خبرگزاری برنا: تا چند روز آینده با برگزاری مراسم تحلیف دولت دوازدهم رسما کار خویش را آغاز خواهد کرد و بر سریر دستگاه اجرایی کشور به تمشیت و هدایت امور می پردازد. دولتی که وضعیت یکسانی در نگاه ناظران و تحلیلگران ندارد. نحله ای آن را ادامه و استمرار دولت یازدهم می دانند و گروهی دیگر ضمن دفاع از برخی سیاست ها و رویکرد های دولت یازدهم ،آن را دولتی متفاوت می پندارند. واقعیت این است که دولت آینده نه بازتولید دولت پیشین است و نه هیّت دولتی خارق العاده را بر صدر دستگاه اجرایی کشور مشاهده خواهیم کرد. بلکه علاوه بر استمرار و تقویت و گسترش عقلانیت و دور اندیشی در سیاست ها و جهت گیری های شاهد تقویت و گسترش و نهادینه شدن روز افزون اصلاحات در سطح نیروهای اجتماعی و سیاسی خواهیم بود. البته این مدعا را با توجه و عنایت به بستر ها ، زمینه ها و شرایطی که موجبات پیروزی حسن روحانی را فراهم آورد نباید به منزله ی نادیده گرفتن و عبور سهل انگارانه و ساده اندیشانه از کنار عوامل و دلایل پیروزی اعتدال گرایی تلقی کرد.با توجه به این موضوع دولت اینده برای تقویت پایگاه خویش و برخورداری از توان چانه زنی و ظرفیت های تعامل گرایانه خود با رقبا و مخالفین خویش ناگزیر از اتخاذ تصمیمات و در دستور کار قرار دادن سیاست هایی مدون است که در چند حوزه و عرصه قابل رده بندی ست.
در موضوع کابینه و چینش هیئت دولت باید همگرایی بیشتر و ارتباط اندام واره ی وزرا با ریس جمهور مورد توجه جدی قرار گیرد، این مناسبات باید از حالت مکانیکال خارج شود و صورتی ارگانیکال پیدا کند. به هر اندازه انسجام ،همگرایی و همسویی در ارتباطات هیئت دولت تقویت شود به همان نسبت میزان توفیق و تحقق اهداف و سیاست ها افزایش می‌یابد. این موضوعی بود که در دولت یازدهم فقدان و فقد آن محسوس بود و عمدتا در تیم رسانه ای دولت نمایان شده بود، و اینک تغییر در ترکیب دولت را ضرورتی آشکار و بدیهی جلوه می دهد.بهره گیری دولت از عناصری با ویژگی هایی همچون پاکدستی، کارآمدی ،سلامت نفس ،شجاعت و از همه مهمتر باور و اعتقاد و التزام به مسیر ترسیم شده از سوی مردم که در ۲۹ اردیبهشت به وضوح مشاهده شد گام نخست این تغییر است.تغییری که تنش زدایی، حاکمیت عقلانیت و دور اندیشی در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها در کنار مطالبه ی اصلاح در روند های نادرست و مبارزه با پدیده ی فساد برخی از وجوه آن بود.جامعه نیز به نیکی به مشکلات و چالش های پیش روی دولت اگاه است اما این اگاهی نباید دستاویزی برای عقب نشینی از اهداف شود. اگر دولت در تشکیل دولت خود با بهره گیری از عناصر موجه و تحول خواه بتواند پیامی روشن به جامعه و حامیان خویش ارسال کند پایگاه خود را گسترده تر می کند که یقینا در سیاست گذاری ها و اقدامات اینده دولت نقش مهمی خواهد داشت.
موضوع دیگری که در این میان از اهمیت فراوانی برخوردار است بهره گرفتن از جوانان و زنان در دولت آینده است. همگان به روشنی می دانند که نقش جوانان و زنان به عنوان لایه هایی از جامعه در پیروزی های اخیر شوراهای اسلامی شهر و روستا و ریاست جمهوری کم نظیر و ستودنی بود که امیدواریم با بهره گیری از جوانان و زنان در بدنه و مدیریت های ارشد دولت هم سن مدیریت کاهش یابد که یقینا به کارامدی و طراوت و چالاکی منجر میشود و هم این دو بخش مهم از جامعه می‌توانند با استفاده از تجربباتی که در کوران تحولات اجتماعی و سیاسی یافته اند به دولت در راستای جوانگرایی واقعی و ارج نهادن به مقام زنان یاری کنند.نگاهی به گذشته و ارزیابی نقش و تاثیر گذاری جوانان و زنان در میدان های مختلف نشان می دهد هر گاه این لایه های اجتماع وارد عرصه شده اند توانسته اند اقداماتی بزرگ را واقعیت ببخشند و تدبیر و عاقبت اندیشی را به نمایش بگذارند که سرمایه ای ارزشمند برای توسعه کشور، نهادینه ساختن اصلاحات واقعی و تسریع پیشرفت و ترقی خواهد بود.