به گزارش گروه سلامت
خبرگزاری برنا، التهاب یا عفونت استخوان از جمله بیماری‌های خطرناکی است که اغلب در کودکان و نوجوانان بروز می‌کند. عامل این بیماری در 80 درصد موارد یک نوع باکتری است. عدم درمان به‌موقع این بیماری موجب فلج شدن، قطع عضو و در برخی اوقات مرگ بیمار می شود.
در برخی موارد، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و عمل جراحی می‌تواند تا حدودی این بیماری را مهار کند، اما در برخی موارد نیز این نوع اقدامات کارساز نیست. امروزه محققان به دنبال این هستند تا با به‌کارگیری همزمان مهندسی بافت و فناوری نانو این بیماری شایع را درمان کنند.
دکتر حمیدرضا بخششی راد محقق دانشگاه آزاد نجف‌آباد، هدف از انجام طرح را تولید داربست‌های استخوانی حامل دارو جهت درمان عفونت‌های استخوانی عنوان کرد و افزود: در این پژوهش یک نوع داربست استخوانی با خواص مکانیکی بالا، خواص ضدمیکروبی و زیست سازگاری سنتز شده است که همزمان قادر به رهاسازی دارو نیز هست. از این نانوداربست می‌توان به‌منظور بستری برای رشد استخوان و به‌اصطلاح مهندسی بافت استخوان بهره برد.
به گفته وی، این داربست‌ها هم‌اکنون با صرف هزینه‌های زیادی از خارج از کشور وارد می‌شود؛ بنابراین سنتز این‌گونه داربست‌ها در داخل کشور می‌تواند موجب صرفه‌جویی ارزی شده و در حالت بهتر صادرات را نیز به دنبال داشته باشد.
در ساختار نانوکامپوزیتی داربست استخوانی سنتز شده در این طرح، از داروی ونکومایسین استفاده شده است. این دارو قادر است با حمله به دیواره باکتری استافیلوکوک اورئوس، موجبات مرگ این باکتری را فراهم آورد. باکتری مذکور یکی از عوامل اصلی بروز عفونت و التهاب استخوان به شمار می‌رود.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد ادامه داد: نتایج رهاسازی دارو نشان می‌دهد که داروی ونکومایسین در مدت 24 ساعت رهاسازی کنترل‌شده‌ای را از خود بروز داده که این موضوع موجب شده که باکتری‌های استافیلوکوک اورئوس از بین بروند. همچنین استفاده از دابست‌های حاوی 3 درصد وزنی از داروی ونکومایسین، افزایش قابل‌ملاحظه‌ای در تعداد و رشد سلول‌های استخوان‌ساز را در پی داشته است.
به گزارش ایرنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو ریاست جمهوری،این پژوهش حاصل تحقیقات دکتر حمیدرضا بخششی راد – عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد- ژینا حدیثی و مجید کاشفیان - دانشجویان مقطع دکترا و کارشناسی ارشد دانشگاه تهران- و علی‌اکبر نجفی نژاد-دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آبا- است. محققانی از دانشگاه صنعتی مالزی نیز در این تحقیق همکاری داشته‌اند. نتایج این کار در مجله Materials Letters با ضریب 2.572 (جلد 209، سال 2017، صفحات 369 تا 372 ) به چاپ رسیده است.