محمدعلی بهمنی در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، در رابطه با علت نامگذارى روز شعر و ادب فارسی به نام محمد حسین شهریار عنوان کرد: این انتخاب زیاد صحیح نبوده است ولی خواسته اند نامی معاصر را برای عنوان این روز برگزینند، متاسفانه برای انتخاب این عناوین نگاه های محدودی وجود دارد که گویی این نگاه ها نمی خواهند گستره شرایط معاصر خود را بیان کنند در غیر این صورت عزیزانی را داریم که میراث ادبیات شعر ما هستند و اگر هم معاصر باشند باید نگاه کاشف تری داشته باشیم.
وى در پاسخ به این که روند سرودن شعر و پرورش شعرای جدید در قیاس با سال های فعالیت وی پسرفت داشته یا پیشرفت؟ اظهار کرد: جوانان فعال در این عرصه در این زمینه پیشرفت هایی داشته اند و اتفاقا نگاه کاشفی هم نسبت به این قضیه دارند ترکیب هایی که در شعر گذشته نبوده اما در زمان حال وجود دارد. نسل جوان غزل هایی را سروده است که برای روزگار خودش خیلی برجسته تر از نگاه به شعر غزل گذشته را دارد و خوشبختانه تعداد این افراد هم کم نیست.
وی در ادامه افزود: هنوز عده ای بر این قصور هستند که برای غزل غالب تعریف کنند، اصلا غالب با هنر چه ارتباطی می تواند داشته باشد؟ اگر هنر در غالب بگنجد دیگر هنر نیست. هنر توانسته غالب ها را بشکند. اما در هر صورت همیشه برای جناب شهریار و پیرامون کسانی که این نوع شعری را تنظیم کردند ارادت و حرمت بسیاری برخوردارند.
بهمنی در در خصوص سبک و سیاق شاعران امروزی و توانایی آن ها در زمینه سرودن شعردر عصر حاضر خاطر نشان کرد: ما از تجزیه و تحلیل سبکی خروج کردیم مثلا درغزل های جوانان امروز واقعا شگفتی هایی در درونش وجود دارد که در گذشته نیست.اشعار و غزلیات زمان های گذشته بیشتر به شرایط روزگارشان بستگی داشته است که البته موفق هم بوده اند. شاید 2هزار شاعر در روزگار گذشته در حوزه غزل فعالیت کرده اند که در میان این شاعران نام حدود ده تن آن ها باقی مانده است و در میان این ده شاعر هم تعدادی ازاسامی نسبت به یکدیگر بارزتر هستند، خلق غزل در روزگار ما از نگاه نو اندیش و معاصر اندیشی در جهان برخوردار است که محدوده اقلیمی هم ندارد باید محدودیت های تحمیل شده به ادبیات و شاعران را کنار بگذاریم.
وى در پاسخ به این پرسش که نکات مثبت و منفی راهی که ناشران برای انتشار باز گذاشته اند کدامند، گفت: ناشران اگر می خواهند به همان حرمت نشر و ناشر احترام بگذارند معنی ندارد که در قبال چاپ هر اثری که ممکن است شایستگی چاپ را نداشته باشد و صرف پرداخت پول دست به انتشار بزنند. به عقیده من آثار ضعیف نباید به مرحله چاپ برسد بلکه باید اجازه دهند که آثارشان قوی شود و به پختگی برسد و در آن زمان دست به انتشار زنند در واقع توجه نکردن به این موضع به ضرر خود شاعر است یا اینکه اگر شعر و اثری خوب به چاپ می رسد پس نباید ناشر در قبال آن هزینه ای را از شاعر دریافت کند چرا که خود انتشار دهنده حق زحمت خود را در هنگام فروش آثار خوب میگیرد.
بهمنی در رابطه با وضعیت ادبیات محاوره در مکالمه روزانه زبان فارسی خاطرنشان کرد: در واقع تعریف محاوره به آن چه که به گوش شنیده می شود و آن چه که به زبان آورده می شود اطلاق می شود، محاوره بیشتر ترانه ای است که می شنویم. ترانه خوب می تواند به جایگاه زبان محاوره کمک کند در حال حاضر از زبان محاوره ای که بشود دفاع کرد نداریم خواننده می تواند با خواندن ترانه همراه با موسیقی به این مهم دست پیدا کند اما خواننده ای که قابلیت خواندن ترانه را داشته باشد که در همه خوانندگان هم این اتفاق نمی افتد.
هنگامه ملکى