«صادق زیبا کلام» تحلیلگر مسائل سیاسی مشکل اصلی کشور را سیستم اقتصادی ایران می‌داند. او دراین باره به خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا گفت: ما می دانیم که اقتصاد ایران یک اقتصاد فاسد و ناکارآمد است که ظرف چهار دهه گذشته به جز تولید فساد و فساد و باز هم فساد هنر دیگری نداشته است. شما کافی است ببینید که ظرف این قریب به 4 دهه مالزی کجا بوده و امروز کجاست، ترکیه کجا بوده و امروز کجاست، هند و مکزیک و چین و فیلیپین طی این 40 سال از مدار توسعه نیافتگی خارج شدند و اقتصادهای موفقی را ایجاد کردند. ترکیه همسایه ما نه یک بشکه نفت دارد و نه یک کپسول گاز اما تا قبل از این بحران هایی که طی دو سال اخیر با آن مواجه شده است، صادرات آن به 150 میلیارد دلار رسیده بود، هند در زمینه نرم افزار در دنیا اول است و صادرات مالزی نزدیک به 80 میلیارد دلار در 10 سال رسیده است. ظرف 4 دهه گذشته در بسیاری از کشورهای جهان تحول به وجود آمده اما متأسفانه در ایران این تحرک صورت نگرفته چون اقتصاد ما یک اقتصاد فاسد و ناکارآمد است.
زیبا کلام درباره راه حل های پیشنهادی خود پیرامون برون رفت از وضعیت فعلی گفت: راه حل های کلان و برون رفت از وضعیت فلاکت بار اقتصاد، تغییر وزرا ویا جا به جایی افراد نیست. اینکه آقای سیف را از ریاست بانک مرکزی برداریم و فرد دیگری را بگذاریم و جای آقای نهاوندیان فرد دیگری را بیاوریم، ای کاش این مسأله حل می شد اما واقعیت این است که مشکلات اقتصادی ما بسیار عمیق است و فرقی ندارد که آقای سیف یا نهاوندیان سرکار است یا آقای نوبخت رییس سازمان برنامه و بودجه است یا اینکه درب سازمان برنامه و بودجه را مانند زمان آقای احمدی نژاد گل گرفته اند؛ فرقی نمی کند که رییس جمهور آقای روحانی باشد یا احمدی نژاد؛ تفاوتی که به وجود می آید تفاوت بسیار ناچیز است. واقعیت این است که باید فکر اساسی و بنیادی برای اقتصاد فاسد و ناکارآمد ایران شود.
او افزود: هر بخش از اقتصاد دولتی ایران را که روی آن دست می گذارید می بینید فرو می‌رود و پوسیده است و رد پای دولت، سازمان های دولتی و نظامی را شما در بسیاری از حوزه های اقتصادی کشور مشاهده می‌کنید. آن کسی که غایب است و شما نمی بینید بخش خصوصی است. در حالی که در ترکیه موتور تحول اقتصادی بخش خصوصی بود. در مالزی و اندونزی و چین و آرژانتین نیز بخش خصوصی بود که موتور جهش اقتصادی است و دولت فقط یک سری سرمایه گذاری زیربنایی کرده اما اقتصاد دست بخش خصوصی بوده است. در ایران ما اساسا بخش خصوصی که مستقل از حکومت باشد نداریم؛ آنچه که به نام بخش خصوصی وجود دارد، در حقیقت بخش های بزرگ دولتی هستند که آمدند مثلا فلان صنعت را خریداری کردند و به تعبیر درست اقای روحانی اقتصاد ایران خصولتی است؛ هم دولتی است و هم خصوصی. اقتصاد مامشخص نیست اقتصاد آزاد است یا اقتصاد دولتی است، هم آزاد است هم دولتی است هم آزاد نیست وهم دولتی نیست.
او درباره نقش دولت برای حل این مشکل گفت: این مسأله ای نیست که شخص آقای روحانی یا دولت دوازدهم بتواند حل کند چون اراده و عزمی که می خواهد مقاوم تر، اساسی تر و بنیادی تر است. دولت به عنوان قوه مجریه کار مهمی که باید انجام دهد این است که کم کم این بحث را مطرح کرده و از بزرگان و مسئولان کشور بخواهند تا درباره برون رفت از وضعیت فعلی تصمیمات کلی اتخاذ شود.
صادق زیبا کلام با اشاره به موضوع شعارزدگی افزود: با شعارهای قشنگ متأسفانه مشکلات اقتصادی حل نمی شود. شعارهای قشنگ در حوزه سیاسی و اجتماعی قشنگ است ولی هیچ کشوری با شعارهای قشنگ و زیبا، اقتصاد خود را نتوانسته بسازد. چین با شعارهای قشنگ و زیبا اقتصاد خود را نساخته است؛ آمریکا و آلمان نیز همین طور. بنابراین آقای روحانی به نظر من وظیفه دشواری دارد که این اراده را به وجود بیاورد. اقتصاد ما در یک باتلاق گیر کرده است، علیرغم اینکه نفت و گاز و معادن سرشار داریم ولی متأسفانه به واسطه اینکه ساختار اقتصادی فاسد است، آن جهشی که کشورهای دیگر کردند در ایران اتفاق نیافتاده و این ها به نظر من مسایل اساسی و مهمی هستند. در خصوص 7 میلیون بیکار چه باید کرد؟ اگر تغییر ویژه ای در وضعیت اقتصادی رخ ندهد احتمال می‌رود ظرف 5 و 10 سال آینده 40 تا 45 درصد مردم به زیر خط فقر برسند. شکاف طبقاتی ظرف 4 دهه گذشته به مراتب بیشتر شده و فاصله بین کسانی که خیلی ثروتمند هستند و کسانی که خیلی فقیر هستندبیشتر شده است.
او درپایان افزود: این وضع در بلندمدت ادامه پیدا کند روزبه روز وابستگی ما به نفت و درآمدهای نفتی بیشتر شده و این ها علایم خوبی نیست لذا من فکر می کنم که مسأله اساسی و بلندمدتی که هر دو جناح باید به فکر آن باشند برون رفت از اقتصاد فاسد و ناکارآمد است که در حقیقت عمود خیمه اقتصادی جمهوری اسلامی را تشکیل می دهد.