محله امام زاده قاسم٬ محله ای قدیمی در شمیرانات تهران با قدمت هزار ساله است. نام قدیم این محله با آمدن نوادگان امام حسن (ع) از دز اولیاء به امام زاده قاسم تغییر یافت در قرن سوم هجری قمری حضرت قاسم بن حسن زید مجتبی (ع) را در آنجا به خاک سپرده اند
این ده در دامنه کوه سرچال کوچک بنا شده و دو کیلو متر تا تجریش فاصله دارد آبک در شمال آن و زمین های دزاشیب و تجریش در جنوب آن، جعفر آباد و دربند در غرب آن و جماران و حصارک در شرق آن واقع است.
در سال 370 هجری عضدالدوله دیلمی بقعه ای بر قبر امام زاده ساخت و در سال 936 هجری نیز به دستور کمال الدین سلجوقی برای آن ضریحی ساخته شد. بعد ها هم در عهد شاه طهماسب اول صفوی خدماتی در حق بعقه و بارگاه امامزاده قاسم انجام شد. در این محل شخصیت های برجسته ای اقامت داشته اند که در راس آنها میتوان به حضرت امام خمینی (ره) اشاره نمود که در سال های 1338 و 1342 مدتی در آنجا ساکن بوده اند. مسجد جامع امام زاده قاسم به همت مرحوم حضرت آیت الله سید حسین رسولی محلاتی بنا گردید و توسط حضر آیت الله سید هاشم رسولی محلاتی تخریب و نوسازی شد
محله ی امامزاده قاسم در زمان قبل از انقلاب به دلیل مناسب بودن شرایط آب و هوایی، برای ییلاق مکان بسیار مناسبی بوده و به دلیل دارا بودن این شرایط افزایش روزافزون جمعیت را شاهد بوده است .
در قدیمی ترین و معروف ترین میدان محله که میدان امام زاده قاسم نام داشت و دارد، چاهی قدیمی وجود دارد که هم اکنون نیز موجود می باشد و همچنین قناتی در این محل وجود داشته که مردم آب آشامیدنی خود را از این قنات تامین می کردند که اکنون به دلیل خشک شدن این قنات بر روی آن مسجدی به نام مسجد قنات ساخته شده است. در این میدان قدیمی مغازه های عطاری و نانوایی و غیره وجود داشته است و از مکان هایی که هم اکنون هم وجود دارد می توان مسجد جامع امام زاده قاسم، تکیه امام زاده قاسم و حسینیه انصار الحسین را نام برد.
