به گزارش گروه اجتماعی برنا ، این روزها دیگر کمتر کسی را می شناسیم که عضو شبکه اجتماعی مجازی نباشد . همه ما دیگر صاحب زندگی مجازی شده ایم هر کداممان حداقل از چند شبکه مجازی و نرم افزار پیام رسان استفاده می کنیم به طور معمول هم برای معرفی خودمان در شبکه های مجازی از یک عکس و چند خط نوشته استفاده می کنیم ، که البته این روز ها همین عکس و نوشته ها هم دیگر برای خودمان نیست.
امین اسدلله پور ،روانشناس و متخصص امور اعصاب شناختی است که در خصوص این حذف هویت های واقعی از جهان مجازی به خبرنگار برنا گفت: بهتر است از شبکه ی اجتماعی اینستاگرام شروع کنیم این شبکه شاید بدترین شبکه اجتماعی حال حاضر جهان باشد و می تواند تاثیر زیادی بر روان مردم و جوانان بگذارد برخلاف آن یوتیوب که درایران به دلایلی فیلتر است جزو مفید شبکه های اجتماعی شناخته شده است.
به گفته وی ، در شبکه اینستاگرام به دلیل ماهیت آن بیشتر افراد سعی می کنند بهترین تصاویر را منتشر کنند متاسفانه در اغلب موارد ما به این نکته توجه نمی کنیم که شاید این عکس های زیبا تنها متعلق به یک هفته از زندگی شخص باشد اما به ممکن است فرد دیگر همه زندگی خود را با همان عکس های خوش آب و رنگ مقایسه کند.
او ادامه داد: زمانی که افراد نمی توانند به آنچه می خواهند برسند نوعی خشم و احساسات منفی در وجود افراد پدید می آید ، شاید بهتر باشد بگوییم اینستاگرام ایجاد کننده احساس غیر واقعی است.من به عنوان یک کاربر زمانی که زندگی ساده ام مدام در قیاس با زندگی روتوش شده دیگران قرار میگیرد احساس ناکامل بودن می کنم.
این روانشناس همچنین با بیان اینکه اینستاگرام باعث شده تا بسیاری از زنان دچار احساس نا زیبا بودن شوند یکی از دلایل تلاش بسیاری زنان و همچنین مردان برای تغییر در چهره همین احساس نازیبا بودنی است که شبکه های اجتماعی به افراد تحمیل می کند.
او در خصوص افرادی که هویت واقعی خود را از هر طریق در شبکه های اجتماعی می پوشانند و از تصاویر جعلی یا نوشته های کپی برداری شده بیشتر استفاده می کنند گفت:بعضی از افراد می خواهند با به اشتراک گذاشتن عکس سلبریتی ها به جای چهره ی واقعی خود ، تصویری از خود آرمانی شان را به نمایش به گذارند، زمانی که ما متوجه عکسی به جز تصویر خودمان فالوور های بیشتری را جذب می کند ناخودگاه تشویق به ادامه اینکار می شوم.
اسدالله افزود: چنین رفتاری به مرور زمان به هویت ما تبدیل می شود اما مسئله دیگر فرهنگ و خرده فرهنگ هایی است که درجوامع وجود دارد مثلا در شهر های کوچکتر یا سنتی تر اگر با هویت واقعی خود درشبکه های اجتماعی فعالیت کند ممکن است با عواقبی مانند تنبیه رو به رو شود بنابراین او که علاقه به فعالیت در این شبکه ها دارد به بال و پر دادن به این هویت مجازی عادت می کند.
او ادامه داد: شاید برای بسیاری عجیب باشد که در قرن 21 برخی از خانم ها با چنین مشکلی روبه رو هستند اما ما همچنان درجامعه ای زندگی میکنیم که بسیاری از خانم ها حتی بعد از مرگشان تصویرشان روی سنگ قبر یا آگهی فوتشان درج نمی شود.
این روانشناس در بخش دیگری از صحبت های خود به شکلی که زنان خود را در شبکه های اجتماعی معرفی می کنند اشاره کرد و گفت: متاسفانه ما با مشکل نادیده گرفتن زنان رو به رو هستیم و این پیامد یک رفتار غلط سیستماتیک است .ما برای قرن ها در گوش خانواده ها خوانده ایم که زنان ناتوانند اشتباهاتشان از روی بلاهت است و ...
وی ادامه داد: وقتی مغزتان مرتب بمباران می شود به مرور به این نتیجه می رسید که مهم نیستید، که هویت شما چیزی جز بدنتان یا همان گزاره هایی مثل آبانی خاص، پرنسس بابا و ... است. هویت بیشتر مردان جامعه معمولا کار آن ها است نه تنها در شبکه مجازی بلکه در جامعه ای بسیار کوچکتر مثلا یک دورهمی خانوادگی مضمون حرف های اقایان مربوط به اجتماع ، شغلشان یا سیاست است.
اسدالله افزود: از طرف دیگر هویت زنان بیشتر اوقات با همسر یا فرزندشان مشخص می شود بخشی از این اتفاق به این دلیل است که ما توانایی انتخاب را از زنان گرفته ایم، همه این اتفاقات از یک رابطه علت و معولی ناشی می شود و در همه جای جامعه می توان دید مثلا مسئله آرایش و پوشش زنان.
این کارشناس روانشناسی با اشاره به پژوهش های انجام شده در خصوص شبکه های اجتماعی در امریکا گفت: در این پژوهش مشخص شده با توجه به تصاویر پروفایل یک شخص می توان به شخصیت او پی برد.طبق این نظریه 5 عامل شخصیتی برای هر شخص وجود دارد، افرادی که نسبت به تجارب جدید مثبت هستند معمولا عکس هایی با وضوح بالا به اشتراک می گذارند.
افرادی که بیشتر با وجدان هستند تصاویری با روتوش کم منتشر می کنند که البته لبخند معمولا به لب دارند .
افراد برون گرا اغب عکس هایی بسیار رنگی میگذارند که معمولا در عکس هایشان جمعیت بیشتری دیده می شود.
درون گراها اما برعکس عکس های تیره تر منتشر می کنند.
گروهی که تصویر رنگی تر و پس زمینه مات تری می گذارند معمولا مطلوبیت بیشتری میان مردم دارند.
اما گروه آخر مونوتیک ها یا روانجور ها که معمولا تصاویر ساده غیر رنگی به اشتراک میگذارند شاید حتی صورتشان مشخص نباشد.
او در پایان یادآور شد چنین پژهشی در امریکا در شرایطی انجام شده مردم عادت به قضاوت یا قرار دادن چهارچوب ندارد اما به یقین انجام چنین آزمایشی با شرایط ایران می تواند نتایج جذابی را داشته باشد.