به گزارش گروه روی خط رسانه خبرگزاری برنا، احمد مسجد جامعی در سیصد و چهل و سومین جلسه شورا پس از ارائه گزارش حادثه پلاسکو از سوی کمیته فنی و حقوقی بیان کرد: در ابتدا لازم می دانم در بحث رد صلاحیت‌های برخی اعضای شورا که گروهی از دوستان اظهار نظر کردند، نکته‌ای را یاد آور شوم.
او ادامه داد: همیشه بر این باور بوده و هستم که بررسی مسائل و صلاحیت‌ها بایستی بر مبنای عرف و اخلاق و قانون باشد و یکی از وظایف هیات رییسه، دفاع از اعضای شورا است که بارها مورد تعرض قرار گرفته‌اند و کمتر کسی از آنان دفاع کرده است.
این عضو شورای شهر تهران تاکید کرد: در این جا بحث بر سر درستی و نادرستی تاییدها و عدم تاییدها نیست؛ بلکه نگاه‌های جناحی است که مشکل‌ساز است. ضمن این که هیات رییسه بایستی در شرایط گوناگون و نه فقط در انتخابات، از شان شورا دفاع کند، چرا وقتی نوبت به وابستگی‌های گروهی می‌رسد حساسیت‌ها شکل می‌گیرد؟
در دوره قبل هم کسانی مانند خانم ابتکار و آقایان هاشمی، نجفی، ربیعی و بسیاری دیگر رد صلاحیت شدند، چرا کسی چیزی نگفت؟ حتی درباره دکتر نجفی به هنگام رأی اعتماد سند سازی هم کردند و به مجلس فرستادند؛ در حالی که امروز همه می‌دانند چه مدیران سالم و موفقی بوده و هستند.
مسجد جامعی اضافه کرد: برخورد ما حتی در همان شرایط دشوار، اخلاقی و کارشناسانه بود، از جمله به گروهی از اعضای آن‌روز شورای شهر گفتم شما ثبت نام کنید در لیست‌های دیگری هم زمینه حضورتان هست و همین مطلب را به برخی از اعضای عالم و سالم و غیر اصلاح‌طلب شورای کنونی که ثبت نام نکردند هم برای ثبت نامشان گفتم. به هر حال تلاش ما همواره و در هر شرایطی این بوده که رفتاری اخلاقی، عرفی و قانونی داشته باشیم.
او در ادامه به گزارش پلاسکو اشاره و اظهار کرد: آن‌چه در گزارش پلاسکو ارائه شده، به اشتباه یکی از زمینه‌های آتش‌سوزی را ضعف فرهنگی کسبه آن‌جا دانسته است.
این عضو شورا در اعتراض به این موضوع گفت: این چه ادبیاتی است که استفاده می‌شود ، فردی تمام سرمایه خود را از دست داده ، دچار لطمات جبران ناپذیر شده و ما به جای آنکه کمک حال آنان باشیم بی‌جهت و برای سلب مسئولیت از خود موجب رنجش خاطرشان هم می‌شویم .
مسجد جامعی افزود: اگر معنای ضعف فرهنگی را بدانیم، کسبه پلاسکو ضعف فرهنگی ندارند، آن‌ها از مهم‌ترین مراکز تولید پوشاک در کشور ما بودند و گردش مالی کار ان‌ها به رونق اشتغال و اقتصاد می‌افزود. اگر در چنین موقعیتی بوده‌اند چگونه منافعشان را تشخیص نمی‌دادند. اگر ضعف فرهنگی هست، ضعف فرهنگ مدیریت و مدیران است که ادبیات گفتگو را نمی‌شناسند و حتی نمی‌توانند با منتخبین اصناف و مردم به درستی گفتگو کنند و نمی‌توانند ضرورت کلاس‌هایی را که می‌خواهند برگزار کنند به شهروندان بقبولانند وگرنه کیست که در پی حفظ جان و مال خودش نباشد. آیا درست است که ضعف‌های مدیریتی را به گردن دیگران بیندازیم؟ آیا این ضعف فرهنگی نیست که نتوانیم خود را نقد کنیم و به کسبه را به قول خودتان از ضعف فرهنگی خارج سازید؟
عضو شورای اسلامی شهر تهران در پایان تصریح کرد : استفاده از این تعابیر درست نیست و فکر نکنید که دولت و مالکان و شهروندان، همه و همه به دلایل مختلف از جمله ضعف فرهنگی مقصرند و البته که هیچ تقصیری متوجه ما نیست.