چندی پیش خبری بر روی خروجی پایگاه اطلاع رسانی استانداری کرمان قرار گرفت که در نوع خود بسیار قابل تامل بود، خبری که احتمالاً اگر هر یک از مردم سیرجان آن را مشاهده می‌کردند باعث تعجب آنها می‌شد؛ خبری که به تشریح جلسه ستاد اقتصاد مقاومتی شهرستان منوجان (گام دوم مثلث توسعه اقتصادی) و با حضور استاندار کرمان، مدیران ارشد شهرستان منوجان و مدیر عامل شرکت سنگ آهن گهر زمین! پرداخته بود. شاید اگر هر شهروند سیرجانی و یا حتی سایر مردم استان این خبر را مشاهده می‌کردند، علامت سوالی در ذهن آنها شکل می‌گرفت و آن هم اینکه دلیل حضور مدیر عامل یک شرکت صنعتی، معدنی که در سیرجان فعالیت می‌کند در جلسه ستاد اقتصاد مقاومتی شهرستان منوجان که چند صد کیلومتر با سیرجان فاصله دارد، چیست؟
خوب و بد اقدام جهادی استاندار
قبل از اینکه بخواهیم به صورت جدی در این نوشتار به تحلیل و نقد این اقدام و همچنین سایر اقدامات ابهام برانگیز مدیران شرکت گهرزمین بپردازیم؛ لازم است به این موضوع اشاره نماییم که برگزاری منظم جلسات ستاد اقتصاد مقاومتی در شهرستان‌های مختلف استان اقدام قابل ستایشی است که توسط استاندار کرمان در دولت تدبیر و امید و در راستای عمل به فرمایشات مقام معظم رهبری و همیت دولت استارت آن زده شد و در حال حاضر نیز با جدیدت دنبال می‌شود که تا کنون توانسته اثرات نسبتا مثبتی نیز به همراه داشته باشد.
علیرضا رزم حسینی که در این مدت با رفتار و مواضع خود نشان داده دیدگاهش در راه توسعه استان کاملا اقتصادی و عمرانی است برای اینکه بتواند خود را به عنوان یک استاندار جهادی در کشور معرفی کند همه نوع تلاشی می‌کند تا در راه رسیدن به اهداف ستاد اقتصادی مقاومتی در استان که ریاست آن نیز بر عهده خود اوست، متحمل شکست نشود و به همین دلیل تصمیم بر این گرفته تا با بهره گیری از بنیه مالی قوی برخی از موسسات اقتصادی از جمله شرکت‌های معدنی و صنعتی آنها را در زمینه اقتصاد مقاومتی استان مشارکت دهد که البته همانگونه گفته شد این اقدام جناب استاندار در نوع خود اقدام مثبتی می‌باشد، هر چند که دیدگاههای مختلفی پیرامون آن وجود دارد و همان طور که برخی‌ها آن را ستایش می‌کنند، برخی‌ها نیز آن را قابل نقد می‌دانند که نگارنده مطلب جزو گروه دوم نمی‌باشد و اما بر اساس مدارک و مستندات موجود و اظهارات برخی منابع موثق، ابهامات فراوانی پیرامون شرکت گهرزمین وجود دارد.
پروژه‌های راکد گهرزمین
بر اساس اطلاعاتی که نشریه نگین از منابع مختلف به دست آورده و طبق مدارک و مستندات موجود، شرکت سنگ آهن گهرزمین که از آن به عنوان یکی از شرکت‌های با ظرفیت معدنی بالا در منطقه گل‌گهر‌یاد می‌شود؛ در حال حاضر مبلغی حدود صدها میلیارد تومان به بانک‌های مختلف بنا به دلایل نامعلومی بدهکار می‌باشد و از طرفی با اینکه این شرکت بنا به اظهارات تبلیغاتی مدیرانش پروژه‌های مختلفی را در دست اجرا و احداث دارد اما نکته سوال برانگیز این است که تقریبا تمامی اقدامات مهم شرکت در فاز پروژه هستند و در شرایطی قرار دارند که نیازمند سرمایه گذاری هنگفت می‌باشند و بایستی با سرمایه گذاری بر روی پروژه‌ها آنها را به مرحله تولید برسانند، از جمله: کارخانه گندله سازی که با توجه به نیاز کشور به این محصول، از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد و می‌تواند به خودکفایی کشور در زمینه تولید گندله در راستای تکمیل زنجیره فولادکمک به سزایی نماید و کشور را از این حیث بی نیاز کند، البته هر چند با افتتاح کارخانه گندله سازی گل‌گهر در آبان ماه امسال، صنعت فولاد کشور در حال حاضر در مدار تعادل قرار گرفته است.
از سیرجان تا منوجان
اینکه چرا و با چه توجیهی، شرکتی مانند گهرزمین که در سیرجان و در منطقه گل‌گهر در حال فعالیت است؛ به عنوان معین طرح اقتصاد مقاومتی در شهرستان منوجان و در جنوبی ترین نقطه استان کرمان که صدها کیلومتر با شرکت گهرزمین فاصله دارد انتخاب می‌شود؛ دلیل آن مشخص نیست! حداقل برای اصحاب رسانه و بخش مهمی از شهروندان سیرجان مبهم است. در حالی که گهرزمین می‌توانست در راستای مشارکت در طرح‌های اقتصاد مقاومتی، بطور مثال معین شهرستان بردسیر شود که هم در نزدیکی سیرجان قرار داد و هم اینکه باعث می‌شد، شرکت گل‌گهر که در حال حاضر به تنهایی معین هر دو شهرستان سیرجان و بردسیر می‌باشد؛ در آن صورت تنها معین شهرستان سیرجان باشد و بی شک در این صورت اقدامات بهتری در سیرجان انجام می‌گرفت.
سختی‌هایی که مردم سیرجان متحمل می‌شوند
در اینکه مردم سیرجان در سال‌های اخیر و به دلیل رشد فزاینده کارخانه‌های صنعتی و معدنی در کنار امتیازات مثبتی که نصیب شهر و مردم شده است، متحمل برخی سختی‌ها و دردها و رنج‌ها از جمله آلایندگی، تخریب محیط زیست، گرانی زمین و مسکن و .... نیز شده‌اند شکی نیست؛ اما اینکه چگونه و در حالیکه مسئولین ارشد شهرستان و استان و مدیران شرکت‌های صنعتی و معدنی نسبت به این مسئله واقف هستند اجازه می‌دهند سختی‌ها و دردها و رنج‌های این چنینی نصیب مردم سیرجان شود و شرکتی مانند گهرزمین که نه تنها تاکنون مسئولیت اجتماعی اش را در قبال مردم سیرجان انجام نداده بلکه حالا در ظاهر کمر همت را برای عمران و آبادی شهری غیر از سیرجان بسته است. اینجا است که می‌طلبد یکبار دیگر این ضرب المثل قدیمی را به مدیران محترم گهرزمین یادآوری کنیم: (چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است).
بی تفاوتی شرکت مس نسبت به سیرجان
شاید سوالی که با خواندن این مطلب و اطلاع مردم سیرجان از اقدام اخیر مدیران گهرزمین در ذهن آنها شکل بگیرد این باشد که آیا اگر معدنی در شهر دیگری از شهرهای استان وجود داشت و سیرجان از وجود این منابع خدادادی محروم بود؛ آیا هیچ عایدی از آن معادن نصیب سیرجان و مردمش می‌شد؛ پاسخ سوال کاملا شفاف و روشن است، خیر؟!
برای نمونه می‌توان شرکت مس سرچشمه را مثال زد که روزگاری این معادن عظیم مس در حوزه شهرستان سیرجان قرار داشتند و پس از جدایی آنها از سیرجان و الحاق به شهرستان رفسنجان در طول بیست و چند سال گذشته تنها به عمران و آبادی شهرستان رفسنجان در حوزه‌های مختلف اکتفا کردند و همین دیدگاه آنها نسبت به مسئولیت اجتماعی شان باعث شده تا امروزه شهرستان رفسنجان به پیشرفت‌های بیشتری نسبت به سیرجان دست پیدا کند.
عملکرد مبهم گهرزمین و عدم پاسخگویی
یکی از خواسته‌ها و البته دغدغه‌هایی که همواره رسانه‌های سیرجان به عنوان نمایندگان افکار عمومی از مسئولین شهرستان و به خصوص مدیران شرکت‌های معدنی و صنعتی فعال در منطقه داشتند؛ پاسخگویی شفاف و صریح آنها پیرامون حوزه کاریشان بوده؛ این در حالی است که برخی از این شرکت‌ها نه تنها اعتقادی به پاسخگویی و شفاف سازی ندارند بلکه عملکرد و کارنامه آنها برای مردم و رسانه‌ها مبهم است، از جمله شرکت گهرزمین که مدیران این شرکت در عدم پاسخگویی و شفاف سازی نسبت به سایر شرکت‌های منطقه ید طولایی دارند. خبر حضور مدیر عامل گهرزمین در جلسه ستاد اقتصاد مقاومتی منوجان و وعده‌های وی برای عمران و آبادی این شهرستان در حالی با رنگ و لعاب فراوان در برخی سایت‌های خبری انتشار یافته که مدیر عامل این شرکت و معاون بهره برداری وی که از قضا سیرجانی نیز می‌باشند؛ نه تنها تا کنون حتی یک نشست خبری برگزار نکردند بلکه تن به گفتگو با هیچ نشریه ای هم ندادند!
نمونه بارز این عدم پاسخگویی را هم می‌توان در رابطه با اقدامات آنها در حوزه ورزش برشمرد، حدود دو سال پیش و زمانی که تیم داری غیر حرفه ای و غیر اصولی گهرزمین در لیگ برتر هندبال با نام تیم گهر زمین تهران و با ترکیب کاملا غیر بومی صدای اعتراض اهالی ورزش شهر و رسانه‌ها را بلند کرد؛ مدیران گهرزمین کوچکترین واکنشی در این رابطه از خود نشان ندادند.
همچنین سال گذشته نیز بر اساس توافقی که بین اداره ورزش و جوانان و هیئت بسکتبال سیرجان با مدیران گهرزمین صورت گرفت. مقرر شد شرکت گهرزمین به عنوان اسپانسر، برخی هزینه‌های تیم بسکتبال سیرجان را در لیگ دسته اول کشور متقبل شود؛ اما علی رغم توافق اولیه، مدیران شرکت به تعهدات خود عمل نکردند. موضوعی که باعث اعتراض شدید بسکتبالیست‌های سیرجانی شد و در نتیجه با وساطت فرماندار سیرجان تنها برخی از این تعهدات اجرایی شد.
در آرزوی شفاف سازی
اینکه چرا مدیران گهرزمین چنین رویه ای را در پیش گرفته‌اند و نسبت به مسئولیت‌های اجتماعی شان در قبال مردم و شهر سیرجان بی تفاوت هستند، مشخص نیست. امید است برای یکبار هم که شده مدیران گهرزمین نسبت به این ابهامات پاسخی شفاف و روشن بدهند و اگر برای آنها زحمتی نیست حداقل بیایند و بگویند تا کنون چه کارهای مثبتی برای سیرجان و مردمش انجام دادند.