به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، در جهانی که مرزهای شیعه و سنی آنقدر پر رنگ شده که می توانند برای حذف یکدیگر با پلیدترین عناصر سیاسی جهان دست برادری دهند ایران ، از تمرین دموکراسی عبور کرد و آن را به نمایش گذاشت.
از غربی ترین مرز ایران تا شرقی ترین آن مذاهب و باور ها و ادیان الهی مختلف در انتخاباتی مشارکت کردند که به باور افراط گرایی نه گفتند و گفتمان اصلاحات و اعتدال را انتخاب کردند.
اسفندیار اختیاری نماینده ایرانیان زرتشتی از دکتر روحانی در انتخابات حمایت کرد و این باعث شد که جامعه بهدینان درکنار مسلمانان تحول خواه و عقلانیت گرای ایران بایستند
اما برگ نهایی را مردی روکرد که هر دو جناح رقیب در پی گرفتن رای او بودند.
" مولوی عبدالحمید " با اعلام حمایت از دکتر روحانی ، استان سیستان و بلوچستان را به بزرگترین حامی دولت بعدی دکتر روحانی مبدل کرد.
روحانی اهل سنت ایرانی که تمامی ضعف ها را در استانش به خوبی رصد می کند اما امیدش را به تغییر از دست نمی دهد.
مولوی عبدالحمید ، امید را بار دیگر در دل همه کاشت
او در ساختار سیاسی ایران دیگر جایگاه ویژه ای دارد .
اگر چه به شخصه اعتقاد دارم پشت محرومیت های اقتصادی استان سیستان و بلوچستان ، شعوری غنی پنهان است که می توان آن را از درصد بالای مشارکت زنان در امور سیاسی و میزان رای آوری آنها متوجه شد و اثری که از حضورشان در عرصه اجتماعی داشته پی به درایتی برد که سالهاست نادیده گرفته شده بود.مولوی عبدالحمید ، نشان داد جامعه ایران تک صدایی نیست ،به جای ترس از قدرت او و دامنه نفوذ او در دل اهل سنت به جهان نشان دهیم در منطقه ای که به جرم شیعه بودن جمعیتی کشته و حصر میشوند ، در ایران اهل سنت در کنار شیعیان دست به آرایش سیاسی جامعه می زنند و اتفاقا به جای حمایت از گفتمان افراط گری و نگاه حذفی ، امید را در دل مردم می کارند.
از غربی ترین استانها که اهل سنت در آن سکونت دارند تا جنوب شرق ایران زیر این پرچم ایستادند تا تحولات مثبت اجتماعی را رقم بزنند.
اگر چه در دولت فعلی دو بانوی فرماندار از اهل سنت تجربه موفقی بود اما هنوز برای ادای دین به اهل سنت در جامعه ایران که دموکراسی را سرلوحه برنامه های اجتماعی خود قرار داده فاصله داریم و امید داریم بگذارند در دولت بعدی دکتر روحانی این مسیر با رشد مواجه شود.
نویسنده: پریسا پرشاد