به گزارش گروه خبرگزاری برنا، در انتهای عصر یخبندان حدود 13 هزار سال پیش، حیوانات در گذرگاه‌های زیرزمینی که امروزه با عنوان مکزیک می‌شناسیم، پرسه می‌زدند. اما جانورانی که تا انتهای این مسیر می‌رفتند، به داخل حفره‌ای 55 متری سقوط می‌کردند و هیچ راه فراری نداشتند و این کار در نهایت به مرگ آنها ختم می‌شد.
دانشمندان این حفره را که در حال حاضر در زیر آب واقع شده مورد اکتشاف قرار داده‌اند و موفق به کشف فسیلهای قابل توجهی از جانوران شده‌اند. محققان یافته‌های خود را در اجلاس سالانه انجمن دیرینه‌شناسی مهره‌داران که 26 اوت در «کلگری» کانادا برگزار شد، ارائه کردند.
حدود سه میلیون سال پیش، به لطف برخورد صفحه‌های تکتونیکی اقیانوس آرام و کارائیب و فعالیت آتشفشانی عظیمی که رخ داد، باریکه پاناما شکل گرفت. این سرزمین نه تنها آتلانتیک و اقیانوس آرام را قطع می‌کند، بلکه غلظت‌های آب را نیز تغییر می‌دهد اما از سوی دیگر، باعث پخش شدن گونه‌های جانوری بین قاره‌های آمریکای شمالی و جنوبی شد.
حیواناتی از جمله گورکن، گونه‌ای گاو نر و صاریغ به شمال حرکت کردند و اجداد حیواناتی چون سگ‌ها، اسب‌ها، خرس‌ها و راکون‌ها به سمت جنوب حرکت کردند.
این بازه زمانی را تحت عنوان «مبادله بزرگ آمریکایی» از آن یاد می‌کنند و دورانی برای مهاجرت گونه‌های مهم جانوری به شمار می‌رفت که طی آن 38 نوع از پستانداران به سمت شمال و 47 نوع از آنها به سمت جنوب پراکنده شدند.
در حالی که این مبادله میلیون‌ها سال پیش رخ داده است، باریکه پاناما هنوز هم مانند اواخر عصر یخبندان مسیر مهمی برای مهاجرت پستانداران بین دو قاره در نیمکره غربی به شمار می‌رود. با وجود این، به گفته انجمن دیرینه‌شناسی مهره‌داران، فسیلهای به دست آمده از این منطقه که جنوب مکزیک و امریکای مرکزی را دربرمی‌گیرد، جزء فسیلهای نادر محسوب می‌شوند که این نظریه، با کشف فسیلهای موجود در حفره زیرآبی موسوم به «هویو نگرو» یا «سیاه‌چاله» تغییر کرد.
حفظ و نگهداری مواد فسیل خارق‌العاده است و به ما اجازه می‌دهد جنبه‌های مختلف آناتومی، ارتباطات تکاملی و رفتاری را بازسازی کنیم. تنوع حیوانات تصویری جدید از این منطقه در میانه تغییرات سریع اقلیمی و محیط‌زیست در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد.
گروهی از غواصان حرفه‌ای با استفاده از تجهیزات ویژه‌ای که مانع از انتشار حباب‌ها در منطقه می‌شود، به اکتشاف و تصویربرداری در منطقه پرداختند. فسیل‌ها متعلق به گربه‌های دندان خنجری، شیرهای کوهی، خرس‌های پوزه‌کوتاه و تاپیر هستند که در کنار بقایای سه نوع مختلف از تنبل‌های بزرگ زمینی یافت شدند.
دانشمندان همچنین در این حفره استخوان‌هایی از «گوه‌دد»، از خانواده فیل‌ها را نیز یافتند که حدود 11 هزار و 700 سال پیش منقرض شدند. بقایای خرس پوزه‌کوتاه بسیار حائز اهمیت است و نه تنها مواد کاملی را از یک منطقه در اختیار محققان قرار داده است، بلکه اولین مدارکی است که نشان می‌دهد این جانور از آمریکای جنوبی به آمریکای شمالی مهاجرت کرده است.
نکته جالب در میان فسیلهای یافت شده در این حفره، کشف فسیلهای مربوط به انسان‌های مؤنث بوده است. این اسکلت‌ها قدیمی‌ترین و کامل‌ترین اسکلت انسانی در آمریکا را نشان می‌دهد که در کنار انواعی از فسیل پستانداران وجود داشته است.
گروهی از محققان با این اکتشافات، توانستند اطلاعات جدیدی از اکولوژی باریکه پاناما به دست آورند که در آن یکی از مهم‌ترین اتفاقات اکولوژیکی در حدود 60 میلیون سال پیش روی کره زمین رخ داده است.