به گزارش حوزه فرهنگ و هنرخبرگزاری برنا: در جشنواره سی و پنجم شاهد اتفاقات جالبی همانند سر فصل های کتاب" فضای خالی" پیتر بروک بودیم ،در این دوره همانند آثار سینمای جهان، سی جی آی به کمک تولید آثار سینمای ایران آمده است و با توجه به آن برخی از فیلمسازان جوان با تحقیق و پژوهشی که داشتند از این علم استفاده کردند و آثار خود را برای اهالی رسانه و منتقدان بیشتر نمایان کردند. همگام با این اتفاق پدیده ای بسیار تحسین برانگیز در سینمای ایران رخ داده که در آثار بلند سینمای ایران نیز کاملا مشهود بود،استفاده از پلان ترکیبی و استعاره های سینمایی که بیشتر ما آن را در سینمای غرب می دیدیم ،حتی تکنیک هایی که ما آنها را فقط در سینمای هنری دنیا می دیدیم؛ به طور مثال "بازی زمانی" که وام گرفته از آثار بزرگ سینمای جهان و" پن سویچ کردن" مناسب که طول جغرافیای مکانی یک رویداد را تغییر می دهد، در فیلم های این دوره جشنواره نوآوری بحساب می امدند.خوشبختانه با ورود بعضی از نرم افزارها تکنیک فیلمسازی، فیلم اولی ها نیز تکنیکال بودند و اتفاق بهتر این بود که آنها برای فراهم ساختن یک پلان ترکیبی به سمت المانهای مهندسی رفتند.
اما تنها مشکلی که امسال گریبانگیر آثار سینمایی ایران بود و در بیشتر فیلم ها مشهود بود، نبود قصه مناسب و شخصیت پردازی درخور موضوع بود به صورتی که تنها خط روایی فیلم با نثری ساده بیان شده بودند.
امیدوارم این راه نمودی شود که تکنیک در سینما بیشتر شود و راهی ادامه دار داشته باشد و در کنار آن شرایطی را فراهم سازد که فیلمسازان پیشکسوت نیز از این علم در آثار خود استفاده کنند.
همزمان با پایان جشنواره سی و پنجم فیلم فجر امیدواریم در سال آینده شاهد حضور اتفاق های پررنگ تر همانند استفاده از پرده سوم دیجیتال در سینمای ایران باشیم.