به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، بیژن نامدار زنگنه در گفت و گوی تفصیلی با روزنامه ایران در واکنش به دسته بندی منتقدان برجام به دلسوزان و کاسبان تحریم و همچنین سخنانش پیرامون فعالیت "مافیا" گفت: اینها علنی جلو نمیآیند. زیرکیشان این است که افرادی را که ممکن است دلسوز هم باشند، تحریک میکنند. نمیگویم همه کسانی که انتقاد میکنند، دنبال منافع فردی هستند. اما قطعاً عدهای هستند که تحریک میشوند. در ایران هم روش تحریک برخی افراد کاملاً روشن است. باید گفت «اسلام به خطر افتاد»؛ یا «کشور به خطر افتاد»؛ «لیبرالیسم آمد»؛ «دولتیها میخواهند امریکاییها در کشور حاکم شوند؛ آنها میخواهند کشور را بفروشند» و ... این حرفها خیلی معروف است؛ جدید نیست. سال هاست این تکنولوژی تبلیغاتی وجود دارد.
آقای احمدینژاد در سال ۸۴ که به عنوان رئیس جمهوری منتخب معرفی شد، گفت که «میخواهم «مافیا» را از نفت بیرون کنم». چند روز بعد درمحل مجلس سابق از من دعوت کرد - من هنوز وزیر بودم - پیش او رفتم. آنجا گفتم آقای احمدینژاد چرا گفتید مافیا؟ به ما و همکارانمان توهین کردید. گفت که «نه، من به شما توهین نکردم. اگر کسی بگوید در بازار فساد است، به وزیر بازرگانی توهین میشود؟» من گفتم میان این دو خیلی فرق است. نفت و فروش آن چیزی جز وزارت نفت نیست؛ شما به ما توهین کردهاید. او منکر شد و گفت که «من با شما نبودم» و من هم در جوابش گفتم که حالا میگذرد. این حرف را من در سال ۸۴ زدم. گفتم که میگذرد آقای احمدینژاد. من الان هیچ قدرت و زوری ندارم و شما همه قدرت و زور را دارید. اما بالاخره اینقدر زور دارم که دم پل صراط یقهات را بگیرم. این گذشت؛ خدا همه چیز را دید. در همین دنیا دید و نگذاشت به پل صراط برسد. بعد به اسم مبارزه با مافیا چه کارها که نشد و من در این ۴ سال چقدر خون جگر خوردم که بخشی از این مافیا را از نفت بیرون کنم. ۴ سال خون جگر خوردم و هنوز هم ادعا نمیکنم که توانستهام تمام کار را انجام دهم. زمانی به خیلی از کارهای انجامشده درصنعت نفت من قسم میخوردم اما یک زمانی رسید که دیگر به اندازه انگشتان دستم هم نمیتوانستم قسم بخورم که اینها سالم است. خیلی کارها کردیم و خیلی تلاش شد، ولی رویههای غلط و شعارهای غلط، افکار به اسم اسلام و انقلابیگری، افکار انحرافی را ترویج کردند. اینها چیزهایی است که مردم باید بدانند. مهمترین موضوع همین است. میگویند آقای احمدینژاد ۷۰۰ میلیارد دلار پول را به هدر داد. من اعتقاد دارم اگر این ۷۰۰ میلیارد دلار هم از بین رفته باشد ولی مردم فهمیده باشند که این تفکر چقدر برای کشور خطرناک است، باز ما بردهایم.
وزیر نفت در این مصاحبه پیرامون ظهور بابک زنجانی در کشور و پیگیری پرونده او تصریح کرد: ما وارد این بحث که شدیم، دیدیم همهاش مسأله دارد. البته به او فرصتهای خیلی طولانی و تا اردیبهشت ۹۳ داده بودند. من حس کردم ایشان خیلی آدم طلبکاری است. البته هرگز ایشان را ندیدم. این موضوع را از مدارک متوجه شدم. به دنبال شکایت و پیگیری در قوه قضائیه ایشان بازداشت شد و چیزی هم به نفت نداد. حتی آن اموالی که دادهاند و میگویند ۲هزار میلیارد تومان ارزش کارشناسی آن است، نمیشود به این قیمت فروخت و کسی نمیخرد. تقریباً چیزی دست ما را نگرفته و هر روز هم از این شایعات درست میکنند که «من آمدهام پول را بدهم و کسی تحویل نمیگیرد».
بابک زنجانی؛ پدیده عجیبی است و اصلاً باید به این فکر کرد. همیشه در جامعه از این چیزها هست. اما چه شرایطی ایجاد شد که این فرد توانست اینقدر رشد کند و تا اینجا بیاید؟ این مهمتر است. چطور میگویند فضای کسب و کار؟ چیزی که برای رشد اقتصاد یک کشور مطرح است و در دنیا میگویند باید فضای کسب و کار چگونه باشد تا این رشد اتفاق بیفتد. در آن شرایط فضای کسب و کار فسادآمیزی در کشور درست شد که بابک زنجانیها، رشد کردند. طبیعی است که وقتی فضای کسب و کار برای آنها مساعد باشد، برای بقیه فضای ضد کسب و کار میشود.
زنگنه پیرامون حمایت دولت وقت از بابک زنجانی در زمان تخلفاتش اظهار کرده است: بله. حمایتش کردند، به او امکان رشد دادند. اینها بزرگش کردند. گفتند اوست که میتواند این کار را بکند، مرد همین است و بقیه هیچ نیستند. اینها درستش کردند و حالا زبان همهشان هم چند متر دراز است.