به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ روزنامه «شرق» نوشته است: محمدباقر قالیباف روز پنجشنبه در برنامه ضبطشده تلویزیونی خود رئیسجمهوری و دولت را هدف حملات قرار داد و خطاب به حسن روحانی گفت: «مردم نه صبر ایوب دارند و نه عمر نوح». بعد هم همچنان از وعدههای نجومی که به مردم داده دفاع کرد؛ از یارانه ٢٥٠ هزار تومانی تا ایجاد اشتغال پنج میلیونی.
هشت سال پیش صداوسیما به خاطر آنچه «اتهامزنی به دولت توسط نامزدها» نامیده شد ٢٠ دقیقه وقت اضافه در اختیار نامزدها قرار داد تا در آخرین ساعتهای فرصت مجاز تبلیغات، علیه میرحسین موسوی و مهدی کروبی سخن بگویند. عزتالله ضرغامی رئیس وقت سازمان صداوسیما هفت سال بعد از تصمیم اعطای وقت اضافه به رئیس دولت مستقر آن زمان دفاع کرد و گفت: «اگر در مناظره آخر، آن دو نفر اتهاماتی را نسبت به دو نفر قبلی که دیگر زمینهای برای مطرحکردن اظهارات خود ندارند، مطرح کنند، قطعا اثر منفی خواهد داشت بنابراین شورا تصمیم گرفت این قانون را تصویب کند تا چارهای باشد برای این موضوع، این مورد درباره آقای احمدینژاد هم صادق بود، بههمیندلیل، هنگامی که شورا جمعبندی کرد، دید که باید آقای احمدینژاد ٢٠ دقیقه بیاید و صحبت کند».
دادستان کل کشور همان موقع نسبت به این تصمیم اعتراض کرده و گفته بود: «اختصاص وقت به نامزدهای انتخابات بهصورت نابرابر غیرقانونی است». با این حال ضرغامی گفته بود لیست افرادی که قصد پاسخگویی داشتند، به قدری بلندبالا بود که باید شش ماه برنامههای تلویزیون را تعطیل میکردیم و دوباره همه از نو به هم پاسخ میدادند! به همین دلیل تنها احمدینژاد در صداوسیما حاضر شد و فرصت «مونولوگ» پیدا کرد. بیآنکه آنهایی که از آنها نامی برده شده بود، بتوانند بر صفحه تلویزیون حاضر شوند و از خود دفاع کنند. حالا سؤال این است که آیا صداوسیما همچنان همان روند را ادامه خواهد داد؟
فعالان سیاسی از صداوسیما میخواهند برای پاسخگویی به اتهامات مطروحه علیه روحانی و دولت مستقر وقت اضافی در نظر بگیرد، مشابه آنچه برای احمدینژاد کرد. این فعالان اما با نگاهی به عملکرد صداوسیما معتقد هستند امکان تحقق چنین مطالبهای فراهم نیست؛ چون در طول دولت روحانی، صداوسیما خودش طرف دعوا بوده است.
در همینباره فاطمه سعیدی نماینده مجلس گفت: «با شناختی که از رویه صداوسیما داریم، انتظار نمیرود مانند سال ۸۸ به رئیس دولت وقت پاسخگویی بدهد. متأسفانه آقای قالیباف اصول یک رقابت سالم را زیر پا گذاشت.»
صداوسیما تمکین نمیکند
علی تاجرنیا از اعضای شورای مرکزی اتحاد ملت هم دراینباره به «شرق» گفت: «فکر میکنم طبیعی است وقتی یک یا چند نفر از نامزدها در برنامههای تبلیغاتی خود در صداوسیما به عملکرد دولت و رئیسجمهور مستقر هجمه و آن را تخریب میکنند، صداوسیما باید جدای از وقتهایی که برای برنامههای تبلیغاتی رئیسجمهور مستقر در نظر میگیرد، زمانی را هم برای پاسخگویی رئیسجمهور به اتهامات در نظر بگیرد».
او با اشاره به فحوای سخنرانی قالیباف در صداوسیما، ادامه داد: «در وهله اول متأسفم که در سطح انتخابات ریاستجمهوری با یک سخنرانی سراسر توهینآمیز و با قلب واقعیات مواجه میشویم که آمار غلط در صداوسیما را مطرح میکنند؛ آن هم در شرایطی که خودشان به اطلاعات درست واقف هستند. قالیباف شانسی را برای خود متصور نیست و به همین دلیل سعی دارد از تندشدن فضا به نفع خود خود بهرهبرداری کند. بنابراین صداوسیما باید این حق را برای روحانی قائل شود تا به شبهات مطروحه پاسخ بدهد. اما تصورم این نیست که صداوسیما به این موضوع تمکین کند چون که صداوسیما در این سالها به طور جناحی رفتار کرده است و در همین پوشش اخبار مناظرههای نامزدها هم شاهد هستیم که اخبار منتقدان روحانی را بیشتر پوشش میدهد. اما به هرحال فرصت برنامههای انتخاباتی ٩٦ محک خوبی برای عملکرد صداوسیماست که بدانیم مثل ٨٨ رفتار میکند یا خیر».
صداوسیما خودش طرف دعواست
عبدالله ناصری هم به «شرق» گفت: «صداوسیما اگرچه وقت را به طور مساوی تقسیم کرده است، اما از سال ٩٢ به این سو خودش یک طرف دعوا بوده است. اگر صداوسیما کارهایی را که احمدینژاد نکرد به دروغ مطرح کرده و جزو دستاوردها به حساب آورد، ١٠ درصد همین کار را با روحانی انجام میداد، الان شرایط به گونه دیگری بود. بنابراین من انتظار ندارم که فضا تغییر کند و صداوسیما وقت اضافهای را در نظر بگیرد».
اشاره به رویکرد صداوسیما در این چهار سال و حدسزدن از رفتار این سازمان در برابر قراردادن زمان اضافی برای روحانی جهت پاسخدادن به تخریبها اگر یک روی ماجرا باشد، روی دیگر فحوای سخنان قالیباف با مردم است. اینکه قالیباف با این سخنان و ارائه وعدههایی که همه معترف هستند امکان تحقق آن فراهم نیست، دنبال چه هدفی است؟ آیا قالیباف با هدف ریاستجمهوری چنین وعدههای نجومی سر میدهد یا آنکه خیال دیگری در سر دارد؟ عبدالله ناصری در این رابطه گفت: «معتقدم قالیباف کینهای در درون خود نسبت به سال ٩٢ جمع کرده است. او از این جمله «من حقوقدانم، سرهنگ نیستم» کینه دارد و میخواهد در این مناظرهها آن را جواب دهد و انتقام بگیرد.»