به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا ؛براتعلی حاتمی افزود : سند 2030 در سال 2015 مصوب شده و در شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز بررسی و تایید شده است .
وی گفت: در زمان وزارت دکتر فانی وزیر وقت در کنفرانس یونسکو به عنوان نماینده جمهوری اسلامی مطرح شد که ایران اجرای تمامی بندهای این سند را نپذیرفته است.
وی تصریح کرد: این نپذیرفتن هم از حقوق تمامی کشورها است که در زمان انعقاد موافقت نامه های بین المللی با استناد به موازین داخلی و ملی خود را از اجرای برخی بندها استثنا کنند.
وی افزود: این سند در ادامه توافق نامه های قبلی از جمله سند یونسکو اموزش برای همه است که نظام جمهوری اسلامی قبلا آن را اجرا کرده است و اتفاقا از کشورهای موفق و پیشرو در سطح جهان در این حوزه بوده است.
حاتمی اجرای این سند را متناسب با ارزش های ملی و اسلامی و در ادامه سیاست های جمهوری اسلامی در چند دهه گذشته ارزیابی کرد که با نفی بخشی از بندهای سند، اجرای آن را در شورای عالی انقلاب فرهنگی بررسی و مصوب شده است.
وی در پاسخ به اینکه انتقاد مخالفان به کدام بند این سند است گفت: ظاهرا مخالفان در ترجمه یک کلمه و عبارت دیدگاهی را مطرح می کنند که آن دیدگاه و برداشت مورد تایید کارشناسان رسمی نیست و اساسا مشکل اصلی سوء تفاهم است، گرچه برخی مخالفان بعد از گذشت دو سال از تصویب ان در نهاد قانونی کشور در راستای فضاسازی تبلیغاتی و تاثیر در سرنوشت انتخابات به ان دامن می زنند.
مدیرکل آموزش و پروش خراسان شمالی تاکید کرد: کلیه کتاب ها، سندها و محتواهای آموزشی آموزش و پرورش زیر نظر و با تایید دکتر بهراهم محمدیان که از علمای بنام کشور و مجتهد مسلم و معاون پژوهشی وزیر آموزش و پرورش هستند بازبینی و مصوب می شود که ایشان این مسئولیت را در دولت های مختلف بر عهده داشته اند.
جزییات بیشتر در خصوص سند 2030
در تصویب «چارچوب اقدام آموزش 2030» یونسکو، از هیچ کشوری درخواست امضاء نشده است. اصولا در بین اسناد یونسکو به جز پیمان نامه ها که جنبه الزامی دارند، و باید به تایید مجالس کشورها برسند، هیچ سند دیگری مورد امضای فیزیکی واقع نمی شود.
سند «چارچوب اقدام آموزش 2030» در زمره پیمان نامه ها نیست و به عنوان یک چارچوب عمل که کشورها مطابق با ساختار ملی خود آن را اجرا می کنند، در حقیقت یک توصیه نامه به شمار می رود و بنابراین توسط هیچ کشوری امضا نشده است.
برغم الزام آور نبودن سند «چارچوب اقدام آموزش 2030»، جمهوری اسلامی ایران باز هم نسبت به آن اعلام تحفظ رسمی و مکتوب کرده و دامنه شمول مفاد پذیرفته شده را محدود و مشروط کرده است.
بر اساس حقوق بین الملل کشورها اختیار دارند در زمان تصویب، پذیرش یا الحاق به اسناد بین المللی از «حق شرط» برای معاهدات الزام آور یا «حق اعلام تحفظ» برای اسناد غیرالزام آور استفاده کرده و بدین ترتیب قصد خود را دایر بر عدم شمول یا تعدیل آثار حقوقی بعضی از مقررات آن سند نسبت به خود بیان نمایند.
برای مثال جمهوری اسلامی ایران بر کنوانسیون حقوق کودک حق شرط قائل شده است و مجلس محترم شورای اسلامی لایحه اجازه الحاق به آن را مشروط بر آن که 'در هر مورد و هر زمان در تعارض با قوانین داخلی و موازین شرعی قرار گیرد از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران لازم الرعایه نخواهد بود' تصویب کرد.
در خصوص سند «چارچوب اقدام آموزش 2030» جمهوری اسلامی ایران از حق اعلام تحفظ استفاده کرده و آن را به صورت رسمی و مکتوب بیان داشته است.
متن اعلام تحفظ رسمی و مکتوب جمهوری اسلامی ایران توسط نمایندگی دائم کشورمان نزد یونسکو رسما طی یادداشتی به دبیرخانه آن سازمان ارسال شده است. متعاقبا این متن در ساعت 09:59 دقیقه صبح روز چهارشنبه 13 آبان 1394 (4 نوامبر 2015) در سایت رسمی یونسکو به آدرس زیر درج شد و اکنون نیز در سایت یونسکو قابل مشاهده است.
http://www.unesco.org/fileadmin/MULTIMEDIA/HQ/ED/ED_new/pdf/Iran.pdf
جمهوری اسلامی ایران با توجه به اعلام تحفظ رسمی و مکتوب خود، هیچ تعهد حقوقی یا سیاسی نسبت به «چارچوب اقدام آموزش 2030» ندارد و می تواند با استناد به اعلام تحفظ خود از اجرای هر بخشی از سند مزبور که تشخیص دهد در تعارض با مقررات و اولویت های ملی، باورهای دینی و ارزش های فرهنگی کشور است، خودداری نماید.
برنامه «چارچوب اقدام آموزش 2030» حاوی اهداف و رویکردهایی است که بسیاری از آنها قابل پذیرش برای کشورمان بوده و حتی برخی از آنها پیش از این در اسناد بالادستی جمهوری اسلامی آمده بود.
آنچه منجر به ارائه تحفظ رسمی و مکتوب کشورمان درخصوص سند مزبور شد، مسائل و موضوعاتی است که تاویل و تفسیر آنها می تواند در تعارض با باورهای دینی و مسائل فرهنگی کشور قرار گیرد