به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، عباس آخوندی در مراسم تودیع و معارفه معاونان سابق و فعلی معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی با بیان اینکه تصمیم گیری در این موقعیت و انتخاب از میان همکارانی که هر یک دارای ارزش ها و برجستگی های ویژه خود هستند بسیار سخت بود گفت: من همواره در طول دوره وزارتم تلاش داشتم با همکاران و دوستانم بر مبنای صداقت رفتار کنم و کوچکترین رفتاری مبنی بر بی صداقتی نه تنها در رفتارهایم نبود بلکه به ذهنم نیز خطور نکرد. تصمیم به جابجایی آقای حناچی و آقای ایزدی بسیار سخت بود و هر دو از اندیشمندان و افراد صاحب سبک در معماری و شهرسازی هستند.
وی ادامه داد: در دوران سختی به سر می بریم و راه ناپیموده زیادی پیش رو داریم، وضع شهرسازی در ایران وضع بسیار آشفته ای بود و هنوز هم تا رسیدن به مرحله قابل قبول کار سختی در پیش داریم. شهرسازی از لحاظ تکنیکی به دو حوزه کلی حرکت و قابلیت جابجایی یا موبیلیتی و سکونت (لیویبیلیتی) تقسیم می شوند. به این معنا که چقدر شهرها قابل سکونت هستند و امکان تحرک در آنها وجود دارد اما در دوره های گذشته ما در باب مفهوم شهر و مفهوم ایران به حدی دچار سرگشتگی و گمگشتگی شده ایم که مشکلات پیچیده تر از آن است که با اقدامات تکنیکی آنها را برطرف کرد.
آخوندی با بیان اینکه مفهوم شهر را که بر مبنای انضباط و قانون بنا شده از دست داده ایم ادامه داد: شهر مورد تاخت و تاز سوداگران قرار گرفته بود. سوداگران تصمیم می گرفتند کجا بسازیم و چه بسازیم. من بر این باورم که در ایران چند دهه درگیر حل این مشکل خواهیم بود وقتی نظام شهرنشینی از قاعده خارج می شود امکان بازگشت به آن به قاعده اصلی خود با یک تصمیم دولتی وجود ندارد.
وزیر راه و شهرسازی تاکید کرد: آنچه امروز می بینیم فرسودگی شهرها از درون و حاشیه نشینی و بی انضباطی از بیرون است که دو روی یک حقیقت بوده و سبب شده اند اساس مفهوم شهر، قانون و شهروند را از دست بدهیم. آیا در چنین فضایی با یک تصمیم اداری می شود به ابتدای خط برگشت؟
وی ادامه داد: بسیاری از کلان شهرها با مشکل عدم تعادل در همه اطراف آن رو به رو هستند، ۱۵ میلیون نفر در تهران و پیرامون آن زندگی می کنند به این معنا که بخش بزرگی از جمعیت شهری ایران در یک نقطه فشرده جمع شده اند. تهران از یک طرف ۵۰۰ هزار خانه خالی دارد و از طرف دیگر انسان هایی دارد که در عسرت و فلاکت مطلق هستند آیا این عدم تعادل را با یک دستور دولتی می شود حل کرد؟
در بخش دیگری از اظهارات خود با اشاره به تخریب بسیاری از باغات شمال شهر تهران به اسم توسعه گفت: برای رسیدن به فهم مشترک در مفهوم ایران و توسعه، کار سختی را پیش رو داریم. ما هنوز در ابتدای راه هستیم که مفهوم شهر چیست؟ آیا ما با شهری که حکایت از شهروندی، مدنیت، حقوق، فرهنگ، ادب، موسیقی، هنر، زیبایی، لذت، آسایش، ایمنی، امنیت، وجود انسانهای فرهیخته و در یک معنا شهر بالنده باشد مواجهیم؟
آخوندی افزود: تبدیل همه چیز به عدد و رقم و فشار که این رقم ادامه یابد، وضعیت شهر را به این صورت کشانده است. اگر فکر می کنید توسعه به معنای شهر فروشی است من نمی خواهم در این افتخار سهیم باشم. ساختمانی ارزشمند است که بر مبنای مدنیت و شهرنشینی شکل بگیرد.
وی تصریح کرد: ما از سال ۹۲ که با شهرداری تهران جلساتی داشتیم، بحثی بود که این شهر چقدر ظرفیت جمعیت پذیری دارد؟ در حال حاضر آمار می گوید ظرفیت جمعیت پذیری تهران بالای ۱۱ میلیون نفر است حال آنکه طرح جامع می گوید ظرفیت جمعیت تهران ۸.۷میلیون نفر بوده است.
وزیر راه و شهرسازی با تأکید بر اینکه این شهر باید نشانی از ایران داشته باشد گفت: هزاران هزار میلیارد تومان هزینه شد اما در پردیس و پرند چه نشانی از ایران دیده می شود؟ آیا می توانیم در ناکجا آباد زندگی کنیم!؟ به نظر من مفهوم ایران در غربت است؛ وقتی هم این حرفها را می گوییم برخی می گویند وزیر راه و شهرسازی به جای جاده سازی و شهرسازی حرف های صد من یک غاز می گوید. اما ما می خواهیم در ایران زندگی کنیم. اگر مفهوم ایران اسلامی برای ما مهم نیست برای چه اینقدر سختی تحمل می کنیم؟
آخوندی بیان کرد: توسعه کالبد بیجان چه لطفی دارد و چه کمکی به ما می کند؟ من از سیاست شهرسازی ایران، بازآفرینی شهری را می فهمم. یعنی برگشتن به مفهوم توسعه، مدرنیته و ایران.
وی با بیان اینکه سال ۹۵ نشان می دهد که کشور در سالهای قبل به چه کج راهه ای رفته است اظهار کرد: ۲۴ میلیون خانوار داریم و ۲۷ میلیون وضعیت مسکونی. آیا وضع مردم خوب است؟ این نشان از یک عدم توافق مثبت است. ۱۹ میلیون نفر در فلاکت زندگی می کنند که نشان می دهد که ادامه راه گذشته و ساخت و ساز انبوه که عمدتاً خواسته سوداگران شهری است و می خواهند از آخرین رمق های این شهر نیز استفاده کنند، اشتباه بوده است.
آخوندی ادامه داد: باید همه این خواسته ها را با صدای بلند بگوییم. این بلندصحبت کردن بسیار پرهزینه است. تا به حال دو بار استیضاح شده ام اما برای من مهم نیست. ایستادن در مقابل سوداگران که در یک جلسه تصمیم می گرفتند، در کجا بسازند هزینه بر است. اگر برای من ایران مهم نبود به همان زندگی آکادمیک خود ادامه می دادم. باید آنقدر با همه گفتگو کنیم تا درباره آینده شهرنشینی ایران به نتیجه برسیم.
وزیر راه و شهرسازی در پایان با تأکید بر اهمیت توجه به ارزش های معماری در ساخت و سازهای فعلی بیان کرد: در وزارت راه و شهرسازی و وزارتخانه های دیگر، صدها ساختمان در حال ساخت است که امیدوارم حناچی با فراغ بال روی امر معماری متمرکز شود. از آقای ایزدی هم می خواهم تا یک بار دیگر مفهوم بازآفرینی شهری را در دستور کار قرار داده و طرح ها و مصوبات شورای عالی شهر را یک بار دیگر بر مبنای بازآفرینی شهری مورد بازنگری قرار دهد.