به گزارش خبرگزاری برنا، کارشناسان درجدیدترین تحقیقات خود دریافتند نوزادان پدرانی که سن آنها زیر ۲۵ یا بالای ۵۱ سال است با درصد بالاتری احتمال دارد که به بیماری اوتیسم مبتلا شوند.
کارشناسان این نتایج را با تحقیق بر روی بیش از ۱۵ هزار کودک در رده سنی ۴ الی ۱۶ ساله مبتلا به بیماری اوتیسم و بررسی سن پدران آنها بدست آورده اند.
اکثر افراد گمان می‌کنند که تنها افزایش سن مادر می‌تواند باعث بالارفتن خطر ریسک ابتلا به انواع بیماری‌ها در نوزاد شود، اما تحقیقات جدید نشان داده است که سن پدر نیز به همان میزان در ابتلای کودک به انواع بیماری‌ها موثر است.
براساس پژوهش‌ها فرزندان مردانی که درسنین زیر ۲۵ سال یا بالای ۵۱ سال صاحب اولاد شده اند اغلب دچار مشکلاتی، چون مهارت‌های ارتباطی ضعیف از طیف اوتیسم می‌شوند.
علاوه بر اختلال اوتیسم فرزندانی که پدران سالمند دارند به دلیل کاهش انرژی پدر برای همکاری در فعالیت‌های اجتماعی، تفریح و بازی با کودک دچار مشکلات رفتاری، انزوا طلبی، کاهش اعتماد به نفس و ناتوانی در انجام فعالیت‌های گروهی می‌شوند.
این دسته از کودکان معمولاٌ به مادر خود وابسته می‌شوند و ممکن است در بدست آوردن مهارت‌های اجتماعی با مشکل مواجه شوند.
دسته دیگر فرزندان از پدرهای بسیار جوان نیز احتمال دارد با احتمال بالایی دچار اختلالات طیف اوتیسم شوند.
این مطالعه نشان می‌دهد ساعت بیولوژیک بدن پدران همگام با سایر فاکتورهای ژنتیکی از جمله سن مادر، محل زیست، بیماری‌های زمینه‌ای مادر، نوع تغذیه، استرس و فشارهای عصبی، آلودگی‌ها و مواردی از این دست در ابتلای نوزاد به بیماری اوتیسم موثر است.
سن پدر در شکل گیری درست یا اشتباه سلول‌های مغزی کودک موثر است و می‌تواند باعث یا مانع از ابتلا به برخی بیماری‌های مغزو اعصاب شود.
کارشناسان بهترین سن برای صاحب فرزند شدن آقایان را در بازه زمانی ۲۶ تا ۵۰ سالگی می‌دانند.
بیماری اوتیسم از طیف اختلالات روانی است که باعث معلولیت ذهنی و در برخی موارد جسمی فرد می‌شود، افراد مبتلا به این بیماری دچار ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران، یادگیری مهارت‌ها و زندگی طبیعی هستند.
این افراد باید در تمام طول عمر تحت نظارت پزشکی و درمان‌های اختصاصی قراربگیرند و نیاز به مراقبت دائمی دارند.