به گزارش برنا، «گاردین» نوشت: «بری نورمن»، روزنامه‌نگار و منتقد باسابقه سینما که پیش از دوران یکه‌تازی اینترنت و خبرگزاری‌ها، همه انتظار نقدهای هفتگی‌اش را می‌کشیدند، در سن ۸۳ سالگی درگذشت.
«نورمن» ۲۶ سال در برنامه نقد فیلم «بی.بی.سی» حضور داشت و سپس کارش را در شبکه «اسکای» ادامه داد. او همچنین در روزنامه‌هایی چون «گاردین» و «آبزرور» قلم می‌زد.
«مارک کرمود»، منتقد سرشناس «آبزرور» و «بی.بی.سی» او را «استاد» خطاب کرد و در توییتر خود نوشت: تماشای نقد فیلم «بری نورمن»، لذت‌بخش، آموزنده و الهام‌بخش است. ترکیبی از هوشمندی، دانش و شور و اشتیاق.
«نورمن» برای داشتن روابط سیاستمدرانه و دوستانه با ستاره‌های هالیوودی شهرت داشت. او شهامت پرسیدن سوالاتی را داشت که دیگران به خود اجازه مطرح کردن‌اش را نمی‌دادند. برای مثال او در جریان یکی از مصاحبه‌هایش تقریبا با «رابرت دنیرو» درگیر شد.
«نورمن» در گفت‌وگویی که با «دنیرو» داشت، به این هنرپیشه مشهور گفت که او به شدت برای به دست آوردن نقش «تام هنکس» در فیلم «بزرگ» (۱۹۸۸) لابی کرده بود. «نورمن» بعدها درباره این دیدار گفت: من تقریبا با «دنیرو» دعوایم شد. او من را اذیت کرد، من هم او را. بعد او با عصبانیت از اتاق بیرون زد و من به دنبالش راه افتادم. هر دو غرولند می‌کردیم و من فکر کردم بهتر است بگذارم برود. او خیلی از من جوان‌تر و ورزشکارتر بود. ممکن بود به دردسر بزرگی بیفتم.
این منتقد همچنین با «مل گیبسون» و «جان وین» هم درگیری پیدا کرد، تا جایی که «وین» به خاطر اختلاف نظر درباره جنگ ویتنام روی میز خم شد تا او را کتک بزند.
«نورمن» درباره دوران مختلف حرفه‌ای خود گفته بود: وقتی من حدود ۳۰ سال پیش کارم را شروع کردم، افراد به تلویزیون دعوت می‌شدند چون تصور می‌شد دانشی برای ارائه و بحث کردن در چنته دارند. چون آن‌ها جملات کاملی ادا می‌کردند که این روزها به ندرت دیده می‌شود. اما فکر می‌کنم تفاوت این روزها این است که افراد به تلویزیون می‌آیند چون می‌خواهند چهره شوند و این به نظر آرزویی پوچ می‌آید. من دوست دارم حس کنم کاری انجام داده‌ام، نه اینکه فقط آنجا نشسته‌ام.
«بری نورمن» علاوه بر روزنامه‌نگاری و نقد، در حوزه مستندسازی هم فعالیت‌هایی داشت و چند مستند برای شبکه «بی.بی.سی» ساخته بود.