به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، جوانمردی به عنوان نخستین زن ایرانی لقب گرفت که موفق شد در بازی های پارالمپیک در رشته تیراندازی به مدال طلا دست پیدا کند.
جوانمردی در گفتگو با سایت کمیته بین المللی پارالمپیک اظهار داشت: «من در ماده تپانچه ۵۰ متر مختلط در کنار مردان به رقابت پرداختم. با وجود همه دشواری ها، توانستم به مدال طلا دست پیدا کنم در حالیکه دیگر مدال آوران همگی مرد بودند. آویخته شدن این مدال به دور گردنم، ظرفیت فوق العاده زنان در تیراندازی را نشان می دهد.»
این تیرانداز ۳۲ ساله به عنوان نخستین زن مدال آور رشته تیراندازی در ایران، تاریخ ساز شد.
چهار سال قبل، هموطن او زهرا نعمتی به عنوان اولین زنی شناخته شد که چه در المپیک و چه در پارالمپیک برای کشور ایران صاحب مدال طلا شد. نعمتی تنها زنی بود که یکی از ۱۰ مدال طلای کاروان ایران را به دست آورد. اما در ریو ۲۰۱۶، سه طلا از هشت طلای کاروان ایران به زنان رسید.
جوانمردی از چالش های رقابت در رشته تیراندازی در ماده مختلط در پارالمپیک ریو اطلاعی نداشت تا اینکه برای مسابقه در جایگاه تیراندازی قرار گرفت.
وی گفت: «در بازی های پارالمپیک ریو مردان شناخته شده ای از سراسر دنیا حضور داشتند و من حتی نمی توانستم به بردن مدال فکر کنم. سعی کردم به خودم و کشورم ثابت کنم که هیچ چیز به طور اختصاصی نمی تواند در انحصار گروه خاصی باشد. نشان دادم که یک زن می تواند با مردان صف آرایی کند و با آنها در همان سطح رقابت کند و مدال ببرد. وقتی در ماده ۵۰ متر مختلط آغاز به رقابت کردم، متوجه شدم که حریفان مرد کره ای دارای رکورد جهانی هستند. اما در رقابتهای مختلف از بازی های پاراآسیایی اینچئون ۲۰۱۴ تا پارالمپیک ریو ۲۰۱۶ نشان داده ام که یک زن نیز می تواند مدال ببرد.»
این قهرمان پارالمپیکی یک مدال دیگر هم در ماده تفنگ بادی ۱۰ متر برد؛ همان ماده ای که وی چهار سال قبل در لندن با کسب مدال برنز به کار خود پایان داد و به مانند زهرا نعمتی برای کشور ایران به یک الگو تبدیل شد.
جوانمردی با اشاره به نعمتی به عنوان یک دوست عزیز، گفت که از این کماندار الهام گرفته به عنوان کسی که نه تنها در کنار ورزشکاران پارالمپیکی رقابت کرده بلکه با ورزشکاران سالم هم مسابقه داده و این سد دوگانه را شکسته است.
مسعود اشرفی، دبیر کل کمیته ملی پارالمپیک، در ارتباط با تصویر معروف زهرا نعمتی در حال حمل پرچم کاروان ایران در بازی های المپیک ۲۰۱۶ ریو گفت: «این یک تصویر خیلی چشمگیر و خیلی ویژه برای مردم ایران به خصوص زنان بود و آنها متوجه شدند که چقدر می توانند نقش مهمی را ایفا کنند. این تصویر به خودی خود نه تنها در سطح ملی بلکه در سطح بین المللی هم گویاست. نمونه هایی همچون زهرا، سیامند رحمان و ساره، سفیران خوبی برای ارتقا ورزش و پارالمپیک به شمار می آیند.»
اشرفی گفت هدف کمیته ملی پارالمپیک ایران این است که شمار ورزشکاران زن شرکت کننده در بازی های پارالمپیک را افزایش دهد. مردم ایران دیدند که هفت شرکت کننده زن ایرانی در بازی های پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن به ۲۳ ورزشکار در پارالمپیک ریو ارتقا یافتند. به گفته اشرفی این افزایش تعداد نفرات در یک برنامه چهار ساله رخ داد و آنها برای هر پارالمپیک چنین برنامه ای دارند.
وی گفت: «به نظر من زنان در ایران بیش از مردان نیاز به ورزش دارند چرا که باعث ایجاد انگیزه و پیشرفت در زندگی آنها می شود. به طور کلی برای افراد دارای معلولیت مرد و زن بسیار مهم است که ابزار محرک داشته باشند و ورزش می تواند عامل بسیار خوبی باشد. ما می خواهیم با ورزش به توقف شرایط بد آنها کمک کنیم ضمن اینکه عاملی است در جهت ایجاد روحیه و انگیزه برای آینده آنها. بانوان ایرانی برای حضور در جامعه با مشکلات بیشتری رو به رو هستند و ما می خواهیم نشان بدهیم که ورزش می تواند عرصه خوبی برای آنها باشد. زهرا و ساره الگوهای خوبی برای این منظور به حساب می آیند.»
زهرا نعمتی می گوید بی شک بسیاری از زنان ایرانی از رقابت در کنار مردان احساس اعتماد به نفس بیشتری دارند.
وی گفت: «بی تردید! مخصوصا با در نظر گرفتن موفقیت های فراوان اخیر زنان ورزشکار در رقابتهای بین المللی و همچنین پیشرفتی که زنان ایرانی در ورزش پارالمپیکی به دست آورده اند. می توانم بگویم که همین حالا این اتفاق در حال رقم خوردن است.»
ساره جوانمردی به این موضوع اشاره دارد که او تنها ورزشکار زن ایرانی نیست که راه را برای برابری زنان و مردان هموار می کند. او گفت تیراندازان المپیکی ایران نظیر نجمه خدمتی، الهه احمدی و مه لقا جام بزرگ باعث ارتقای شخصیت زن ایرانی در ورزش شده اند.
وی گفت: «من همه این ورزشکاران را پیشگامان تیراندازی در ایران می بینم و آنها به مردم انگیزه می دهند چیزی که من پیش از این هرگز ندیده ام. پس از هر رقابتی که در آن شرکت می کنم، زنان بیشتری پیش من می آیند و اشتیاق خود را در خصوص تیراندازی ابراز می کنند و از من می پرسند که چطور می توانند تیراندازی را در ایران شروع کنند. دیدن این زنان که اینقدر مشتاق تیراندازی هستند مرا هیجان زده می کند.»