کسانی که به نیت اعتراض رأی نمی دهند را درک نمی کنم/ به حسن روحانی رای می دهم

«من به آقای روحانی رأی می‌دهم چون مدت‌هاست یاد گرفتم همه چیز رو سیاه و سفید مطلق نبینم. دیگه همه چی برای من فقط خوبِ خوب و بده بد نیست چون به بهتر و بدتر هم معتقد هستم. من به آقای روحانی رأی می‌دهم چون با وجود ایشون امید دارم به آرامش، رفاه و آزادی بیشتر. من به آقای روحانی رأی می‌دهم چون شاید عملکرد دولتشون کاملا منطبق بر نگاه من نسبت به زندگی برتر نباشد ولی قطعا بسیار نزدیک‌تر است.»

«برای کسانی که می‌خوان به آقایان رئیسی یا قالیباف رأی بدن همه احترام قائل هستم چون درک می‌کنم که تعریفشون از زندگی بهتر با من فرق داره و آرامش، رفاه و آزادی را در شکلی متفاوت از من می‌بینن و قابل درکه که مسیری که این دولت طی می‌کنه مشخصا مسیری نیست که مطابق با سلیقه اونها باشه.»

«ولی هر کاری می‌کنم نمی‌توانم کسانی را به نیت اعتراض رأی نمیدن درک کنم. رأی ندادن به معنی هیچ کاری نکردنه. به معنای خنثی بودن و بی‌تأثیر بودنه. اینکه رأی ندید قابل احترامه ولی اینکه با رأی ندادن احساس معترض بودن و چگوآرا بودن بهتون دست میده رو متوجه نمیشم. اصولا در هیچ کجای تاریخ هیچ ملتی با نشستن توی خونه و هیچ کاری نکردم نه باعث هیچ تغییری نشدن نه حکومتی را تغییر دادن و نه چیزی را بهتر کردن. یعنی اگر تمایل شما به آزادی و رفاه بیشتر از امثال منه قطعا با قهر کردن و گوشه خونه نشستن بهش نمی‌رسین. حتی کسی اعتراضتون هم نمیشنوه. خلاصه که شما مبارز نیستید چون مبارز بودن فاکتورهای خیلی متفاوتی داره، شما فقط هیچ کاری نمی‌کنید.»