به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، در مقدمه این نامه آمده است که به جرئت می‌توان گفت یکی از دلایل اصلی افزایش آرای حضرت‌عالی نسبت به دوره گذشته، حمایت بیشتر قاطبه جریان دانشجویی و جوانان دغدغه‌مند بوده است؛ لذا توجه به مطالبات و دغدغه‌های ایشان، امری واجب و ضروری است.
امضاکنندگان این نامه آورده‌اند افرادی که به جوانان اعتماد دارند، متخصص و متعهد هستند، قانون برا‌یشان اولویت است، در راه اعتقاداتشان کوتاه نمی‌آیند و با کسی معامله نمی‌کنند و اسیر ملاحظه‌کاری و محافظه‌کاری‌های بی‌مورد نمی‌شوند. لذا برای انتصاب وزرای علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و آموزش‌وپرورش و همچنین معاونت علمی ریاست‌جمهوری و ریاست سازمان جوانان که مستقیما با جوانان و دانشجویان در ارتباط هستند، لحاظ‌کردن موارد ذکرشده مورد انتظار جوانان و دانشجویان است.
این نامه می‌افزاید امروز آموزش عالی دچار آفت‌هایی شده است که هرکدام به‌تنهایی می‌تواند در آینده برای کشور دردسرساز شود. توسعه کمّی بدون درنظرداشتن زیرساخت‌ها و امکانات آزمایشگاهی، کارگاهی و رفاهی دانشگاه‌ها، افزایش بی‌رویه مؤسسات آموزش عالی با سطح کیفی پایین و سیاست‌های پولی‌سازی آموزش عالی (تا‌جایی‌که گفته می‌شود ٨٥ درصد دانشجویان برای تحصیل پول می‌دهند)، پولی‌شدن امکانات رفاهی در ادامه روند کالایی‌شدن آموزش از جمله این آفت‌ها هستند. این نامه خطاب به رئیس‌جمهوری تأکید می‌کند دانشگاه پایگاه و جایگاهی است که نخبگان علمی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در آن رشد می‌یابند. حضرت‌عالی فرمودید دانشگاه باید امن باشد نه امنیتی، اما متأسفانه به‌دلیل کوتاهی وزارتین مربوطه، همچنان شاهد نگاه‌های امنیتی در این حوزه هستیم. هرچند در دوره‌ای کوتاه در ابتدای دولت یازدهم، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری رویکرد مثبتی داشت؛ اما به‌دلیل برخی مشکلات مانند استیضاح دکتر فرجی‌دانا این رویکرد متوقف شد. این نامه می‌افزاید که فعالین دانشجویی، شوراهای صنفی، تشکل‌های سیاسی- فرهنگی و نشریات در سطح دانشگاه با مشکلات عدیده‌ای مواجه هستند که از جمله: نظارت پیشینی بر نشریات دانشجویی، عدم همکاری مسئولین برخی دانشگاه‌ها با درخواست‌های بحق و قانونی تشکل‌ها و نشریات، عدم حمایت مادی و معنوی کافی از تشکل‌های دانشجویی، تهدید به اخراج و تعلیق توسط کمیته‌های انضباطی، دخالت‌های غیرقانونی حراست در امور فرهنگی، دخالت نهادهای بیرون از دانشگاه و نگاه تبعیض‌آمیز به فعالین دانشجویی.
در ادامه این نامه آمده است که بی‌مهری‌ها و کم‌لطفی‌های وزارت علوم و بهداشت در ارتباط با ارائه مجوز به اتحادیه‌های تشکل‌های دانشجویی و نیز شوراهای صنفی، علی‌رغم گذشت مدت‌زمان پاسخ‌گویی تعیین‌شده در قانون، با گذشت بیش از دو سال از زمان ارائه درخواست اتحادیه، از مصادیق آشکار ناهمسویی جریان حاکم در وزارتین با وعده‌های حضرت‌عالی در حوزه یاد‌شده است. این در حالی است که برخی اتحادیه‌هایی که کمتر از ١٠ درصد جمعیت دانشجویی را نمایندگی می‌کنند، با ارتزاق و اسراف بودجه بیت‌المال و عموم دانشجویان، با حمایت‌های خلاف و فراقانونی برخی نهادها هرگونه آزادی عملی را دارند و از تهمت و افترا به هیچ نهاد و مسئولی ابایی ندارند و هیچ نظارتی بر این تشکل‌ها و اتحادیه‌ها توسط مراجع ذی‌صلاح صورت نمی‌گیرد. این نامه می‌افزاید همچنین امروز شاهد آن هستیم که مشکلات عدیده‌ای برای دانشجویان دانشگاه آزاد پدید آمده است، امید است با اصلاح ترکیب هیئت امنا و مدیریت این دانشگاه و طرح مسائل مرتبط با این دانشگاه در شورای عالی انقلاب فرهنگی، بخشی از مشکلات پیشِ‌روی این دانشجویان مرتفع گردد؛ اما با وجود همه این مشکلات، محدودیت‌ها و تبعیض‌ها، فعالین دانشجویی عرصه را خالی نگذاشتند و به امید تدبیر شما، شجاعانه و فعال در صحنه ماندند و حماسه ٩٢ را در اردیبهشت ٩٦، با قدرت بیشتر تَکرار کردند. البته این دغدغه‌ها و نگرانی‌ها فقط به دانشگاه ختم نمی‌شود. این نامه تأکید می‌کند دولت باید توجه ویژه به وزارت آموزش‌وپرورش و بنیاد ملی نخبگان و همچنین امور جوانان داشته باشد. در بحث دانشگاه‌های تربیت معلم، شاهد گزینش‌های سلیقه‌ای و انتخاب افراد براساس سوابق سیاسی‌شان هستیم و بدین ترتیب دانشجویان با محدودیت‌های جدی برای فعالیت‌های فرهنگی مواجهند. از طرفی گاهی در برخی موارد دانشجویان با عنوان بورسیه آموزش‌وپرورش وارد دانشگاه می‌شوند ولی پس از فراغت از تحصیل، وزارت آموزش‌وپرورش هیچ‌گونه تعهد و مسئولیتی را در قبال آنها نمی‌پذیرد؛ لذا وزارت آموزش‌وپرورش باید در سیاست‌های خود در ارتباط با این دانشگاه‌ها، بازنگری نماید.
لیست 132 تشکل امضا کننده نامه: