عدول از اخلاق حرفه ای در برخورد با وزیر پیشنهادی رئیس جمهور محترم برای وزارت آموزش و پرورش
اخلاق حرفه ای یک فرایند تفکر عقلانی و مجموعه ای از اصول سلوک بشری و کنش ها و واکنش های اخلاقی پذیرفته شده بین افراد و گروه هاست که از سوی سازمان ها و مجامع حرفه ای مقرر می شود تا مطلوب ترین روابط اجتماعی ممکن را برای اعضای آن گروه یا سازمان در اجرای وظایف حرفه ای فراهم آورد.
صداقت و راستگویی؛ انصاف و برابری؛ امانت داری ؛ وفاداری واحساس مسؤولیت اجتماعی، مبانی اخلاق حرفه ای و مهم‌ترین اصل آن که همانا رعایت عینیت‌گرایی و بی‌طرفی است، که به نظر می رسد این روزها و در آستانه معرفی کابینه دولت دوازدهم کمتر بدان توجه شده یا به کلی نادیده انگاشته شده است. بطوری که موافقان و مخالفان وزرای پیشنهادی بی توجه به اصول اخلاقی و با هدف شکست رقیب خود اقدام به سیاه نمایی و تخریب گزینه معرفی شده نموده و تلاش می نمایند تا وی را ناکارآمد و ناتوان جلوه داده و با ایجاد یأس و ناامیدی در میان نمایندگان ملت و کارکنان آن وزارتخانه ، به اهداف و اغراض صنفی و سیاسی خود که همانا سهم خواهی است، دست یابند. بی آنکه بدانند که ناخواسته آخرت خویش را به دنیای دیگران فروخته اند.
وزارت آموزش و پرورش که این روزها عده ای از آن به «طفل سرراهی دولت» و «وصله به کابینه» یاد می کنند، در معرض چنین بی اخلاقی هایی قرار گرفته است. این وزارتخانه که عظیم ترین دستگاه متولی تعلیم و تربیت رسمی کشور است، علاوه بر حدودیک میلیون معلم و نزدیک به 13میلیون دانش آموز، خانواده و جامعه را نیز از خود متاثر می سازد. لذا تصمیماتی که برای آن گرفته می شود، بسیار حائز اهمیت و در خور توجه است.
در روزهای اخیر که رئیس جمهور منتخب مردم، اسامی کابینه خود را به مجلس تقدیم کرد، جامعه فرهنگی کشور شاهد حضور چهره ای آشنا در جمع 17 نفره تقدیمی به مجلس بودند که بیش از 3 دهه از عمر خویش را در این دستگاه سپری کرده است. آن چهرة نام آشنا کسی نبود جز سید محمد بطحایی، سرپرست پیشین وزارت آموزش و پرورش در دولت یازدهم.
بطحایی که پیش از این سمت هایی چون: رئیس مرکز ملی نظارت راهبردی سازمان برنامه و بودجه؛ قائم مقامی وزارت آموزش و پرورش ؛ معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی، مشاور وزیر و مدیر کلی دفتر وزارتی و معاون دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش و از همه مهم تر معلمی و مربی امور تربیتی مدارس را در کارنامه خود به ثبت رسانده است، علیرغم توجه به توفیقات در مراتب مختلف، از سوی گروهی منتقدنما که پایبندی چندانی به اصول اخلاق حرفه ای نداشتند، در معرض آماج هجمه ها و حملات ناجوانمردانه قرار گرفت. گو این که وی هیچ خدمتی در قبال معلمان انجام نداده است؟! تا جایی که با ایجاد کمپین ها و گروه های مختلف در شبکه های اجتماعی، به جای نقد عملکرد وی و ارائه پیشنهادهای سازنده، اقدام به تخریب و جو سازی رسانه ای علیه وی نمودند که هیچ پایه و اساسی بر مدعای آنان مترتب نیست.