به گزارش خبرگزاری برنا، یکی از انتقاداتی که درباره کار مدیران روابط عمومی مطرح شده ، این است که چرا تمام تلاش یک مدیر روابط عمومی به رتق و فتق نیازهای رسانه ها خلاصه شده است؟ در واقع یک مدیر روابط عمومی غیر از رسانه ها، در برخورد با ارباب رجوع سازمان مورد نظر، چه رویکردی باید داشته باشد؟
محمد صادق افراسیابی، استاد دانشکاه خبر و پژوهشگر فضای مجازی در این باره می گوید :
ما در حوزه کار روابط عمومی، نیازمند یک رویکرد علمی هستیم. در این راستا، فضای مجازی می تواند بهترین فرصت باشد برای یک روابط عمومی پویا. از طریق فضای مجازی یک مدیر روابط عمومی می تواند نظرات و مطالبات مردم را بهتر و بیشتر مطلع شوند تا در انتقال آن به مدیران نهادها و سازمان خودشان، بتواند وظیفه اش را به نحو احسن انجام دهند. متاسفانه معضل اصلی که در این زمینه داریم این است که رویکرد اغلب سازمان ها به روابط عمومی، به هیچ وجه علمی نیست. در ایران بیشتر به عنوان یک حوزه ارتباط با رسانه ها به آن نگاه می کنند که این کاملا اشتباه است. در واقع یک مدیر روابط عمومی قرار نیست که فقط اخبار را ارائه بدهد بلکه کار اصلی اش این است که نظرات و مطالبات و دیدگاه های مردم را پیگیری کند. باید ببیند که مردم چه انتظاراتی و نیازهایی از یک سازمان دارند و این انتظارات را به مدیران سازمانش منعکس کند.
او درباره تاثیر کار یک مدیر روابط عمومی در رضایت یا نارضایتی مردم می گوید :
برخی از مدیران روابط عمومی متاسفانه از فضای مجازی فقط برای اطلاع رسانی استفاده می کنند، در صورتی که این رویکرد کاملا غلط است و باید در فضای مجازی نظرات مردم را رصد کند.به خاطر همین است که برخی از سازمان ها و نهادها در مسیری حرکت می کنند که کاملا در تضاد با مطالبات مردم است، چرا که روابط عمومی نمی تواند این نظرات را منعکس کند و این انفعال و ندانم کاری باعث فاصله مردم از سازمان مورد نظر می شود که در ادامه به نارضایتی مردم منجر می شود.
افراسیابی در پاسخ به این سوال که چه راهکاری برای افزایش سرعت و دقت یک مدیر روابط عمومی پیشنهاد می دهد، معتقد است که این مسئله ، مسئله فرعی است و مسئله اصلی نوع رابطه روابط عمومی با مطالبات مردم است گفت :
نوع رویکرد ما به روابط عمومی در ایران خطاهای زیادی دارد. اگر ما رویکرد علمی به وظیفه روابط عمومی داشته باشیم به راحتی می توانیم پی ببریم که از یک مدیر روابط عمومی چه انتظاری در جامعه وجود دارد. طبیعی است که باید سرعت و دقت در کار روابط عمومی وجود داشته باشد اما این حجم تاکید بر این کارکرد،به نظرم اشتباه است چون وظیفه اصلی روابط عمومی نه در انتشار اطلاعات و اخبار که در تعامل با مردم تعریف می شود.
در حال حاضر کارکرد مهم یک مدیر روابط عمومی یعنی رصد کردن مطالبات مردم، کاملا مغفول مانده است. به نظرم تمرکز اصلی ما باید روی این بحث باشد. اینکه چرا کار روابط عمومی فقط به ارتباط با رسانه ها خلاصه شده است و چرا مطالبات مردم و ارباب رجوع سازمانش را رسد نمی کند؟ چرا مدیران روابط عمومی ما در ایران فقط به یک کارکرد این حرفه اکتفا کرده اند؟ یک مدیر روابط عمومی ابتدا باید ببیند که جامعه از او و سازمانش چه انتظاراتی دارد و آنها را پیگیری کند. در اینکه باید خطاهای اطلاع رسانی توسط روابط عمومی ها اصلاح شود،شکی نیست اما به نظرم باید بر ارتباط روابط عمومی بر جامعه تمرکز کنیم که در ایران نسبت به آن بی توجهی شده است.