برگزاری مراسم یادبود هنرمندان درگذشته سال ۹۵

وی افزود: متاسفم که این همه هنرمند از بین ما رفته‌اند چراکه این‌ها میراث فرهنگی ما هستند صدای تار فرهنگ شریف، آثار عباس کیارستمی، کویر پرویز کلانتری و بازی درخشان داوود رشیدی در حافظه تاریخی ما نقش بسته و فراموش نخواهیم کرد که آنها ثروت مهمی را برای ما گذاشتند.

سریر در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به تاثیرگذاری هنرمندان درگذشته در جامعه گفت: آثار هنری که  از این هنرمندان برجای مانده و شاگردانی که گذاشتند؛ ادامه پژواک آنها هستند و حضورشان اثرات موثری را در نسل بعدی گذاشته است. در طول سال هم باید مروری کنیم چراکه الگوهایی هستند که می‌توانند.

در بخش دیگری از این مراسم ایرج راد با اشاره به اهمیت برگزاری این مراسم گفت: یاد هنرمندانی که راهگشای آینده بودند و هنر آفریدند و خلق کردند آثاری که همواره در جسم و جان مردم جان گرفتند. هنرمندان چون شمع سوختند و دم بر نیاوردند به خاطر آنکه بتوانند روشنی ببخشند.

او ادامه داد: هر هنرمندی را که از دست می‌دهیم نتیجه سال ها تجربه، اندوخته و خلق و خلاقیت را از دست می‌دهیم و تنها امید ما این است که شاگردانشان ادامه دهنده راه آن بزرگان باشند. اگرچه آثار هنرمندان همواره باقی و به یادگار خواهد ماند و در دل دیگرانی آنها را ندیده‌اند باقی می‌ماند اما از دست دادن هرکدامشان گنجینه‌ای است که ما از دست می‌دهیم.

ایرج راد با اشاره به هنرمندان درگذشته در سال ۹۵ گفت: در سال ۹۵، ۱۰۵ هنرمند را از دست دادیم و این باعث تاسف است. هنرمندان تنها متعلق به خانواده خودشان نیستند متعلق به جامعه‌ای هستند که در آن زندگی کردند و آثاری را بوجود آوردند بنابراین همه ما از خانواده تک تک هنرمندانی هستیم که از میان ما رفتند و همواره دوست‌شان خواهیم داشت و همواره به یادشان خواهیم بود و خدمات آنها را تقدیر می‌کنیم و ارزش می‌دهیم.

در ادامه این مراسم کلیپی از حادثه پلاسکو پخش شد و سپس محمود صلاحی رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران گفت: هنرمندان با هنرشان هویت و تاریخ و هر آنچه را که پیشینیان برای ما به یادگار گذاشتند به نسل ما انتقال دادند. هویت و تاریخ چند هزار ساله ما مملو از جلوه‌های هنری و چه بسا که ملت‌های شرق و غرب و دور و نزدیک از هنر ما استفاده‌های زیادی کردند. نمی‌توان تاریخ ایران را در یک سخنرانی یا حتی صدها سخنرانی و صدها کتاب و کتیبه نوشت اما آنچه به دست شما در هنر تئاتر، موسیقی، سینما و تجسمی در همه جلوه‌ها هنر که به دستان و چشمان مبارک شما آفریده شده مانا و ماندگار شد.

صلاحی افزود: امروز هیچ هنرمندی نه در دنیا و نه در ایران و نه در تاریخ ما نمرده است و نمی‌میرد. امروز حافظ از دوران خودش زنده‌تر است. حافظ امروز مانند شکسپیر در دنیا زنده است. همه هنرمندانی که در هر جای دنیا به کشورشان خدمت کردند زنده هستند.

معاون فرهنگی هنری شهرداری تهران گفت: آتش‌نشانان هم زنده هستند هنر آنها این است که در یک مدت کوتاه مردم را نجات دهند و هنر هنرمند این است که  در ۷۰ ، ۸۰ سال تلاش می‌کند تا تاریخ سرزمینش را به نسلهای بعد منتقل کند.

صلاحی با بیان یک توصیه برای جوانان گفت: بسیار خوب است که جوان ما هنرمندان دنیا را بشناسد بد این است که هنرمند خودمان را نشناسیم. خیلی خوب است که تاریخ دنیا را بدانیم چراکه اگر ندانیم نمی‌توانیم تاریخ خودمان را بشناسیم اما بد این است که تاریخ خودمان را نشناسیم.

در ادامه عبدالحسین مختاباد هنرمندان را ثروت یک جامعه دانست و گفت: در این جمع یک احساس دو گانه به وجود می‌آید از مجموعه ثروت‌های هنری که می‌تواند هر کدام از آن‌ها برای یک کشور یک ذخیره فرهنگی‌ باشند را در طول سال از دست دادیم.

وی افزود: یکی از مشکلاتی که در کشورهای با تاریخ عمیق مانند کشور ما وجود دارد فراوانی اندیشمندان و هنرمندان است که غروری را ایجاد می‌کند که باعث می‌شود از آنها غفلت کنیم. این هنرمندان یک فرهنگ و یک اندیشه برای بشریت هستند. نباید آن‌ها را در زمان حیاتشان فراموش کنیم و بگذاریم در طول حیاتشان در غربت و تنهایی و با حجمی از آثارشان غبطه بخورند و بعد از درگذشت‌شان با یک بزرگداشت آن‌ها را یاد کنیم.

عضو شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه اگر استعاره، تخیل و بلندپروازی‌ها را از هنر بگیریم دیگر چیزی از هنر نمی‌ماند، گفت: ما امروز در یک چیز مشترک هستیم، امروز زمین عزیز ما در گرد و خاک و خشکسالی از بین می‌رود، بنابراین ما هنرمندان باید دست به دست هم دهیم تا به مردم بگوییم کمتر مصرف کنند و کمتر زباله تولید کنند.

عبدالحسین مختاباد در بخش پایانی صحبت های خود با اشاره به اهمیت هنر کاربردی گفت: هنر کاربردی در همه جای دنیا وجود دارد. متاسفانه پس از پایان تعطیلات عید شمال کشور سطل زباله است. زمین عزیز را نجات دهیم. همه ما دست به دست هم دهیم و مادرمان، زمین را نجات دهیم.

در ادامه این مراسم جمشید مشایخی در سخنانی کوتاه با بیان اینکه ما خاک پای شما هستیم و خواهیم ماند؛ گفت: ما یاد گرفتیم خاک پای ملت ایران باشیم. این را همه هنرمندان آموخته‌اند و من از آنها یاد گرفتم.

در بخش دیگری از این مراسم سید محمدهادی ایازی معاون اجتماعی وزارت بهداشت هم در سخنانی گفت: فقدان هرکدام از این هنرمندان به واقع به جامعه هنری آسیب جدی را وارد کرده است. ما هنرمندان بزرگی را از دست دادیم که برخی از آن‌ها چهره‌های بین‌المللی هنر ایران بودند که در مراسم اسکار نیز از آنها یاد شد.

در ادامه کامران ملکی عضو هیات مدیره خانه سینما گفت: جهان در گذر است و ما هم دراین جهان پر رمز و راز در گذریم. در این جهان درگذر تذکره هیچ کسی ماندگاری ندارد و عمر خانه‌ها از عمر صاحبخانه‌ها بیشتر است.

او ادامه داد: ما در خانه سینما هر زمانی که با هنرمندی وداع می کنیم از آثارش صحبت می‌کنیم و بیوگرافی آنها را می‌بینیم و من هر بار می‌لرزم چراکه در کنار چه هنرمندانی زندگی می‌کردیم.  شاید قدرشان را نمی‌دانستیم هر کدام از هنرمندانی که از بین ما می‌روند فقط با پیکرشان خداخافظی نمی‌کنیم بلکه با حجم وسیعی از هنر، فرهنگ، معرفت و انسانیت وداع می کنیم، این حجم‌ها از روی کره خاکی کم می‌شود و به آسانی جای آنها پر نمی‌شود.

ملکی گفت: این آدم‌ها را از دست می‌دهیم و حواس‌مان نیست در کنار آدم‌هایی زندگی می‌کنیم که هر کدام از آن‌ها همین بیوگرافی را دارند از کنارشان می‌گذریم و بعد در فقدان‌شان اشک می‌ریزیم شاید پیام این درگذشتگان این است که قدر همدیگر را بدانیم و با مروت و مهربانی در کنار هم زندگی کنیم.

یدالله کابلی نیز در این مراسم گفت: هنرمندان منشور چند وجهی هستند که هر وجه‌شان دنیایی از زیبایی خلاقیت و مهر هستند که تا بعد از مرگشان باقی می‌مانند. اینها کسانی هستند که عمرشان ارتفاع دارد. عمر ما یک طول دارد که سن و سال ماست و عرضی دارد که کارهایی است که انجام داده‌ایم اما آنجا که عمر ما ترکیبی از کمال و تعالی هنر است ارتفاع عمر ماست و هنرمندان عمرشان ارتفاع دارد. هنرمندان بزرگ ما نشانه‌های تربیت و آگاهی‌بخشی را برای جوانان ما دارند.

علی مرادخانی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز گفت: حوزه هنر بسیار تاثیرگذار است و وظیفه ما تکریم بزرگان این حوزه است که اگر انجام دادیم وظیفه بوده و اگر نتوانستیم قصوری انجام شده و معتقدم باید از  هنرمندانی که امشب چهرشان رو در روی ماست آنگونه که شایسته است تقدیر و تجلیل کنیم. خدمت به اهلی هنر جای دوری نمی رود و خدا بر آن نظر دارد.

وی ادامه داد: هنرمندان نتیجه و ماحصل یک عمر فعالیت هستند عزت و احترام به هنرمندان عزت و احترام به خودمان است.

در ادامه این مراسم بخشی از فیلم «هفتاد و شش دقیقه و پانزده ثانیه» اثر سیف الله صمدیان درباره زندگی زنده یاد عباس کیارستمی برای حاضرین به نمایش درآمد. سپس صمدیان با بیان اینکه بیش از ۹۰ درصد این هنرمندان تکرارپذیر نیستند، گفت: درباره کیارستمی باید بگویم اگر صدها سال بگذرد فکر نمی‌کنم چون اویی (کیارستمی) را هم عصرش باشیم. همه ما نمایندگان ملتی هستید که به نوعی به کیارستمی بدهکارید او برای تک تک ما در جهانی که پر از نانجیبی‌های فرهنگی و خبری است یک تنه آبرو خرید.

وی افزود: ویژگی اصلی کیارستمی خود بودن او بود چیزی که امروز خیلی کمرنگ است او ساز خود را می‌زد و مانند بسیاری از هنرمندان امروز به ساز کسی نبود. کیارستمی آبرودار بزرگ واژه کار بود. او کارگر بالفطره طبیعت بود در ۲۴ ساعت ۲۰ ساعت کار می‌کرد.

صمدیان با اشاره به فیلم مستندی که برای کیارستمی ساخته است؛ گفت: وقتی این فیلم در جشنواره ونیز پخش شد خیلی‌ها از هم عصری با او برخود بالیدند و در ایران نیز خیلی‌ها آمدند و گفتند امیدواریم کیارستمی ما را حلال کند چراکه در این فیلم با چهره واقعی عباس کیارستمی آشنا شدند.

در ادامه این مراسم کلیپی از مراسم تشییع پیکر داوود رشیدی پحش شد و لیلی رشیدی و احترام برومند روی صحنه آمدند. سپس احترام برومند در سخنانی کوتاه گفت: باید جنبه‌های مثبت را درنظر گرفت. در طول بیماری داود با همراهی دوستان ما تنها نماندیم و درگذشت او نیز با یک تشریفات زیبا انجام شد و پس از آن نیز به ما بسیار محبت کردند و نگذاشتند ما تنها بمانیم.

جمال‌الدین اکرمی هنرمند نقاش طی سخنانی درباره پرویز کلانتری گفت: انسانی مهربان و فروتن بود که در آینه خود را نمی‌دید بلکه تصویر دیگران را می‌دید.

این هنرمند ادامه داد: او فوق‌العاده باهوش بود و همانطور که در نقاشی دو عنصر ایرانی را باهم ترکیب کرد در نویسندگی نیز به خوبی این کار را با واژه و خیال انجام می‌داد و می‌گفت با کلاژ در نقاشی آشنا شدم و آن را در نویسندگی استفاده کردم او نویسنده بسیار بزرگی بود که هیچ وقت کشف نشد. پرویز کلانتری تشنه شناخت هنرمندان بود تا آنها را به تصویر بکشد.

فرهاد آییش نیز طی سخنانی کوتاه گفت: امشب برای من مانند یک سفر بود. ما جمع شدیم که  به این افراد احترام بگذاریم آنها در طول زندگی‌شان با هنرشان عصاره زندگی را لمس کردند و کاری کردند که دیگران نیز از نگاه آنها زندگی را لمس کنند.

در بخش دیگری از این مراسم رویا تیموریان درباره نیما طباطبایی کارگردان من ناصر حجازی هستم گفت: من خاله نیما طباطبایی هستم. او عاشق سینما و باسواد بود مطالعات زیادی داشت اما نشد که پیش ما بماند.

او با بیان اینکه در میان از دست رفتگان رکن‌الدین خسروی را نیز از دست دادیم، گفت: متاسفانه جوان‌ها و حتی یک نسل قبل از ما وقتی اسم رکن‌الدین خسروی می‌آید می‌پرسند او کیست؟ و این برای یک جامعه فرهنگی فاجعه است که بزرگان خود را نشناسد.

تیموریان ادامه داد: خسروی یکی از بنیانگذاران تئاتر دانشجویی و تجربی در ایران هستند. ما هیچ وقت برای احترام به حیطه فرهنگی‌مان اقدامی نکردیم یا اگر انجام دادیم بسیار ضعیف است. اگر از همه این هنرمندان در زمان حیات‌شان حمایت می شد شاید خیلی دیرتر آن‌ها را از دست می‌دادیم. معتقدم کار گروهی بزرگی باید انجام شود و از بیوگرافی، پیشینه و همه کارهایی که هنرمندان در زمان حیات‌شان انجام دادند تهیه شود تا نسل بعدی بداند ما چه کرده‌ایم این کار با چهار تا مصاحبه و یک کتاب انجام شدنی چراکه نسل ما حوصله کتاب را ندارد.

وی تاکید کرد: ما احتیاج به یک فضای اینترنتی داریم تا دو نسل بعد ما مرحوم سمندریان را بشناسد بسیاری از جوانانی که امروز کار می‌کنند به دلیل اینکه اطلاعی از این پیشینه ندارند تصور می‌کنند خودشان اولین کسانی هستندکه دارند کار می‌کنند درحالیکه قبل از آنها انجام شده است و تقاضای من این است که بانکی از اطلاعات هنرمندان جمع‌آوری شود.

تیموریان افزود: تا زنده هستیم به یکدیگر احترام بگذاریم چراکه بعد از مرگ‌مان قطعا کسانی هستند که ما را به نیکی یاد کنند اما در زمان حیات به هم مهر بورزیم. هنرمندان درهمه دنیا جوهره روح یک جامعه برای شادابی و آگاهی هستند پس اهمیت دارند. من بازهم تاکید می‌کنم بانک اطلاعاتی را ایجاد کنیم که نسل‌های بعداز ما هنرمندان‌شان را بشناسند.

در ادامه این مراسم علی جوهرچی فرزند مرحوم حسن جوهرچی گفت: در خانواده ما عزیز نزدیک را از دست نداده بودیم و این اولین بار که این حس را تجربه می کنم و فهمیدم که چه بخواهیم و چه نخواهیم باید یک روز برویم و یک جمله‌ای در ذهنم تکرار می شود که تا فرصت داریم درست زندگی کنیم.

در بخش پایانی مراسم نیز حجت اشرف‌زاده روی صحنه آمد و قبل از اجرا از مردم خواست تا برای سلامتی محمدرضا شجریان دست بزنند.