به گزارش خبرگزاری برنا از قم، در این اشعار آمده است:
مگر چه کیسه ی از نور داشت بر دوشش؟
که وقت دیدن او ماه بود مدهوشش
نیافتند یتیمان هنوز هم ، وطنی !
یتیم خانه تر از سرزمین آغوشش
هزار نکته ی باریک تر ز مو پیداست
میان هر نخی از وصله های تن پوشش
امیر زهد و قناعت به گوش این دنیا
چقدر خطبه که خواند و نرفت در گوشش
زمانه می برد او را ز خاطرش؟ ، آری!
زمانه ای که خدا می شود فراموشش
تمام هستی ات ای دل ، محبت مولاست
بهشت چیست ؟! چنین کودکانه مفروشش !
سیدجوادمیرصفی