به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، در «امید ملی ایرانیان» به قلم جلال برزگر آمده است: همدستی صهیونیست‌ها با مقامات عربستانی در اجلاس امنیتی مونیخ علیه جمهوری اسلامی ایران، امری قابل درک است؛ چون ظریف علاوه بر منطق ایرانی و قدرت استدلال با پشتوانه اقدام و عمل روحانی در ابتکار دیپلماتیک سفر به دو کشور عمان و کویت در حاشیه خلیج فارس پای به این اجلاس نهاده بود.
پیشنهاد تشکیل «مجمع گفت‌وگوی منطقه‌ای» که ظریف در کنفرانس امنیتی مونیخ مطرح کرد، مزین به گام مهم روحانی در آغاز این روند بود؛ موضوعی که در سخنان وزیر امور خارجه نیز مورد تاکید و توجه قرار گرفت که اعلام کرد ما گام اول در منطقه خلیج فارس را برداشته‌ایم؛ بدین ترتیب توپ کاملا در زمین عربستان قرار گرفته است اما آنها با یاری صهیونیست‌ها و البته تا حدی وزیر خارجه ترکیه سعی کردند با هیاهو و ایراد سخنان جنجالی و کم‌محتوا خود را از سه‌کنج استراتژیک گرفتار آمده برهانند، با کم‌توجهی عمدی به این مهم که سه‌کنجی که در آن گیر افتاده‌اند، نه در مونیخ که در کل روندهای داخلی، منطقه‌ای و جهانی رقم خورده است.
همین گیر افتادن است که آنها را وادار به عملیات محیرالعقول در یمن و سوریه برای انتقال بحران به خارج از مرزها کرده است. نگرانی‌های عربستان برای ناظران بین‌المللی قابل درک است، چراکه از بعد از بهار عربی هیچ روندی در منطقه را همسو با ماهیت و سیاست‌های آل‌سعود نمی‌بینند، در داخل با بحران‌ها و شکاف‌های جدی دست به گریبانند و در عرصه جهانی نیز حتی ترامپ نتوانسته حجابی بر حمایت ایدئولوژیک و مادی آنها از بنیادگرایی و افراط باشد؛ این روزها در میان مردم و رسانه‌های غربی این گفته مورد توافق است که ساختار حکومت عربستان جز نفت، خرما و افراط و تروریسم، ارمغان دیگری برای جهان ندارد.
توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 ضربه بزرگ و شکافی عظیم در پروژه ایران‌هراسی در دنیا ایجاد کرد، این‌که بدون توافق هسته‌ای جنگ قطعی بود یا خیر؟ پاسخ روشنی دارد: قدرت دفاعی ایران بیش از آن است که کسی به راحتی خیال جنگ با ایران در سر داشته باشد، اما باطل شدن قطعنامه‌های تحریمی ذیل بند 7 منشور سازمان ملل، معنایی جز رفع تهدیدهای حتی کاغذی و محدودیت‌های ناشی از آن و شکستن فضای ایران‌هراسی در جهان نداشت. با برجام نه تنها برنامه هسته‌ای ایران ثبت جهانی شد، بلکه پرواز موشک‌های دفاعی بدون کلاهک هسته‌ای به لحاظ نظری هم دست بازتری یافت.
عربستان و رژیم صهیونیستی از این روند به شدت ناراضی هستند و تلاش دارند ادبیات ایران‌هراسانه را در دنیا زنده نگه دارند. آنها امروز متحیر و بهت‌زده، با نتایج نرمش قهرمانانه ایرانیان دست و پنجه نرم می‌کنند و از آن کلافه، عصبانی و گیج هستند و ناظر هستند که وزیر امور خارجه ایران در مونیخ بار دیگر اعلام می‌کند «هر زمان که بخواهیم آزمایش موشکی انجام می‌دهیم»، چون دفاع ما مشروع و حق طبیعی ملت است.
ظریف با یادآوری سفاکی‌های رژیم صدام و تنها بودن ملت ایران در دفاع مقدس مقامات عربستان را در دنیا بیش از پیش خجالت‌زده کرده است. حامیان صدام حالا به چه حقی موشک دفاعی ایران را زیر سوال می‌برند؟ چنین حقی ندارند و اگر این راه را برگزیده‌اند باید تحمل کنند و قورت بدهند فشاری را که درهم‌تنیدگی و همراهی و پیوستگی قدرت‌های دفاعی، علمی و دیپلماتیک ایران برای آنها ایجاد کرده است.
تفکیک قدرت‌های دیپلماتیک و دفاعی ایران حتی در عرصه نظر و گمانه‌زنی امری اشتباه است، چراکه اهل فن می‌دانند دیپلماسی بدون قدرت ناتوان و قدرت بدون دیپلماسی کور خواهد بود و این دو قدرت خاصه در ایران در هم تنیده و هماهنگ عمل می‌کنند، چراکه چتر بصیرت و فرهنگ و میراث انقلاب اسلامی بر سر هر دو شاخه پیشرفته قدرت ایرانی قرار دارد.
سفیر برجام در مونیخ سفیر قدرت و صلابت موشک‌های دفاعی ایران هم بود و از آنها هم گفت، او با چهار پشتوانه برجام، آزمایش موشکی، ابتکار مذاکرات عمان و کویت و ابتکار مذاکرات آستانه درباره سوریه به مونیخ رفته بود.
حال در نمایی کلی برجام بر بال موشک‌های دفاعی و موشک‌ها بر بال برجام در حال حرکت و پیشرفت هستند؛ از این وضعیت نه رژیم بدون قانون اساسی عربستان راضی است و نه صهیونیست‌ها؛ همه این‌ها از شگفتی‌سازی و قدرت و منطق ایرانیان است.