به گزارش گروه سلامت خبرگزاری برنا، مصرف لبنیات کامل یا پرچرب در مقایسه با انواع کم‌چرب، می‌تواند در کاهش احتمال افزایش وزن و دیابت مفید باشد. تمام انواع شیرهایی که در فروشگاه‌ها وجود دارد، دارای مقدار مساوی ویتامین D، کلسیم و پروتئین است و تفاوت اصلی بین این شیرها، ظرفیت چربی آنهاست.
بنابر مطالعات اخیر، توصیه به مصرف شیر کم‌چرب یا بدون چربی به‌جای شیر پرچرب یا کامل، موضوعی است که به تحقیقات علمی بیشتری نیاز دارد و تاکنون پشتوانه علمی از این نظر پیدا نکرده است اما چیزی که تاکنون می‌دانیم این است که لبنیات پرچرب نسبت به لبنیات کم‌چرب می‌تواند سیگنال‌های سیری بیشتری به مغز بفرستد.
یک فنجان شیر کامل، 8 گرم چربی دارد که 5 گرم آن چربی اشباع‌شده است؛ یک فنجان شیر کم‌چرب، کمتر از یک گرم چربی دارد.تنها دلیل توصیه به مصرف نوشیدن شیرهای کم‌چرب که در سال‌های اخیر باب شده، همین محتوای چربی آنهاست؛ یعنی این طرز تفکر که شیرهای بدون چربی یا کم‌چرب، کالری کمتری دارد و بنابراین از انواع چرب‌تر آن، سالم‌تر است اما تحقیقات جدید این پیام و توصیه را زیر سؤال برده است.
نتایج پژوهش‌های کارشناسان علوم تغذیه نشان می دهد که مصرف لبنیات کامل یا پرچرب در مقایسه با انواع کم‌چرب، حتی می‌تواند در کاهش احتمال افزایش وزن و دیابت مفید باشد؛ بنابراین بسیاری از کارشناسان سلامت دچار تردید شده‌اند که آیا همچنان به توصیه مصرف لبنیات کم‌چرب ادامه بدهند یا خیر.
اطلاعات جمع‌آوری‌شده از بین 18 هزار بزرگسال نشان داد در افرادی که مصرف عمده لبنیاتشان از انواع پرچرب بوده است، احتمال چاق شدن یا افزایش وزن بسیار کمتر بوده است؛ چاقی یا اضافه وزن، احتمال ابتلا به سندروم متابولیک را افزایش می‌دهد.سندروم متابولیک، می تواند خطر افزایش قند خون، افزایش فشار خون، افزایش سایز دور کمر، افزایش تری‌گلیسیرید خون یا افزایش کلسترول خون را در بر داشته باشد.مطالعه‌ای که در سال 2016 انجام شد، ارتباط میان مصرف لبنیات، نوع لبنیات مصرفی و احتمال سندروم متابولیک را آزمایش و بررسی کرد؛ محققان دریافتند بین مصرف لبنیات پرچرب و احتمال سندروم متابولیک، ارتباط معکوس وجود دارد اما این ارتباط در مورد لبنیات کم‌چرب مشاهده نشد.
پژوهشگران نتیجه گرفتند توصیه به اجتناب از لبنیات کامل و پرچرب، بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده، پشتوانه علمی ندارد.