ناگفته های روز رای اعتماد

به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ اعتماد در ادامه نوشت:

اول- مجلس نشان داد که با گذشته بسیار متفاوت شده یعنی میزان هماهنگی نمایندگان با دولت از گذشته بیشتر شده است. در این مجلس جز یک وزیر پیشنهادی، همگی رای آوردند و میزان رای غالب آنان هم بیش از وزرایی است که در مجلس گذشته رای اعتماد گرفتند. در این ماجرا یعنی تغییر ترکیب کلی مجلس و تعدیل فضای حاکم بر آن، قطعا اقدام سنجیده اصلاح‌طلبان در فرستادن فهرست امید به مجلس موثر بود اما نباید از نقش جریان معتدل اصولگرایان غافل بود زیرا این جریان با نزدیک شدن به دولت و فاصله گرفتن از جریان تندرو اصولگرا و هواداران جبهه پایداری، سهم بسیار زیادی در جهت‌گیری مجلس کنونی دارد. در واقع دو نیروی اصلاح‌طلب و اصولگرا در دو سوی مجلس قرار دارند ولی جریان معتدل اصولگرا که در میانه این دو جریان ایستاده است، می‌تواند با نزدیک شدن به هر طرف، کفه مواضع آن را سنگین کند. این طیف در جریان رای اعتماد وزرا به حمایت از دولت پرداخت و همین امر منجر به هماهنگی بیشتر مجلس با دولت شد.

دوم- رای اعتماد این دوره نمایندگان به وزرا بیشتر رنگ کارشناسی داشت تا صبغه سیاسی و به همین دلیل شاهد نطق‌های آتشین برخی از نمایندگان تندرو علیه وزرا نبودیم. از افشاگری علیه وزرا و ورود به حوزه حریم خصوصی آنان هم خبری نبود و دلیلش همین است که جریان تندرو مجلس تضعیف شده است و با توجه به رای بالای دکتر روحانی در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری، انگیزه مخالفت هم ندارد. البته اینکه وزرا به شکل جدی مورد نقد قرار نگرفتند، مطلوب نیست. در مجلس بارها نمایندگان لب به اعتراض گشودند که چرا نمایندگان مخالف، واقعا مخالفت نمی‌کنند و حتی حرف‌های حمایت‌آمیز می‌زنند. این امر مطلوب نیست اما شاید بخشی از آن هم به آیین‌نامه داخلی مجلس بازمی‌گردد که با قید قرعه به انتخاب مخالف مبادرت می‌کند و همین امر ممکن است فرصت را از مخالفان واقعی وزرا گرفته باشد.
سوم- دکتر روحانی هم در ابتدای کار مجلس و هم در انتها برای دفاع از وزرایش سنگ تمام گذاشت و اتفاقا حرف‌های جدی و مهمی را مطرح کرد. بنای ایشان بر جلب حمایت جدی از نمایندگان بود و در این امر موفق هم شد. وی توصیف خوبی از وضعیت اقتصادی و سیاسی و اجتماعی جامعه عرضه کرد و توانست نمایندگان را قانع کند که وزرای پیشنهادی، هم توانمند هستند و هم هماهنگ و هم پاسخگو و بنابراین باید به آنان رای داد. دکتر روحانی مواضع خودش را هم خوب بیان کرد و سیاست خارجی دولتش را خوب تبلیغ و ضرورت استفاده از سرمایه خارجی را به‌خوبی بیان کرد. نوع تعامل روحانی با نمایندگان مجلس را باید نمونه‌ای موفق از شیوه تنظیم مناسبات بر اساس روش اعتدالی دانست.
چهارم- یکی از نکات مهمی که دکتر روحانی در سخنانش مطرح کرد، «برند بودن» برخی از وزرا برای جهانیان است. وی تاکید کرد که برخی از وزرا از جمله آقایان ظریف ، زنگنه و آخوندی برای کل جهان یک «برند» هستند.

منظورشان این بود که اسم این افراد بسیاری از مشکلات ما را حل می‌کند و موجب جلب همکاری دیگر دولت‌ها با ایران و جذب سرمایه و امکانات برای کشور خواهد شد. نمایندگان هم با این پیام همراهی نشان دادند و به همین دلیل از همه این وزرا بیش از گذشته حمایت کردند. دولت روحانی با معرفی این وزرا و اخذ رای اعتماد بالا از نمایندگان، تواناترین وزرای سابق را حفظ کرد و بر تعداد آنان با معرفی افراد توانمند تازه افزود.
پنجم- رای نیاوردن جناب مهندس بیطرف دور از انتظار بود و جای تاسف دارد زیرا وی را باید یکی از وزرای توانمند دولت اصلاحات دانست که باید در این دولت هم حضور می‌یافت و فرصت خدمت پیدا می‌کرد. گفته می‌شود که برخی از نمایندگان با هم هماهنگی کردند تا دست‌کم به یک وزیر کابینه پیشنهادی رای ندهند و ظاهرا قرعه به فال ایشان افتاد. رای نیاوردن ایشان شاید به نفع خودش بوده باشد اما قطعا به نفع جامعه و کشور نبوده است.
ششم- دولت روحانی اکنون در وضعیتی بهتر از گذشته قرار گرفته و هماهنگی درونی‌اش بیشتر شده و کارآمدی آن هم افزایش یافته است. نتیجه اقدامات دولت به خصوص در حوزه سیاست خارجی و برجام اکنون بهتر از قبل خود را نشان داده و بستر برای همکاری ایران با دیگر کشورهای جهان هموارتر شده است. در شرایط جدید می‌توان از دولت انتظار داشت که تصمیمات اساسی بگیرد و برای توسعه و پیشرفت کشور مطابق برنامه ششم اقدام کند. هماهنگی دولت و مجلس هم یک فرصت بسیار خوب است تا اکنون بخشی از برنامه‌های اجرا نشده دولت در چهارسال گذشته عملی شود. طبعا وقتی دولت در دوره دوم عمر خود قرار می‌گیرد، انگیزه سیاسی برای رای آوردن مجدد ندارد و به همین دلیل می‌تواند بدون نگرانی به خاطر احتمال از دست رفتن پایگاه اجتماعی، دست به اصلاحات ضروری بزند و در همه مسائل بر جای مانده از جمله درباره هدفمند کردن مجدد یارانه و تک‌نرخی کردن ارز و انعقاد قراردادهای اقتصادی مهم با کشورهای دیگر و شرکت‌های خارجی و... اقدام کند.
هفتم- یکی از مطالبات برجای مانده مردم که در این مقطع باید در دستور قرار گیرد و جدی‌تر به آن توجه شود، اجرای بدون تنازل قانون اساسی و اجرای اصولی است که مغفول مانده است. در همین راستا باید منشور حقوق شهروندی را جدی‌تر گرفت و برای پیامدهای ناگوار حوادث سال ٨٨ که هنوز هم ادامه دارد از جمله حصر به کمک همه مقامات و نهادها چاره‌اندیشی کرد.

منبع:اعتماد