به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، امید فراغت در روزنامه 90 نوشت: اگر می دانید که هیچ! اما اگر نشنیده اید ، به شما بگویم که باور عمومی نسبت به صدا و سیما دچار خدشه شده است و این واقعیت را بپذیرید که خوراک ذهنی مردم از طریق فضاهای مختلف تامین می شود. با توجه به آسیبی که به باور عمومی وارد آمده است اکثریت جامعه چشم و گوش به دهان تصاویر و صداهای تولیدی رسانه ملی نمی مانند! چرا که نیک متوجه شده اند که تدابیر شما قالب محور شده است و این قالبی نیست که همه سلایق و خواست و نیازهای جامعه را برآورده سازد.
اگر هم رسانه ملی بر اساس یک اصول، روش و سبک طراحی شده به حرکت خود ادامه می دهد لیکن اکثریت جامعه به دلیل چشیدن طعم و مزه رسانه های متفاوت ، ذائقه شان تغییر کرده است و از اصول ، سبک و روش رسانه ملی عبور کرده اند و این واقعیتی است که در پیش روی ملت و شما قرار گرفته است!
آقای علی عسگری
به طور اتفاقی یکی از برنامه های ورزشی رادیو را در طول مسیر گوش دادم. رئیس مستعفی یکی از فدراسیون های ورزشی که بیماری را بهانه کرده بود با مجری برنامه گپ و گفت داشت و اولین ذهنیت و تصویری که از این برنامه گرفتم در قالب رپرتاژ آگهی بود!!
دوستی و رفاقتی محسوس با چاشنی سس و دلسترهایی با طعم های مختلف که برای یکدیگر باز می کردند ! و کارشناس برنامه هم مدام می گفت برنامه های رئیس مستعفی، دنیا را می سازد! و برنامه هشت ساله ایشان دوای درد بشریت است! مجری هم به وجد آمده بود و پیوسته ایشان را ژان وال ژان خطاب می کرد! رئیس مستعفی هم می گفت اگر به من تکلیف شود که خدمتگزاری کنم قطعا قانون بازنشسته ها نمی تواند مشکل آنچنانی باشد.
آقای علی عسگری
البته جمع اضداد قانون را می پذیرم و به بی قانونی و چرخش های قانونی عادت داریم اما با خودم فکر کردم در چه جامعه ای زندگی می کنم؟!
جامعه ای که شما می گویید مردم ولی نعمتان آن هستند اما چرا بر خلاف این تئوری ساختگی، برای خرد و شعور جامعه ، برخی مجریان و علاقمندان ریاست های تکلیفی، احترام قائل نیستند!
آقای علی عسگری
شاید فکر کنید برخی از مجریان رادیو و تلویزیون سیاست های کلی شما را پیش می برند ، اما می گویم درست برعکس ! آن ها با سخنان و اجرای شان پیوسته و مستمر مردم را بدبین تر می کنند.
راننده تاکسی و دیگر مسافرانی که من نیز همراهشان بودم همگی نسبت به آن برنامه ورزشی می خندیدند و آنگاه راننده تاکسی گفت « جناب بفرمایید» ! مشت نمونه خروار است !
آقای علی عسگری
همگی در یک کشتی به نام ایران نشسته ایم ، این کشتی متعلق به همه ایرانیان است اجازه ندهیم عده ای شرح حال این بیت شعر سعدی : ای شکم خیره به نانی بساز_ تا نکنی پشت به خدمت دو تا، باعث و بانی ترک و یا سوراخی به اعتماد عمومی جامعه شوند که متاسفانه برخی ها شده اند!