و لزوم استغفار و حفظ آبروی مؤمن اشاره و بیان کرد: باور کنیم که گناه بدبوست، اگر یک مقدار انسان جلو برود بوی بد گناه را استشمام می‌کند.

ایشان ادامه دادند: وقتی خدای سبحان می‌خواهد آبروی مؤمن را حفظ کند چرا ما با دست خودمان آبرویمان را حفظ نکنیم؟! به ما فرمود کاری نکنید این حیثیت شما از بین برود، مگر ما مجازیم آبرویمان را بریزیم؟! اگر کسی کاری کرد که آبروی خودش را ریخت این دو گناه کرده است؛ یکی حقّ مردم را از بین برده است که مثلا اختلاس کرده و  یکی حقّ الله را زیر پا گذاشته است، زیرا آبروی او حق خداست و او به عنوان امانت داده است.

وی در ادامه اظهار کرد: اگر مومنین عزیزند به عزت الهی است، این عزتی که دارید برای خداست، شفاعت، قدرت، قوّت و امثال ذلک هم همین‌طور است، همه این کارها نشان می‌دهد هر چه ما داریم یا مال ماست که آن مال هم تملیک الهی است یا امانت ماست. ما که می‌توانیم همتای فرشته بشویم چرا خود را ارزان بفروشیم، راه برای همتای فرشته شدن باز است.

 

نظر شما