به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، اگر جوانان ایران به مسابقات جام جهانی صعود نمی کردند بعید به نظر می رسد که بسیاری از فوتبالدوستان به اهمیت این رده پی ببرند،درباره اهمیت این مسابقات مرتضی محصص مدرس فیفا به خبرنگار ما می گوید: بعد از مسابقات جام جهانی بزرگسالان مهمترین رویداد از نظر فیفا همین مسابقات جوانان است،حتی اهمیت آن از مسابقات المپیک بیشتر است،شما هیچ ستاره ای را نمی توانید پیدا کنید که در سطح اول دنیا بدرخشد اما در این رقابتها حضور پیدا نکرده باشد، به طور مثال کریس رونالدو، مسی و فابرگاس همگی با درخشش در چنین تورنمنت هایی ستاره شدند.
حجمه ای که حرفه ای نبود
اگر بخواهیم درباره عملکرد تیم جوانان کشورمان در مسابقات جام جهانی صحبت کنیم،باید تمام زوایای آنرا برسی کنیم وابتدا بر این نکته پافشاری کنیم که ۱۶ سال طول کشید تا تیم جوانان ما توانست مجوز حضور در جام جهانی کره جنوبی را کسب کند،پس حضور در بین برترین های جهان در همین سطح برای بضاعت فوتبال ما کافی است.
"مجید جلالی دراین باره به خبرنگار برنا می گوید:من اعتقاد دارم عملکرد تیم کشورمان در این رقابتها خوب بود،همین که ما در آسیا قهرمان می شویم به معنای این است که تیم عملکرد خوبی داشته است.
او در ادامه و درپاسخ به این سوال که برخی تحلیل گران بر این باورند که ما در نیمه مربیان عملکرد خوبی نداشتیم می گوید: اینکه نیمه دوم را نیمه مربیان بنامیم به نظر من یک واژه اشتباه است وبه طور کلی پندار غلطی است،مانند محوطه 18 قدم اصلا مگر این محوطه 18 قدم است،اگر نیمه دوم نیمه مربیان است نیمه اول نیمه کیست وآیا مربیان برای نیمه اول هیچ برنامه ای ندارند،به نظر من ما ابتدا باید به ظرفیت فوتبالمان توجه کنیم و امکانات و سخت افزار ها نیز توجه کنیم؟در فوتبال ایران عددی نزدیک چهار میلیون نفر فوتبال بازی می کنند،چرا خروجی آن باید این گونه باشد.
سر مربی تیم فوتبال پیکان مثالی نیز می زند: ما هفته گذشته یک تست گیری ساده داشتیم بدون اینکه آن را به صورت رسمی اعلام کنیم،کاش می آمدید ومشاهده می کردیدکه از دور افتاده ترین روستاهای کشور، از سرخس گرفته تا بوشهر از شهرهای کوچک و بزرگ از همه جا آماده بودند،افرادی که معظلات بسیار زیادی داشتند،وقتی از پسری نوجوان پرسیدم چگونه آمدی ،توضیح داد از یکی از شهرستانهای غرب کشور آمده وشب را در میدان آزادی خوابیده،شاید هر اتفاقی برای او رخ می داد وبسیاری از معظلات اجتماعی از چنین جاهایی آغاز می شودچنین افرادی باید چه کاری انجام دهند تا بتوانند خود را ثابت کنند.
به طور کلی معتقدم به فوتبال پایه کشور ما اشکالات اساسی وارد است،اصل موضوع نظام ساختاری فوتبال پایه ایراد دارد، اختیار عمل کمیته آن که یک اتاق در فدراسیون دارد در مباحث مختلف، از جمله بحث انتخاب سر مربی واقعا" چقدر است؟."
به هر حال در پایان این بخش باید بر این نکته تاکید کرد که ساختار فوتبال پایه در کشور ما اگر به قول آقای جلالی اشکالات اساسی داشته باشد،شاید باید به اشکالات دیگری نیز اشاره کرد،به طور مثال افرادی در همین کمیته ها هستند که چندین رئیس فدراسیون که هیچ ،چندین رئیس جمهور هم آمده و رفته اما دوستان سر جای خود هستند و اینکه چرا فدراسیون با توجه به امکانات محدود و مشکلات ساختاری از افراد جوان ومدیران تحصیل کرده و تازه نفس در این بخش استفده نمی کند.بهتر است دوستان در فدراسیون بدانند افراد بسیاری وجود دارند که می توانند با همین ظرفیت موجود بهینه سازی انجام دهند.
در رده های پایه گلخانه ای عمل می کنیم
حتما شما هم شنیدید که برخی عدم حضور چند بازیکن در اردوی تیم ملی جوانان وعدم بدن سازی را دلیل عملکرد ضعیف تیم می دانستند،به سراغ علی دوستی مهر رفتیم فردی که زندگی خود را پس از پایان دوران فوتبالش بیشتر وقف رده های پایه کرده است و فوتبال ما به او از این بابت بدهکار است.مربی سابق تیم ملی جوانان کشورمان عملکرد فوتبال ایران در رده های پایه را کاملا گلخانه ای می داند،او با دفاع تمام قد از عملکرد مربیان تیمهای ملی جوانان ونوجونان می گوید:اگر می خواهیم خودمان را گول بزنیم باید مانند برخی با غرض ورزی و دروغ بخواهیم کادر فنی را خطا کار جلوه بدهیم .در حالی که دنیا رده های پایه را از پنج سالگی شروع می کند و الان در اروپا وبسیاری از کشورهای آسیایی چهار رده سنی فقط در رده زیر 10 سال تعریف کرده اند و در طول یک سال، بارها هزاران باشگاه در جهان نونهالان خود را در فستیوالهای بین المللی به میدان می فرستند و یک بازیکن در کشور مانند پرتغال وقتی به سن 15 سال رسیده اسن بیش از 500بازی بین المللی کرده، آنوقت ما انتظار داریم جلوی این تیم به برتری دست پیدا کنیم.
او در ادامه می افزاید: وقتی با یک تیم دانش آموزی به کشوری مثل فرانسه یا هر کشور کوچک اروپایی می روم می بینم یک باشگاه حداقل 15 زمین تمرینی دارد که 10 زمین آن در اختیار تیمهای پایه است واقعا دلم می سوزد که این همه استعدادهای ما در سر تاسر کشور به هدر می رود.شما به من یک باشگاه در کشور نشان دهید که یک دهم بودجه خود را صرف تیمهای پایه بکند.مربی در یک باشگاه سالی دو ملیار می گیرد اما مربیان پایه در همان باشگاه که از دلسوزان واقعی فوتبال هستند باید به دنبال حداقل دستمزد خود به این طرف آنطرف برود.
وقتی باشگاهها در این زمینه که می تواند سود آور نیز باشد سرمایه گذاری نمی کنند،فدراسیون هم فقط وفقط به صورت گلخانه ای به دنبال پرورش یک تیم برای اعزام است،یک تیم مانند جوانان وقتی با تلاش فراوان کادر فنی به چنینی رقابتی صعود می کند و با کمترین بازی تدارکاتی به مصاف رقبا می رود ،وبعد از یک برد که پس از 40 سال کسب شده متاسفانه برخی بدنبال مقصر بابت باخت در 2 بازی دیگر مقابل تیمهای قدرتمند همین تورنمنت می گردند.
مربی تیمهای پایه چه کسی باشد؟
آنچه که تا اینجا از زبان کارشناسان بیان شد مشکلا ت ومعضلات رده های سنی پایه بود که اگر دلسوز باشیم باید به آن موشکافانه ورود کنیم،اما اینکه در جلسه فردا چه افرادی به عنوان سر مربیان تیمهای ملی امید وجوانان معرفی می شود موضوع دیگری است.
"یک منبع آگاه در این باره به برنا می گوید،مربیانی وجو دارند که با فدراسیون قرارداد دارند دارای الویت هستندو به نوعی یک تیر با دو نشان است،البته درباره تیم امید یک الویت مهم وجود دارد وآن هم این است که اکثر نفرات تیم امید بازیکنان شاغل در تیمهای لیگ برتری هستند که بعضا مورد توجه کادر فنی تیم ملی بزرگسالان قرار می‌گیرند، هدایت امید‌ها باید بر عهده کسی باشد که بر خلاف دوره خاکپور و مایلی‌کهن، ارتباط بسیار نزدیک کاری و فکری با کادر فنی تیم ملی بزرگسالان داشته باشد. به این ترتیب دیگر حاشیه‌های گذشته هم تکرار نخواهد شد.
دوستی مهر در این باره به برنا می گوید:در دنیا بازیکنانی که بازنشست می شوند و می خواهند در عرصه مربیگری فعالیت کنند یا به پایین ترین رده فرستاده می شوند یا اینکه با نشستن در کلاسهای فشرده بین المللی پس از مدتی درکنار یک مربی بزرگ دستیار می شوند،ما در علم روزوکار فنی کی روش هیچ شکی نداریم،من یک سوال دارم در این هفت سال گذشته که کی روش روی نیمکت تیم ملی کشورمان نشسته ما چند مربی بومی از بازیکنان بازنشسته در کنار او ساخته ایم؟" البته ما مربیان بسیا رخوبی داریم اما باید از چنین مواردی به بهترین نحو جریان پرورش مربی را پویا نگه داریم.
کلام آخر؟
آنچه نگارنده بر آن تاکید دارد این است که فوتبال پایه در کشور ما نیاز به بازنگری دارد،از سیاست های کلان گرفته تا افرادی که این سیاستها را تدوین می کنند.حضور وسرمایه گذاری جدی باشگاهها در فوتبال پایه یک ضرورت است و باید دراین بخش فدراسیون به دنبال خلاء های قانونی برود،که مهمترین بخش آن نظام جامع باشگاه داری است.
وقتی فردی می خواهد یک شرکت تولیدی ایجادکند،می داند به سراغ کدام ارگان برود که بتواند امکاناتی مانند زمین ووام بگیرد،اما فردی که بخواهد به عنوان بخش خصوصی باشگاه داری بکند قانونی وجود ندارد که چنین فردی به کجا برود واز چه ارگانی کمک بخواهد.
در پایان آنچه برای فوتبال ایران مهم خواهد بود،این است که خروجی جلسه فردا یک انتخاب باشد نه یک انتصاب؟واقعا" افرادی گمارده شوند که رزومه کافی برای نشستن و هدایت این تیمها را داشته باشند.