به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، محمدرضا شاپوری، پیشکسوت چوگان و رئیس کمیته مسابقات فدراسیون در گفتگو با خبرنگار برنا درباره وضعیت چوگان کشور گفت: لازم است بنده به عنوان کسی که از ابتدا جزو نفراتی بودم که چوگان را به سرپرستی و حمزه ایلخانی زاده و چند پیشکسوت دیگر در ایران تاسیس کرده ایم، نکات مهمی را درباره وضعیت چوگان این رشته یادآوری کنم. بهتر است بدانیم اصلا این رشته چگونه به اینجا رسیده و آیا طی یک سال می شود زیر ساخت فعلی را به وجود آورد!
رئیس پیشین هیات چوگان استان تهران در ادامه افزود: پیش از انقلاب ما تنها یک زمین چوگان خاکی داشتیم که با همت علاقمندان چوگان در آنجا جمع می شدیم که این زمین خاکی در باشگاه خرگوش دره بود، پس از انقلاب شکوهمند اسلامی و جنگ تحمیلی در این رشته فعالیتی نمی شد تا اینکه پس از فرمایشات مقام معظم رهبری درباره پرداختن به رشته های اصیل ایرانی و چوگان در سال 80 پیشکسوتان این رشته که بیش از انگشتان دست نمی شدند دور هم جمع شدند و با هزینه شخصی در باشگاه نوروز آباد زمینی را ایجاد کردند. این رشته هم از کمیته ای زیرنظر فدراسیون سوارکاری که وجه مشترکی به غیر از اسب به عنوان یک ابزار با این فدراسیون ندارد در سال 81 و در زمان مدیریت مهرعلیزاده در سازمان تربیت بدنی و با تلاش های فراوان حمزه ایلخانی زاده به فدراسیون تبدیل شد، در آن زمان ما یک زمین خاکی داشتیم که حتی یک اتاق هم برای استراحت بازیکنان نداشت اما پس از ایجاد فدراسیون پیشکسوتان این رشته با عشق و علاقه و هزینه های شخصی کم کم گام های بلندتری در همه زمینه ها از جمله شناخت این رشته به مردم و اینکه مردم بدانند این رشته یک رشته اصیل ایرانی است برداشتیم.
اولین رئیس هیات فدراسیون چوگان اظهار کرد: ما فدراسیون را تاسیس کردیم اما تعداد اسب های چوگان در ایران به 20 عدد نمی رسید، باید اشاره کنم که اسب چوگان نیاز به آموزش و مربی خاص دارد، همچنین هر سوارکاری نمی تواند چوگان بازی کند و فدراسیون با تدوین یک برنامه بلند مدت و استفاده از مربیان خارجی برای اسب ها شروع به پرورش بازیکنان و تاسیس تیم های ملی کردیم، آن زمان استان قزوین و البرز هنوز از استان تهران جدا نشده بود، با تلاش های بسیار زیاد فدراسیون ما در شهر قزوین و کرج زمین های چمن استاندارد ایجاد کردیم، ابعاد زمین استاندار چوگان 146متر در 217 است، قدیمی ترین زمین جهانی چوگان میدان نقش‌جهان اصفهان است،شما خودتان حساب کنید بیش از چند زمین فوتبال است.
پیشکسوت چوگان ایران گفت: باشگاه های شهدا، نوروزآباد، نزاجا و کانون چوگان با حمایت و هزینه بخش خصوصی تاسیس شدند، فدراسیون برای آشنایی مردم با این رشته شروع کرد به برگزاری مسابقات متعدد و جام های خیریه در سال 84 مسابقات بین الملی بانوان را با حضور کشورهای فرانسه، انگلیس و استرالیا و تیم ملی نوپای بانوان کشورمان برگزار کردیم که بازتاب گسترده ای به لحاظ خبری در جهان داشت و بسیاری از رسانه ها متعجب شده بودند که ایران تیم ملی چوگان بانوان دارد، پس از این مسابقات در سال 85 و با پیگیری حمزه ایلخانی زاده رئیس وقت فدراسیون ما مسابقات بین المللی جام سفرا را برگزار کردیم، رئیس فدراسیون جهانی به ایران آمد و وقتی زیر ساختها و تلاش های فدراسیون را دید در نشستی اعلام کرد اذعان می کنم یک ایرانی باید رئیس فدراسیون جهانی چوگان (فیپ) باشد که البته از همان زمان آقای ایلخانی زاده به عضویت فدراسیون جهانی چوگان درآمد و بعد هم به عنوان سفیر کبیر چوگان انتخاب شد.
شاپوری در ادامه عنوان کرد: بنده باید در اینجا اعلام کنم بحث ثبت جهانی چوگان به نام ایران از همان زمان استارت خورد و می دانید که یونسکو نظرش را آذر ماه اعلام خواهد کرد اما اینکه چگونه ما تونستیم کار را در یونسکو به پایان برسانیم باید عرض کنم بعد از ثبت ملی چوگان فدراسیون شروع به ارسال مدارک به یونسکو کرد اما پس از ادعای کشور آذربایجان درباره چوگان ابتدا مردم کشورمان متوجه شدند این ورزش چند هزار ساله ایرانی است. در اواخر سال 94 بنده به اتفاق آقای ایلخانی زاده به دیدار آقای سلطانی فر رفتیم، در آن زمان وزیر ورزش و جوانان فعلی رئیس سازمان میراث فرهنگی بودند و دستور ویژه ای صادر کردند که پرونده ثبت جهانی چوگان به نام ایران توسط سازمان میراث فرهنگی پیگیری و به نتیجه برسد و پس از آخرین ارسال یونسکو اعلام کرد مدارک کافی بدستش رسیده و ما بسیار امیدواریم امسال خبرهای خوشی در این باره به گوشمان برسد.
بخش دیگری از صحبت های رئیس کمیته مسابقات فدراسیون درباره برگزاری مسابقات مقدماتی جام جهانی چوگان بود، او در این باره افزود: ما سال 89 دو بازی نمادین در اصفهان و قزوین انجام دادیم که همین موضوع آغازی بود بر شروع به کار چوگان در استان اصفهان، بنده از اینجا اعلام می کنم اگر مساعدت های بخش خصوصی نبود امکان برگزای مسابقات بین المللی نبود ما از سال 2014 به دنبال برگزاری این مسابقات بودیم و فدراسیون جهانی بارها وبارها کارشناسان خود را برای بررسی زیر ساخت های ایرانم اعزام کردند، اگر همکاری بخش خصوص که چیزی حدود 200راس اسب چوگان را در اختیار فدراسیون قرار داد نبود اصلا امکان برگزاری این رقابت ها نبود، اینکه این موفقیت را ما به صورت شو بخواهیم به مدیری که سابقه حضور یک ساله در فدراسیون دارد نسبت دهیم ،بی انصافی است، البته همه پیشکسوتان در باره مسائل بالا با بنده هم نظر هستند.
ملی پوش اسبق چوگان در ادامه به اشاره به دایر شدن مدرسه چوگان آن را اقدامی اشتباه دانست و افزود: اینکه ما بچه 6یا7 ساله را سوار اسب پونی کنیم و به او چوب چوگان بدهیم کار درستی نیست،نکته نخست این است که سلامت فرزندمان را به خطر انداختیم، چراکه کودک در حال رشد است و آسیب به مفصل های او می تواند جبران ناپذیر باشد، نکته دیگر این است که چوگان باز باید سوار اسب تعلیم دیده چوگان باشد، سن این رشته هم نوجوانی است،کودکان در کودکی طبق آموزه هایی دینی باید اسب سواری یاد بگیرند،چوگان رشته ای بسیار سخت تر از سوارکاری است.
او در پایان با حمایت از تغییرات صورت گرفته در فدراسیون گفت: من امیدوارم در فدراسیون جدید بالعکس یک سال گذشته از تجربه پیشکسوتان استفاده شود، ما از حضور جوانان کاملا حمایت می کنیم اما آنها باید در کنار نیروی جوانی از تجربیات پیشکسوتان استفاده کنند. البته در ابتدا بنده به این نکته اشاره کردم که آیا می شود در یک سال زیر ساخت هایی فعلی را ایجاد کرد؟ امیدوارم توانسته باشم منظور مطلب را که مدیریت چوگان کشور در یک سال نمی تواند زیر ساخت هایی فعلی را ایجاد کرده باشد به خوبی به مخاطبان انتقال داده باشم، به هر حال بنده به آینده این رشته بسیار امیدوارم و امیدوارم حمایت های وزیر ورزش و جوانان مانند همیشه تداوم داشته باشد.