به گزارش خبرنگار برنا ازفارس،خشکی رودخانه آوارگی ، محرومیت و مهاجرت را در پی داشت، طبق آخرین سرشماری جمعیت کربال به 13 هزار و 500 نفر تقلیل یافت و جمعیت دانش اموزی آن بالطبع با کاهش چشمگیر روبرو شد تا جایی که در سال تحصیلی جاری یک هزار و 90 نفر دانش آموز در منطقه بیشتر باقی نمانده و بیست و هشت روستایی که قبلا به طور معمول بیش از یک فضای آموزشی داشتند با کاهش چشگیر فضای آموزشی روبرو بودند.
درعمل 23 مدرسه برای تمام مقاطع در بیست و هشت روستا که این موضوع نشان دهنده کاهش جمعیت جوان است .
تصمیمات مقطعی گرهی از مردم این بخش باز نخواهد کرد ، جایی که رود بزرگ کر جریان داشت عملا آبی برای آشامیدن نیست، حتی آب کافی برای حداقل دامداری های سنتی هم نیست و با این شرایط روح زندگی ازانسان ، گیاه و جانور رخت بر بستهاست.
آیا وقت آن نرسیده که برای نجات این مردم کاری کرد، جهاد کشاورزی مطالعاتی برای تغییر الگوی کشت انجام داد اما این مطالعات به خروجی ارزشمندی منتهی نشد ، تنها گیاه گلرنگ که بر اساس آزمون و خطای کشاورزان در این بخش کاشته میشود توجیه اقتصادی ندارد .
مشاعل خانگی در قالب اعتبارات کمیته امداد تنها به مدد جویان تعلق می گیرد که به دلایل محدودیت منابع، پایین بودن سقف و عدم شرایط محیطی مناسب منجر به تامین معیشت خانوار نمی گردد و مردم بدهکار پس از دریافت اعتبار که قدرت باز پرداخت دیون دریافتی را ندارند باقی می مانند.
سالن های تولید قارچ گزینه ای بود که در بعضی روستا ها ایجاد شد که این هم به دلیل تحمیل هزینه های مضاعف برق، نیاز آب ، تجهیزات و بهای بالای تهیه کمپوست تامین کننده نیازهای مردم نیست،.
دامداری های سنتی با چالش جدی روبرواست ، در منطقه ای که تامین علوفه برای دامداری با مشکل جدی روبرواست به دلیل عدم ساماندهی مسیر کوچ عشایر و حضور دامهای بی شمار عشایر کوچ رو، دامداران بومی را با چالش جدی روبرو کردهاست.
به نظر می رسد برای این مردم راه نجاتی وجود ندارد ، با این شرایط مردم صبور کربال که زمان دفاع مقدس به نقل بیش از دواده هزار بسیجی جان برکف را برای دفاع از میهن روانه جبهه های حق علیه باطل نمود امروز در شرایط بحرانی و تلخ اقتصادی زندگی می کنند .
برای نجات این مردم تنوع فعالیتهای خرد اقتصادی با همکاری دستگاه های دولتی می تواند گره گشا باشد که امید است ارزیابی مناسبی برای خروج از این بحران قبل از تخلیه کامل روستاها صورت گیرد شاید با حداقل تغییری آینده ای روشن را برای مردم و منطقه بتوان رقم زد.
لازم به ذکراست تالاب های بین المللی طشک ، بختگان و کمجان از رودخانه کر آبگیری می شد که متاسفانه به دلیل عدم توجه و توزیع ناعادلانه آب رو به خشکی و ویرانی نهاد و امروزه نیمه جانی به تالاب کمجان توسط تشکل احیا کنندگان تالاب بین المللی کمجان بدون کمک مالی دستگاه های دولتی بخشیده شد که عنایت ویژه مسولین و متولیان امر را طلب می کند تا دوباره به خشکی کامل مبتلا نشود.