به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، «شرکت‌های دانش‌بنیان با حضور نیروهای جوان در حال ثروت‌آفرینی در این حوزه هستند». این جمله امیدبخش را معاون علمی و فناوری رییس جمهوری ساعاتی قبل از حکم ابقایش از سوی حسن روحانی در نخستین مرکز نوآوری لیزر گفت. سورنا ستاری؛ فرزند منصور. او از جوان ترین های کابینه است. شاید پیش از معرفی آذری جهرمی برای وزارت ارتباطات، او را می شد جوان اول کابینه روحانی نامید. متولد 1351 است. در یکی از نقاط جنوبی پایتخت ایران؛ تهران. پدرش سرلشگر منصور ستاری است که به عنوان نابغه پدافند هوایی ایران در دوران جنگ هشت ساله، شناخته می شود. در دی ماه 1373 و زمانی که سال ها لباس فرماندهی نیروی هوایی ارتش را به تن کرده بود، به همراه یارانش، در سانحه سقوط هواپیما به شهادت رسید.
سورنا، پیش تر اما به واسطه تحصیل در دانشگاه صنعتی شریف یا همان «ام آی تی» ایران، فرصت مهاجرت به ینگه دنیا را یافته بود. منصور، موافق نبود. سورنا پذیرفته بود. با رفتن پدر، پسر بار گران ادامه راه را بر دوش جوان اش احساس کرده بود. با این حال تاب آورد و ادامه تحصیل داد و دکتری گرفت در همان شریف. همان جا ماند و بعدها شد دانشیار مهندسی مکانیک.
در همان گیر و دار بود که توانست به واسطه نبوغی که از پدر نشان داشت، دو اختراع داخلی و خارجی را در حوزه کاری خود ثبت کند و در کنارش، تالیف 14 جلد کتاب و نگارش مقالات متعدد علمی را به دست بگیرد. حاصل تلاش اش دیده شد و دریافت نشان درجه یک هنری از مقام معظم رهبری، شد حاصل دسترنجش.
بعدترها و در سال 84 به واسطه تلاش هایش، سمت مدیرعامل سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت را به کارنامه اش اضافه کرد، اما، عمر این جایگاه برای ستاری جوان، یک ساله بود اما بعدها معلوم بود که کوله باری از تجربه و نگاه وسیع را برایش به جا گذاشت.
البته او سودای مدیریت در سر نپروراند و دست از آموختن و آموزاندن برنداشت. وی همزمان با اینکه پژوهش‌های متعددی در حوزه انرژی‌های نو انجام می داد، در حوزه های دیگر علمی هم فعالیت کرد و یکی از محققان برگزیده در جشنواره فناوری نانو شد.
تا اینکه سال 92 آمد و با پیروزی حسن روحانی در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران، سورنا ستاری در کنار منتخب ملت قرار گرفت و حکم معاونی اش را در عرصه علم و فناوری دریافت کرد. گر چه جوان ترین عضو کابینه یازدهم بود اما مخالف سرسخت خامی و خام فروشی بود و از همان ابتدا، بر این تفکر تاخت. آرزویش شد چشاندن حلاوت دستاوردهای فناوران در کام مردم. جوان بود و برای جوان ها، میدانی به گستره همه ایران و با چشم اندازی به وسعت جهان گشود؛ آن هم با بهره مندی از قانون مترقی حمایت از شرکت های دانش بنیان.
گر چه وادی علم و فناوری، کفش های فولادین می خواست، اما ستاری با همت مدیران مجرب و انگیزه جوانان مستعد، بر سرسختی مسیر غلبه کرد. نشانه اش فعالیت بیش از 3 هزار شرکت دانش بنیان در پایان کار دولت یازدهم است؛ رقمی که در ابتدای کار، به سختی عدد 10 را نشان می داد.
تلاش ستاری به کمک همکارانش برای ترویج و فرهنگسازی اقتصاد دانش بنیان به مثابه بازوی قدرتمند اقتصاد مقاومتی، زبانزد بود به طوری که ادبیات او از پستوی خاص به گستره عام هجرت کرد. حالا دیگر کمتر کسی است که «اقتصاد دانش بنیان»، «شرکت های دانش بنیان»، «استارتاپ»، «تحقیقات مرز دانش»، «زیست بوم کارآفرینی»، «نوآوری»، «تجاری سازی»، «توسعه فناوری»، «تولید ثروت از علم» و مواردی از این قبیل را نشنیده و با آنها آشنایی نداشته باشد.
او همزمان یا کمی پیشتر، مسئولیت‌های اجرایی دیگری که هر یک اهمیت بسزایی دارند نیز برعهده گرفته است. مثلا: «ریاست بنیاد ملی نخبگان»، «عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی»، «نایب رییس هیات امنای صندوق نوآوری و شکوفایی»، «عضو هیات عامل صندوق نوآوری و شکوفایی»، «ریاست هیات امنای پارک فناوری پردیس»، «رییس شورای سیاستگذاری جایزه مصطفی»، «ریاست هیات امنای صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور»، «عضو هیات امنای موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی»، «ریاست پژوهشگاه صنعت نفت»، «مدیرعامل سازمان بهینه سازی مصرف سوخت کشور»، «ریاست پژوهشکده نانو تکنولوژی پژوهشگاه صنعت نفت» و «ریاست گروه انرژی موسسه مطالعات بین‌المللی انرژی».
در نهایت اینکه، حسن روحانی رییس جمهوری منتخب دوره دوازدهم، 25مرداد 1396، به استناد اصل یکصد و بیست و چهارم قانون اساسی در حکمی «سورنا ستاری» را به عنوان «معاون علمی‌وفناوری رییس‌جمهوری» منصوب و ابقا کرد. نگاهی به روند فعالیت جوان ترین عضو کابینه یازدهم، این جمله او را که در اول گزارش آمده بود معنادارتر می کند: «شرکت‌های دانش‌بنیان با حضور نیروهای جوان در حال ثروت‌آفرینی در این حوزه هستند.» و باید دید که آیا زمان چشاندن شیرینی دستاوردهای فناورانه و دانش بنیان، در کام مردم عزیز ایران، فرا رسیده است؟