به گزارش خبرگزاری برنا، با برگزاری نمایشگاهی از عکس‌های عکاسان خبری حادثه پلاسکو، مراسم تقدیر از آنان به همت انجمن عکاسان سینمای ایران با همکاری خانه سینما در تالار زنده‌یاد سیف الله داد خانه سینما برگزار شد.
در این مراسم ابراهیم مختاری رییس هیات مدیره خانه سینما، محمدرضا مویینی نایب رییس هیات مدیره، بهمن اردلان و سید مهدی خادم اعضای هیات مدیره، منوچهر شاهسواری مدیرعامل، ناصر عنصری قائم مقام مدیرعامل و بسیاری از رؤسای اصناف و تشکل‌های خانه سینما و چهره‌های سینمای کشور نظیر فرشته طائرپور، پروین صفری، ناهید علامی، حسن حسندوست، سیروس الوند، داریوش اسدزاده، محمدحسین حقیقی، فاطمه گودرزی، همایون ارشادی، کارن همایونفر، محمدرضا منصوری، بهرنگ دزفولی زاده ، سیامک زمردی، کوروش پیرو، حافظ احمدی، مهدی دلخواسته، حسن شجاعی، اردشیر شلیله، نوید محمودی، بهروز صادقی... و جمعی از عکاسان سینمای ایران و رسانه‌ها حضور داشتند.
شهاب‌الدین عادل به عنوان عضو شورای مرکزی و نماینده انجمن عکاسان سینمای ایران، اولین سخنران این مراسم بود که پس از تلاوت قرآن کریم و پخش سرود جمهوری اسلامی به دعوت مجری پشت تریبون قرار گرفت و اظهار کرد: متاسفانه یکی از حوادث تلخ، فاجعه ساختمان پلاسکو بود که به شهادت تعدادی از ماموران فداکار و جان بر کف اطفای حریق و آتش نشان منجر شد.
وی ادامه داد: برنامه امروز به پاسداشت، فداکاری و گرامیداشت یاد شهدای آن آتش‌سوزی، توسط انجمن عکاسان و خانه سینما اختصاص دارد. نکته‌ای را که باید بر آن تأکید کنم توجه به این نکته است که یک عکاس همیشه عکاس است و برای او فرقی نمی‌کند که عکاس خبری باشد یا عکاس فیلم یا عکاس مستند و یا عکاس اجتماعی. عکاسان همیشه به عنوان نخستین افرادی که در وقایع و رخدادها حضور دارند، شناخته می‌شوند چرا که یک عکاس همواره این رسالت را در خود احساس می‌کند که وقایع را ثبت کند.
عادل با اشاره به عکس های ثبت شده از فاجعه پلاسکو عنوان کرد: با اینکه همه عکاسان احتمال می‌دادند که اتفاق و فاجعه خطرناک‌تر و اسف‌بارتری در شرف وقوع است، اما بنا به رسالت خود پابه پای آتش نشانان و امدادگران به قصد ثبت تصاویر به عنوان اسناد تاریخی در میان آتش و دود حرکت کردند. ما به دلیل محدودیت‌ها توانستیم از هر عکاس فقط یک عکس را انتخاب کنیم و به نمایش بگذاریم. این عکس‌ها توسط عکاسان و هنرمندان حاضر در این مراسم امضا و به ایستگاه‌های آتش نشانی تهران اهدا می شود.
منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما نیز در این مراسم عنوان کرد: ما در دورانی زندگی می‌کنیم که ثبت واقعه یکی از مهمترین اقدامات روزمره بشریت شده است. دوربین‌های عکاسی و تصویربرداری با مقیاس‌های متفاوت در اختیار همه است و همه در حال ثبت وقایع هستند. باید مراقب باشیم که برای ثبت واقعه، دعا به شروع واقعه نکنیم. به عنوان کسی که سابقه عکاسی داشته و در برخی از اینگونه صحنه‌ها به خصوص پیش از انقلاب حاضر بوده‌ام، گاهی اوقات دیده‌ام که از آن چیزی که ثبت می‌کنیم و عکس‌هایی که می‌گیریم حس خوبی به احساس و ذهن ما متبادر نمی‌شود. عکاسی و عکس خوب گرفتن لذت خاصی دارد که در مواقعی عکاس ممکن است یادش برود که جلوی دوربین چه اتفاقی دارد می‌افتد.
در ادامه این مراسم پس از پخش کلیپی که علی بیات از مجموعه عکس‌ها و با آواز علیرضا قربانی تهیه کرده بود، بخش اهدای لوح تقدیر و جوایز به عکاسان خبری حادثه پلاسکو توسط هنرمندان حاضر در مراسم انجام گرفت و مرتضی فخری نژاد، احمد بلباسی، محمدعلی گل‌خواه، سهراب سیدجمالی، مصطفی صفری، مهدی نصیری، محمدرضا جنیدی، علی علیزاده، فواد اشتری، سید محمود حسینی، حامد ملک پور، مقداد مددی، عرفان کوچری، محمد دلکش، محمدعلی مریزاد، محمد حسن‌زاده، حسین زهره وند، جواد گلزار، حامد خورشیدی، ساتیار امامی، علیرضا تقوی، یاسمن ده میانی، حسین تهرانی، عمید فراهی، عادل عزیزی، مهدی بلوریان، آرمین کرمی، بابک برزویه، مریم مجد لوح تقدیر و هدایای خود را از سینماگران دریافت کردند.
در این مراسم پیام جلال ملکی سخنگوی سازمان آتش‌نشانی تهران که به دلیل مأموریت، خارج از تهران بود توسط مجری قرائت شد.
فرشته طائرپور رییس انجمن کارفرمایی تهیه کنندگان سینما در بخش دیگر این مراسم عنوان کرد: بین همه تیترهایی که پای این عکس‌های به یادماندنی زده شد، نوشته‌ای بود با این عنوان «ما هم سوخیتم» این تیتر به کوتاه ترین شکل ممکن حس همه مملکت را در این واقعه دلخراش بیان کرد. ما هم آتش گرفتیم بدون اینکه آتش نشانی باشد که آتش دل ما را خاموش کند. جامعه سینمایی کشور به غیر از اینکه از صمیم دل در این عزا شراکت دارد با همه خانواده‌هایی که عزیزی را از دست دادند اعضایی را هم دارند که از خانواده آتش نشان‌ها هستند. فاطمه معتمدآریا فرزند یک آتش نشان است و پدرش آتش نشان بود.
وی در پایان گفت: هوشنگ دیباییان همکار خوب ما و بازیگر فقید سینمای ایران، نیز یک آتش‌نشان بود. خانواده آتش نشانان باید بدانند که ما حلقه‌هایی واسط با آنان داریم. من بعد از سال‌ها در آستانه ساخت یک کار عروسکی هستم و تنها کاری که توانستم انجام دهم در فاصله این اتفاق این بود که یکی از عروسک‌های فیلم را یک آتش نشان قرار دهم. امیدوارم که با کارهای اینچنین به کودکان و نوجوانان جامعه‌مان بیاموزیم و نشان دهیم که چقدر این شغل مهم است و چه روح بزرگی می‌خواهد کسی که آن را انتخاب کند.