به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، وزیر ورزش و جوانان به عنوان متولی ورزش و رییس مجامع فدراسیون های ورزشی در اقدامی قانونی و حاکمیتی، به معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای خود دستور داد تا کارگروهی ویژه با حضور مسوولان فدراسیون کشتی برای بررسی علت یا علل شکست تاریخی تیم ملی کشتی آزاد در رقابت های جهانی فرانسه تشکیل شود و ظرف 20 روز نتیجه بررسی در اختیار وزیر قرار گیرد.
برخی معتقد بودند بهتر بود این دستور رسانه ای نشود ولی برخی دیگر اعتقاد داشتند با توجه به تاثیر بدی که این شکست بزرگ در روحیه افکار عمومی گذاشته باید وزارت ورزش و جوانان در اجرای وظیفه ذاتی خود شفاف و روشن عمل کند تا افکار عمومی در جریان روند بررسی قرار گیرد. با این وجود انتظار می رفت فدراسیون کشتی هم پیشقدم باشد و برای شناسایی مشکلات و رفع آن با همکاری وزارت ورزش و جوانان تلاش کند.
هنوز چند دقیقه از انتشار نامه در خبرگزاری برنا (اینجا) نگذشته بود که فدراسیون کشتی با انتشار بیانیه ای، ضمن بافتن آسمان و ریسمان به هم، مجموعه وزارت ورزش و جوانان و دولت را مورد حمله قرار داد. عجیب این بود که در بیانیه فدراسیون کشتی به جای پرداختن به اصل موضوع، ادعاهایی همچون نبود دیدار کشتی گیران با رییس جمهور یا ضیق وقت مسوولان ورزش کشور برای رسیدگی به مشکلات کشتی مطرح شده بود. این ادعاهای فدراسیون کشتی بلافاصله با واکنش نهاد ریاست جمهوری مواجه شد، یک منبع آگاه به خبرنگار برنا گفت: "فدراسیون کشتی نه تنها هیچ درخواستی برای دیدار با رییس جمهور نداشته بلکه رییس این فدراسیون علیرغم دعوت رسمی در هیچ یک از دیدارهای اهالی ورزش با رییس جمهور هم حضور نداشته است. (اینجا)
این بیانیه غیرمتعارف البته واکنش جدی پیشکسوتان نامدار کشتی و برخی نمایندگان مجلس را به همراه داشت و تقریبا همه رسانه ها از رفتار نادرست فدراسیون کشتی انتقاد کردند تا جایی که سایت اصولگرای مشرق در مطلبی بیانیه فدراسیون کشتی علیه دستور قانونی وزیر ورزش و جوانان را عجیب توصیف کرد و نوشت:
شکست کشتی آزاد در پاریس موجب شد تا سیل انتقادات به فدراسیون سرازیر شود. هزینه های بیهوده در اعزام به رقابت های بی ارزش خارجی، برگزاری میزبانی ها پرهزینه و بدون فایده، عدم وجود سیستم شفاف مالی در مجموعه کشتی کشور و ... مواردی بود که حتی وزیر ورزش را مجاب کرد تا در راستای وظایف قانونی خود، خواستار بررسی موضوع ناکامی در مسابقات پاریس شود؛ اما رفتار خارج از عرف و جوابیه ای که می توان آن را بی ادبانه خطاب کرد، از شکست تلخ پاریس نیز تلخ تر بود. آنچه مسلم است، بایستی یک فدراسیون و مسئولانش ظرفیت شکست را داشته و در قبال ناکارآمدی احتمالی نیز پاسخگو باشند. رفتار وزیر ورزش در این ماجرا مسئولانه و مدبرانه بود اما با این واکنشِ مجموعه تحت مدیریت رسول خادم، نشان می دهد که باید با دقت بیشتری مدیریت فدراسیون ها مورد بررسی و تحقیق قرار گیرند.
خبرگزاری های دیگر هم واکنش های مشابهی نشان دادند، به عنوان مثال خبرآنلاین در مطلبی با عنوان "آیا کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه گلایه‌های بچه‌گانه رسول خادم است؟" نوشت:
او که می دانیم گرایش سیاسی اش با این دولت همخوان نیست. ولی همین که ضوابط و اساسنامه های داخلی ورزش ایران را پذیرفته و می خواهد در کشتی ، رئیس فدراسیون باشد ، باید بپذیرد در چارچوب قوانین و عرف داخلی کار کند. بهانه هایی که او در نامه اش آورده را همین حالا می توان رد کرد. دیدار با رئیس جمهور ، سر نزدن ، اهمیت ندادن به کشتی و ... که اتفاقا در تمام برنامه های ورزشی رئیس جمهور اقلا یکی از سخنرانان از اهالی کشتی بوده. به راستی کمیل قاسمی کشتی گیر نیست؟ این که رسول خودش به چنین مراسمی نمی رود ، دعوت ها را رد می کند و خود را تافته جدا بافته می داند که دیگر مشکل دولت نیست!
بدون شک کشتی در جمع سه رشته ورزشی کشور است که بیشترین بودجه را دارد. اضافه کنید این نکته را که به عکس نوشته رسول خادم ، کشتی در همه رشته های ورزشی معمولا بیشترین پاداش ها را دارد چون قهرمانانش طبق اساسنامه قهرمانان ، بیشترین مدال آوری را داشته اند. رئیس جمهور هم که تقریبا در همه سخنرانی هایش وقتی از ورزش گفته ، قطعا کشتی هم بخشی از حرف هایش بوده است. پس بهانه های این دستی هم تقریبا رفتارهای پوپولیستی از سوی خادم هستند برای « ننه من غریبم بازی!»
رسانه های دیگر هم البته به این موضوع پرداختند که در برخی از آنها مثل خبرگزاری فارس در حالیکه تلاش می شد موضع مخالفت با دولت حفظ شود ولی از حق قانونی وزیر ورزش و جوانان هم نتوانستند گذر کنند و رفتار فدراسیون کشتی را نکوهش کردند.
میان واکنش های رسانه ها و پیشکسوتان کشتی، محمد رضا داورزنی در گفتگویی که لحن محترمانه ای هم داشت اعلام کرد میزان پرداختی وزارت ورزش و جوانان حتی از فدراسیون فوتبال هم بیشتر است ضمن اینکه حداقل دوبرابر فدراسیون های دیگر از وزارت ورزش پول می گیرد.
این مصاحبه معاون وزیر ورزش و جوانان اما باردیگر با واکنش فدراسیون کشتی مواجه شد و نایب رییس این فدراسیون در گفتگویی که روابط عمومی فدراسیون برای رسانه ها ارسال و خود از انتشار آن در سایت فدراسیون خودداری کرده بود، مدعی شد:" وزارت ورزش و جوانان تنها هفت درصد بودجه این فدراسیون را پرداخت می کند.
در ادامه گفتگوی نایب رییس فدراسیون کشتی ادعا شده بود وزارت ورزش و جوانان هیچ توجهی به فدراسیون کشتی ندارد و فقط یکی، دو رشته را مورد توجه قرار می دهد. این ادعا در حالی صورت می گرفت که مسعود سلطانی فر در 9 ماه وزارت خود در دولت یازدهم حداقل 9 بار در برنامه های کشتی حاضر شده بود که این تعداد تقریبا بی نظیر است. جالب تر اینکه وزیر ورزش و جوانان قبل از اعزام تیم های ملی کشتی به رقابت های جهانی در تمرینات این تیم ها شرکت و با ورزشکاران و مربیان دیدار کرد. در آن دیدار اعضای تیم ملی از توجهات وزیر به کشتی تشکر کردند و از رییس جمهور خواستند سلطانی فر را در وزارت ورزش و جوانان ابقا کند.
فدراسیون کشتی باید بپذیرد سنگین ترین شکست تاریخ کشتی ایران را متحمل شده آنهم در شرایطی که دولت همه امکانات برای تدارک و اعزام این تیم ها را مهیا کرده است، حالا هم این اظهارات ضد و نقیض نه تنها توجیه کننده این شکست بزرگ و تاسف برانگیز نیست بلکه باعث می شود جامعه ورزش بیش از پیش نسبت به این فدراسیون بدبین شود. مردم این روزها می پرسند: " فدراسیون کشتی از چه چیزی واهمه دارد که سعی می کند با هیاهو و هوچی گری آن را پنهان کند؟ بررسی علمی و کارشناسی شکست سنگین کشتی باعث افشای چه مسائلی می شود که فدراسیون کشتی این نوع بررسی را نمی پذیرد؟ اگر فدراسیون کشتی به وزیر و رییس مجمع فدراسیون کشتی پاسخگو نباشد قرار است به چه کس دیگری پاسخ گوید؟"