به گزارش خبرگزاری برنا از فارس، عواملی مانند فقر اقتصادی- اجتماعی، بیکاری، سبک زندگی ناسالم، شکاف طبقاتی و نسلی بین والدین و فرزندان، اختلاف زناشویی والدین، سبک های فرزند پروری نامناسب، عدم انتقال مهارت های زندگی مناسب به کودکان و نوجوانان از طریق خانواده ها، مدارس و جامعه و … منجر به شکل گیری و تشدید آسیب هایی مانند اعتیاد، بزهکاری، خشونت، سرقت، فرار از مدرسه، رفتارهای پر خطر جنسی، طلاق و … در سطح جامعه می شود.
آگاهی و مطالعه آسیب های اجتماعی ، به لحاظ کمی و کیفی در اقشار مختلف جامعه خصوصاً در نوجوانان و جوانان باید بصورت جدی مورد توجه قرار گیرد . تعیین حدی از آسیب مشخص می کند که به نقطه بحرانی در آن آسیب رسیده ایم یا نه و در نتیجه می توانیم مداخلات مناسب را جهت پیشگیری و عدم گسترش این آسیب ها اعمال کنیم.
بهترین راه پیشگیری از آسیب های اجتماعی علاوه بر فراهم کردن مطلوب و بهنجار عوامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، آموزرشی و …، استفاده از آموزش های هدفمند و مداخلات روانشناختی توسط مشاوران، روان شناسان و مددکاران اجتماعی است. مداخلات روانشناختی در دانشگاهها، مدارس، محله ها و روستاها که به نوعی در خطر آسیب های اجتماعی و یا درگیر آن هستند باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
یکی از راههای مفید، کم هزینه و زود بازده در زمینه کاهش آسیب های اجتماعی، آموزش مهارت های زندگی به نوجوانان از طریق سازمان آموزش و پرورش (توسط مشاوران مدارس)، سازمان بهزیستی (توسط دفاتر پیشگیری از آسیب های اجتماعی) و پژوهشگران (توسط روانشناسان، مددکاران و …) می باشد.
تقویت مهارتهای زندگی در جامعه، باعث می شود افراد اجتماع در مقابل عوامل خطر، بیمه و محافظت شوند. آموزش مهارتهای زندگی توسط مشاوران و در قالب گروههای همسالان و همتایان یکی از راههای مؤثر در زمینه کاهش آسیب های اجتماعی است. همتایان با توجه به اینکه در جنبه های مختلف اعم از سن، وضعیت اقتصادی و اجتماعی، سطح تحصیلات، علایق و … تا حدی به هم شبیه هستند می توانند زمینه ای را فراهم نمایند که در آن اطلاعات و دانش از گروهی به گروه دیگر انتقال و موجبات تغییر در نگرش، باور، رفتار و دانش فراهم گردد. آموزش این روش علاوه بر تقویت روحیه مشارکت و همدلی، موجب مشارکت فعال همتایان در مسئولیت های اجتماعی، انتقال تجارب فردی موفق به یکدیگر و انتقال اطلاعات در بافت و محیط اجتماعی به صورت کاربردی به افرادی می شود که دسترسی به آنها میسر نیست. مشاوران می تواند با آموزش این مهارت ها، نقش کلیدی در مدیریت آسیب های اجتماعی از طریق تعامل با سازمانهای ذیربط، مؤسسات اجتماع محور، گروه های خودیار و پایگاه های سلامت اجتماعی و روانی داشته باشد و یک چشم انداز امید بخش در جهت کاهش این آسیب ها ارائه نماید.
اگر در سه حیطه دانش و اطلاعات، مهارت ها و نگرش و ارزش ها به نحو مطلوب در سطح سازمانهای ذیربط و با همکاری یکدیگر عمل شود در نهایت می توان دانش آموزان، نوجوانان و افراد سالم را در قلب محیط ناسالم پرورش داد.