همای، «دیوانه تر شدم» را برای کرمانشاه خواند

 در ابتدای برنامه همای سرپرست گروه «مستان» درباره رابطه با رسالت این کنسرت و حمایت از زلزله زدگان کرمانشاه صحبت کرد. این در حالی است که پس از صحبت های وی هنرمندان و جمعیت حاضر در سالن به احترام جان باختگان حادثه اخیر از جای خود برخاسته و یک دقیقه سکوت کردند.

اجرای برنامه با اولین تصنیف به نام «پناه بلندی و پستی» با شعر، تنظیم و آهنگسازی همای آغاز شد. اجرای بعدی نیز به تصنیف «ناخورده مست» از تصانیف قدیمی همای تعلق گرفته بود. البته در ادامه قطعه ای آوازی که با طراحی آواز و جواب آواز برای نی و ویولن تنظیم شده بود با پخش اسلاید و فیلم هایی کوتاه از حادثه اخیر زلزله کرمانشاه اجرا شد. نوای نی پاشا هنجنی و نیز ویولن میثم مروستی همراهی کننده آوای همای در این بخش بودند.

در قطعه آوازی دیگر که باز هم پخش اسلایدها و فیلم هایی کوتاه در مانیتورهای بزرگ تالار مکمل آن بود، قطعه آوازی به نام «مادر» اجرا شد. پخش تصاویری از پیرزنی ساده که در شالیزارهای خطه شمال مشغول برنج کاری بود، همچنین نمایی از خانه ساده او و پذیرایی از مهمانان اش، مخاطبان کنسرت را با اثر همراه کرد. پس از اجرای این قطعه آوازی همای اعلام کرد که این قطعه را به مادرش به مناسبت سالروز تولد او تقدیم می کند.

چند تصنیف بعدی گروه از جمله «زبان نگاه»، «ویرانه دل» و «تو بگو» از ساخته های قدیمی و شنیده شده همای بود که با کمی تغیر در تنظیم آهنگ اجرا شد. همای در ترجیع بندهای تصنیف به مانند همیشه همراهی مخاطبان را در خوانش شعر برانگیخت و مردم یک صدا قسمت هایی از شعر را با این خواننده همراهی می کردند.

۲ تصنیف دیگر تصانیف کمتر شنیده شده همای با نام های «یار مرا» با شعری از مولانا و «بوی شراب» با شعر و آهنگی از همای برنامه های بعدی ارکستر مستان و همای بود.

یکی از قسمت‌های قابل توجه  کنسرت همای و گروه مستان اجرای تک نوازی نوازنده جوان کوبه ای گروه حمیدرضا یوسفی بود که با استقبال مخاطبان رو به رو شد. ۲ تصنیف دیگر«ای خانه ات خراب» و«در هوایت بی قرارم» برنامه های بعدی گروه همای را تشکیل می دادند ضمن اینکه «گناه شیرین»، «گیله مرد» و «سرزمین بی کران» سه تصنیف پایانی کنسرت همای بودند.