صلاحیت ۶ نفر از کاندیداهای ریاست جمهوری احراز و تبلیغات آغار شد ،
۳ نفر از طیف اعتدال و اصلاح طلبان و ۳ نفر از طیف اصولگرا .
در طیف اصلاح طلبان ؛ روحانی کاندیدای اصلیست و جهانگیری بدرخواست روحانی و اصلاح طلبان به صحنه آمده تا از اقدامات مثبت دولت بگوید و بتوانند با تقسیم کار ، از وقت بیشتری در مناظرات ، برای حمایت از دولت استفاده کنند .
هاشمی طبا از رسیدگی به مشکلات بیماران و معلولین می گوید که این موضوع یکی از نقاط قوت دولت تدبیر و امید است .
در جبهه اصولگرایان ؛ ابراهیم رئیسی کاندیدای اصلیست و باید دید که آیا قالیباف مانند جهانگیری پشتیبان کاندیدای اصلیست یا اینکه خود برای پیروزی آمده .
باید برنامه های میرسلیم را ببینیم واینکه تا روز آخر در صحنه می ماند یا خیر ،
ابراهیم رئیسی ، این دوره به عرصه انتخابات آمده تا خود را برای دور بعد آماده کند .
قالیباف در بخشى از بیانیه انتخاباتى خود در هنگام ثبت نام در انتخابات ریاست جمهورى ادعا کرده است که در صورت پیروزى در انتخابات، درآمد کشور را در طى ٤ سال آینده دو برابر و نیم مى کند و بیش از ٥ میلیون شغل تازه ایجاد مى کند .
آیا منظور ایشان از درآمد ، درآمد ِ سرانه کشور است یا تولید ناخالص داخلی ؟
اما با فرض اینکه منظور ایشان از درآمد کشور همان تولید ناخالص داخلیست، خوب است بررسى کنیم که براى دو برابر کردن تولید ناخالص داخلى در طى ٤ سال آینده چه اتفاقى در اقتصاد ایران باید بیفتد .
یک اصل ساده اقتصادى مى گوید ، براى اینکه یک متغیر در طى ٤ سال دوبرابر شود سالیانه مى بایست ١٦ درصد نرخ رشد داشته باشد . وعده انتخاباتى قالیباف یعنى اینکه ایران در طى ٤ سال آینده قرار است سالیانه بطور متوسط ١٦ درصد نرخ رشد اقتصادى داشته باشد .
اما سوال اساسى اینجاست که در ظرفیت هاى فعلى ساختار دولت ایران چه تحولى قرار است ایجاد شود که ایران در طى ٤ سال آینده میانگین ١٦ درصد نرخ رشد داشته باشد ؟
براى فهم عجیبى شعار دو برابر کردن درآمد کشور در طى ٤ سال و میانگین ١٦ درصد نرخ رشد اقتصادى براى رسیدن به این هدف، کافى است بدانید که میانگین نرخ رشداقتصادى چین در طى سالهاى ٢٠٠٠ تا ٢٠١٧ تنها ٩.٣ درصد و نرخ رشد هندوستان در این سالها ٧.٧ درصد بوده است .
باید دید اقتصاد دانان چه نظری دارند و اینکه صحبت در این مورد در مناظرات قطعا جالب خواهد
بود .
عملکرد دولت روحانی چگونه بوده ؟
برای بررسی عملکرد دولت باید ببینیم ، دولت یازدهم در چه شرایطی کشور را تحویل گرفت و تا کجا شرایط را مدیریت کرد ،
می توانیم بفهمیم ، تغییرات مهم بوده اند یا خیر ؟
و چه اقشاری ، بیشتر ، تغییرات را مشاهده کردند .
مسیر تعامل با جهان ،
مسیر مهار تورم و رکود ،
مسیر رونق اقتصادی مسیرهای درستی بوده است .
توافق هسته ای با جهان ، مهم ترین اقدام دولت روحانی بود ،
توافقی که با حمایت های رهبری و تلاش های شبانه روزی دولت حاصل شد ،
توافقی که شروعش ، آغازی بود بر رفع تحریم های ظالمانه .
سهم تولید و صادرات نفتی ایران به میزانی که باید باشد ، رسید .
تزریق UF6 به IR8 سانترفیوژ نسل ۸ ، یعنی راه اندازی مجدد واحدهای اتمی .
عملکرد اقتصادی دولت روحانی ،
در طول سال های ۹۰ و ۹۱ ارزش پول ملی تا ۴ برابر سقوط کرد ولی در سنوات بعد علی رغم کاهش درآمدهای نفتی تا ۱۰ % ما هیچ نوع کاهشی در ارزش پول ملی برای ۳ سال و نیم ندیدیم ،
شاهد کاهش و ثبات قیمت کالاهای صنعتی در سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ بودیم .
فعالان صنعتی در اکثر رشته ها شاهد کاهش قیمت مواد اولیه خارجی بوده و هستند . کاهشی معنی دار که در سنوات بعدی هم با افزایش مواجه نشد جز در موارد نادری که موادی افزایش قیمت جهانی داشتند .
تراز تجارت خارجی ایران ، از منفی۳۰ میلیارد دلار به مثبت۹۰۰ میلیون دلار رسیده است ،
در سیاست های توسعه حمل و نقل و ترانزیت ایران ،عملکرد دولت ظرف ۳/۵ سال ،
خرید ۱۶۰ لکوموتیو جدید قطار ،
خرید ۳۰۰ واگن مسافری جدید ،
خرید ۱۰۰۰ واگن باری جدید ،
۵۰۰۰ واگن باری در دست ساخت دارد ،
ساخت ۵۷۰کیلومتر ریل جدید ،
۱۰۰۰ کیلومتر آماده ریل گذاری دارد ،
احیای صنایع هوایی ،
تنها دو شرکت ایرانی ایران ایر و آسمان از دو شرکت معتبر ایرباس و بوئینگ ۲۱۰ هواپیما خریدند که طی ۸ سال تحویل داده می شود .
نتیجه عملکرد چهارساله دولت روحانی اینکه مردم به آینده خود و فرزندان شان امیدوار شده اند و این خیلی معنی دارد .