به گزارش خبرگزاری برنا از قم، آیت‌الله جعفر سبحانی در برنامه چشمه معرفت اظهار کرد: امشب سالگرد وقوع غزوه بدر است و سؤالی که امشب قرار است به آن پاسخ داده شود نیز به نوعی با غزوه بدر ارتباط دارد.
وی افزود: کسانی هستند که می‌گویند « پیامبر اکرم(ص) در مکه می‌فرمود:( لکم دینکم ولی دین) و این یعنی پیامبر گفته است من متعرض حال شما نیستم، شما بر دین خود باشید و من هم بر دین خود هستم، با این وضع می‌بینیم که در رمضان سال دوم غزوه بدر رخ داده و در این غزوه حدود 70 تن از قریشیان کشته و حدود 70 نفر از آنها نیز اسیر شده‌اند و بقیه نیز فرار کرده و به مکه رفته‌اند؛ این واقعه چگونه با این آیه جمع می‌شود؟
این مرجع تقلید در پاسخ به سؤال مطرح شده ابراز کرد: در آیه 31 سوره حج آمده است که اگر آنها نسبت پیامبر اکرم(ص) متعرض نبودند، یاران پیامبر(ص) را نمی‌کشتند، آنها را شکنجه نمی‌دادند و آنها را از مکه بیرون نمی‌کردند پیامبر اکرم(ص) نیز سراغ آنها نمی‌رفت؛ به کسانی که مورد هجوم قرار گرفتند اذن داده شد که از خود دفاع کنند، در این آیه "باء" سببیت نیز آمده است و بیان کرده است که چون آنها مورد ظلم و قتل قرار گرفتند به آنها اذن داده شد که از خود دفاع کنند.
آیت‌الله سبحانی افزود: غزوه بدر نیز نوعی جنبه دفاعی و مجازاتی دارد، پیامبر(ص) در فکر غزوه بدر نبود بلکه آمده بود تا ابوسفیان را تعقیب کند که به شام رفته بود و از شام برمی‌گشت، خبر آمد که قریش حرکت کرده و در نزدیکی‌های بدر رسیده‌اند که این موقع پیامبر(ص) احساس مسؤولیت کرد و سربازان و یاران خود را که 313 نفر می‌شدند جمع کرد که همگی با سلاح کامل نیامده بودند بلکه با سلاح تصرف آمده بودند آن هم برای محدود کردن ابوسفیان، ولی در مقابل کار انجام شده قرار گرفتند.
وی ادامه داد: برخی از یاران پیامبر(ص) به جنگ و نزاع عقیده‌ای نداشتند و عرض کردند این قریش هرگز ذلیل نشده و ما نمی‌توانیم با آنها بجنگیم به همین خاطر ما با ابرازهای جنگی از مدینه بیرون نیامدیم، پیامبر(ص) به او گفت:«اجلس: بنشین»، انصار پیامبر(ص) قوت قلب بیشتر برای پیامبر(ص) بودند، مقداد به پیامبر(ص) عرض کرد ما بنی‌اسراییل نیستیم که گفتند موسی برو و همراه با خدایت بجنگ و شهر را فتح کن، وقتی شهر را فتح کردی ما با توییم، بلکه ما می‌گوییم «تو با یاری خدایت بجنگ، ما نیز با تو همراهیم»، دیگران هم به همین عقیده بودند و کسانی که می‌گفتند برگردیم به مدینه در اقلیت بودند و دو نفر بیشتر نبودند و اکثریت آماده نبرد بودند.
این مرجع تقلید اذعان کرد: بازگشت پیامبر(ص) به مدینه قبل از مقابله با قریش نوعی ذلت بود، پیامبر(ص) تصمیم گرفت به سوی بدر برود و در بدر دو سپاه در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. در این جریان در تاریخ مسائلی است که هرگز با روحیه پیامبر(ص) و نظام اسلامی سازگار نیست. گفته شده است که سعدبن‌معاد به پیامبر(ص) گفت:« ای پیامبر(ص) ما برای تو برجی بسازیم، شما از همان برج فرمان بده، اگر ما پیروز شدیم که چه بهتر ولی اگر پیروز نشدیم و دچار شکست شدیم شما را با وسایل تندرو به مدینه می‌رسانیم، این نقل تاریخی اشتباه است هر چند که بقیه مانند سیره ابن‌هشام هم همین را نقل کرده است، وقتی فرمانده سپاه این باشد که موقع شکست فرار کند دیگر برای سربازان این مرد روحیه‌ای نمی‌ماند، حقیقت این است که پیامبر(ص) همیشه در جنگ‌ها بود.
آیت‌الله سبحانی عنوان کرد: امام علی(ع) فرموده است «در جنگ هر موقع کار مشکل می‌شد ما به پیامبر(ص) پناه میبردیم و هرگز کسی نسبت به دشمن از پیامبر(ص) جلوتر نبود»؛ اینکه برخی می‌گویند برای پیامبر برجی ساختند که از آنجا فرمان دهد و اگر شکست خوردند به مدینه بازگردد این با نظام اسلامی و روحیه پیامبر(ص) و با این کلامی که از امام علی(ع) نقل شده است سازگار نیست.
وی ادامه داد: جنگ بدر کاملا ثابت کرد که یاران پیامبر(ص) روی ایمان و برای خدا می‌جنگند، کسانی که برای خدا می‌جنگند پیروزی و شهادت برای آنها یکسان است به همین سبب پیروزی بر جبینشان نوشته شده است، ولی کسانی که معتقد به آخرت نبودند و فقط برای دنیا تلاش می‌کردند با دادن 70 کشته و 70 اسیر، با کمال رسوای به سوی مکه فرار کردند.