به گزارش خبرگزاری برنا ، روح‌الله یوسفی زشک سرپرست هیات باستان‌شناسی گفت : گام نخست آن یعنی نقشه‌برداری و عکاسی هوایی با استفاده از پهباد انجام شد که در جریان آن حدود 190 میلیون نقطه برای تهیه نقشه توپوگرافی تعیین و کل مجموعه به شبکه‌های صد متری تقسیم شد.
وی با اشاره به وسعت حدود 200 هکتاری مجموعه تپه‌های ده‌گانه ازبکی افزود: در مرحله بعد پروژه وارد فاز پیمایش دقیق مجموعه شد که در این فاز کل خرده سفال‌های پراکنده پیرامون تپه‌ها و سطح 200 هکتار پیمایش و نقطه‌گذاری و تمام داده‌ها در نرم‌افزار تخصصی پیمایش ثبت و نقطه‌گذاری شد.
این باستان‌شناس با اشاره به این نکته که همزمان با این مرحله فاز سوم گمانه‌زنی به‌صورت مته حفاری دستی انجام گرفت افزود: بهره‌مندی از اوگر دستی (Hand Auger) با مته‌ها و تیغه‌های در اندازه‌های گوناگون و بازوهای قابل افزایش تا شش متر می‌تواند در تعیین عرصه و حریم تپه‌های باستانی،مفید و سودمند واقع شود.
به گفته او، در این روش مته با نیرویی که از چرخش دست حاصل می‌شود خاک را پاره کرده و به لایه‌های زیرین فرو رفته و ضمن فشرده کردن خاک شواهد استقراری را به‌صورت یک برش لایه‌نگاری مینیاتوری در معرض دید پژوهشگر قرار می‌دهد.
این باستان‌شناس اظهار کرد: در این مرحله از پژوهش حدود 250 نقطه مورد اوگر زنی قرار گرفت و در نرم‌افزار یاد شده ثبت شد.
یوسفی زشک با بیان اینکه در فاز چهارم در کنار گمانه‌های مته دستی، گمانه‌زنی به‌صورت سنتی در حال انجام است گفت: بخش شرقی و شمالی تپه ازبکی، جنوب مارال تپه و چهار جهت تپه جیران و یان تپه به سرانجام رسید که نتایج قابل توجهی از گمانه‌زنی‌ها به‌دست آمد که نشان می‌دهد حریم و عرصه مجموعه ازبکی دستخوش تغییرات زیادی شده است.