به گزارش گروه اجتماعی برنا ، مدیر کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان در ادامه افزود: آنچه در خصوص مشکلات و چالشهای طبیعی منطقه سیستان مطرح میباشد بر دو محوراصلی موضوع" بی آبی و کم آبی "و نیز" ریزگردها و گرد و غبار " استوار بوده که این دو موضوع در سطح کلان به عنوان علت و معلول یکدیگر بسیار حائز اهمیت می باشد .اما آنچه اهمیت بیشتر دارد،رسیدن به الگویی در خصوص منشا ریزگردها و گرد وغبار و نیز مدلی برای کاهش اثرات و تعدیل گرد و غبار در منطقه سیستان می باشد .
پورملائی ادامه داد: هر آنچه از آخرین تصاویر ماهواره ای دشت سیستان و نیز تجزیه و تحلیل نتایج تفسیر تصاویر ماهواره ای ادواری به دست آمده مبین این است که کانونهای خارجی منشأ گرد و غبار در دشتهای وسیع کشور افغانستان درهمسایگی جنوب شرقی کشور قرار داشته به نحوی که ازکل مساحت بالغ بر ۵۷۰۰ کیلومترمربع تالاب هامون در حدود ۳۸۰۰ کیلومتر مربع بسترتالاب در ایران منشأ اصلی و کانون عامل گرد و غبار نبوده و تنها به عنوان نقاط محلی تشدید گرد و غبار محسوب می گردند.
وی بیان کرد: کانونهای گرد وغبار در سابوری افغانستان در شمال تالاب و کانون دشت پوزک در بخش شمال شرق و اختلاف ارتفاع سیستان ایران که در منحنی های گود نقشه توپوگرافی قرار گرفته اند موجب گردیده است تا شرایط اکولوژیک و اقلیمی تالاب در طول سال به خصوص در دوره وزش بادهای ۱۲۰روزه به حالت بحرانی و بسیار ناپایدار مبدل گردد و این مهم در آمار وضعیت کیفی هوا در طول سال های مختلف مشهود است
پورملائی خاطر نشان کرد: نتایج مطالعات و نیز تفسیر تصاویر ماهواره ای به صورت دوره ای موید این واقعیت است که علاوه بر تعدیل کانونهای تشدید گردو غبار در داخل کشور می بایست در اقدامی ارجح نسبت به اجرای برنامه مدیریت و کنترل کانونهای خارجی گرد وغبار و ریزگرد قدم های موثری برداشته شود و در زمان مناسب در راستای انجام برنامه های منطقه ای و فراملی اقدام جدی صورت پذیرد .
مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان بیان کرد: همچنین مدیریت سایر کانونهای گرد و غبار در داخل حوزه سیستان (خارج تالاب) نیز همواره باید مدنظر قرار گیرد و در این رابطه طرح اجرایی کنترل کانونهای بحرانی گرد و غبار در منطقه سیستان به همراه برش های اجرایی با همکاری دستگاههای متولی تهیه و برنامه ریزی لازم جهت اجرای آن در دستور کار ستاد استانی مقابله با پدیده گرد و غبار قرار گرفته است.