به گزارش خبرگزاری برنا، طبق گزارش رسیده، این کارگردان سینمای ایران به دعوت دانشکده هنر دانشگاه دولتی «تیرانا» آلبانی، همزمان با نمایش فیلم سینمایی «مینای شهر خاموش» از ساخته‌های خودش، یک کارگاه آموزشی برای دانشجویان هنر این دانشگاه برگزار کرد.
پس از نمایش فیلم که در یکی از سالن‌های این دانشکده با استقبال دانشجویان همراه بود، رضویان در یک نشست پرسش و پاسخ حاضر شد.
او ابتدا به سوال‌های دانشجویان در مورد فیلمش پاسخ داد و پس از آن در مورد سیر تحول سینمای ایران از هنگام ورود اولین دوربین فیلمبرداری به ایران توضیحاتی داد.
رضویان با کلامی طنزآلود به صحنه‌ای در اولین فیلم‌های مستند تاریخ سینمای ایران اشاره کرد که "مظفرالدین شاه حرکت در یک نما را سه بار به توصیه میرزا ابراهیم خان عکاس‌باشی تکرار می‌کند" و گفت: این شاید تنها باری در تاریخ سینمای جهان باشد که یک پادشاه به مثابه بازیگر توسط یک کارگردان هدایت می‌شود و مجبور به تکرار بازی‌اش می‌شود!
وی با اشاره به دوره‌های مختلف تحول سینمای ایران از تاثیر آموزش در روند تحول سینمای ایران صحبت کرد و به تاثیر مهاجران روس، برگزاری دوره‌های آموزشی گروه دانشگاه سیراکیوز و بعد از آن تاسیس دانشکده هنرهای دراماتیک و تربیت نیروهای متخصص ایرانی پرداخت که به شکل گیری سینمای نوین ایران انجامید.
در ادامه رضویان در مورد بازسازی سینمای ایران پس از انقلاب سخن گفت و حمایت دولتی از تولید فیلم در دو دهه‌ی اول و گسترش دفاتر انجمن سینمای جوانان ایران را از عوامل مهم توسعه‌ی سینمای ایران دانست و شرایط فعلی سینمای ایران را با تولید قریب به یکصد عنوان فیلم سینمایی و حدود چهارهزار فیلم کوتاه و مستند، مطلوب دانست.
او با اشاره به این که در حال حاضر بخش بزرگی از فیلم‌های ایرانی توسط بخش خصوصی تهیه می‌شود و اقتصاد سینمای ایران تدریجا دارد تابع قانون عرضه و تقاضا می‌شود،خاطرنشان کرد:به همین دلیل گرایش به سینماسازی در ایران زیاد شده است و اینها نشانه‌های خوبی برای آینده سینمای ایران است.
در ادامه رضویان به فرآیند سرمایه‌یابی برای تهیه فیلم در ایران پرداخت و ساعتی نیز به گفت‌وشنود با دانشجویان پرداخت و در پاسخ به یکی از دانشجویان در مورد فیلم مستندی که در آلبانی می‌سازد به موضوعاتی از جمله رابطه‌ی صاحبان قدرت و مردم جامعه، رابطه‌ی تاریخی ایران و آلبانی در فیلمش اشاره کرد و از «نعیم فراشری» شاعر ملی آلبانیایی‌ها که شعر فارسی سروده است به عنوان نمادی از رابطه تاریخی ایران و آلبانی یاد کرد.