به گزارش خبرگزاری برنا از قم، در یادداشت نجفی قدسی آمده است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
از اوایل دهه هشتاد و به همت مرحوم حاج سیدرضا نیری سرپرست وقت کمیته امداد امام خمینی(رض) و با کمک جمعی از خیرین و مؤمنان خداجوی مسجدی در مجاورت مجتمع عظیم ساختمانی کمیته امداد امام خمینی در سوهانک تهران، شروع به احداث و با توقف‌های مکرر، بالاخره پس از 12 سال در سال 1394 افتتاح گردید و در این منطقه که مناطق مسکونی زیادی پیرامون آنست و مسجد دیگری هم نیست، فعالیت‌های این مسجد با اقبال مومنین و اهالی محل روبرو شد.
متاسفانه اخیرا شاهد رفتارهایی از سوی کمیته امداد در این محل هستیم که نه در شان کمیته‌ای که منسوب به نام حضرت امام (رض) هست، می‌باشد و نه در شان مسجد و نه در شان شهدای گمنامی که در صحن آن آرمیده‌اند و نه در شان مردم مؤمن و مسلمانی که سالها انتظار کشیدند تا این مسجد به بهره‌برداری برسد و حال که مسجد از فعال‌ترین مساجد تهران است، به ناگاه درب مسجد را زنجیر کنند، برق آن را قطع کنند و چراغ‌های گنبد و گلدسته‌ها که زیبایی و معنویت خاصی به محیط و فضای منطقه می‌بخشید را خاموش کنند و از همه بدتر روی نرده‌های دور مسجد سیم خاردار بکشند!
چند روز است که مردم محل نمازهای جماعت صبح، ظهر و شب را در مقابل درب‌های به زنجیر کشیده شده مسجد می‌خوانند و روحانی آن نیز که از ابتدا تلاش زیادی برای راه اندازی مسجد داشته است نیز پیشگام آنهاست و حاضر نیستند دست از این مسجد بکشند و حق هم دارند.
به هر حال کمیته امداد صریحا بگوید چه نقشه‌ای در سر دارد؟! آیا می‌خواهد سه هزار متر مساحت این زمین را که بخش اصلی آن را خانمی به نیت احداث مسجد تقدیم کمیته امداد کرد و با کمک خیرین و با همت مرحوم حاج سید رضا نیری مسجد شد را ضمیمه مستحدثات کمیته امداد تلقی کند و همه را با هم یکجا بفروشد؟! آیا مسجد اصلا فروختنی است؟ مزار شهدای گمنام را چه می‌گوئید؟! آیا مردم حق ندارند برای زیارت به کنار مزار این عزیزان بروند، چرا صد عن سبیل‌الله می‌کنید؟ چرا درب مسجد را می‌بندید و چرا برای جلوگیری از ورود نمازگزاران همانند رژیم صهیونیستی سیم خاردار می‌کشید! شما در عصر تمدن زندگی می‌کنید یا در جاهلیت جهلا!
اگر می‌خواهید فقط امام جماعت را عوض کنید که راهش بستن درب مسجد نیست، راهش مراجعه به مرکز رسیدگی به امور مساجد است تا آنها بررسی کنند و به نتیجه‌ای برسند و سپس بیایند با منطق و گفتگو اهالی محل و نمازگزاران مسجد را متقاعد کنند که این تغییر ضروری و لازم است تا مبادا مسجد از حضور پرشور مردمی خالی شود.
اگر کمیته امداد به دنبال کسب درآمد است از مسجد نمی‌توان درآمدی کسب کرد، بلکه هزینه هم باید کرد و بهتر است کمیته امداد به فکر فروش و یا اجاره دهها هزار متر ساختمان‌هایی که در این منطقه بی‌استفاده مانده و مانند قبرستانی خاموش است باشد.
کیمته امداد اموال و زمین‌های زیادی دارد و باید به فکر احیاء آنها باشد، نه اینکه درب خانه خدا را ببندد و مردم روی زمین مقابل مسجد، اقامه جماعت کنند!
خادم‌القرآن – مرتضی نجفی قدسی